در جوامع مختلف جهانی از ادویه‌های متنوعی برای طعم دادن به غذا و عطر و بوی آن استفاده می‌کنند. یکی از ادویه‌های رایج ادویه جوز هندی است که با عطر و بوی تند و مطبوع دارای فواید دارویی بی‌شماری است.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ ادویه شامل میوه، دانه و ریشه گیاهان یا عناصر معدنی در طبیعت است که برای طعم و رنگ دادن به غذا‌ها از آن استفاده می‌شود. در فرهنگ‌های مختلف جوامع از گیاهان یا مواد متعددی جهت طعم دادن به غذا‌های خود استفاده می‌کنند. شاید راز تفاوت در طعم غذا‌ها در بین اقوام علاوه‌بر شیوه طبخ به ادویه‌جات به کار رفته در آنها مربوط می‌شود. جوز هندی با عطر و بوی تند و مطبوع با فواید دارویی بسیار در آشپزی ادویه‌ای پر کاربرد است. در این مطلب به شناخت این ادویه خوش‌عطر و دارویی خواهیم پرداخت.

جوز هندی یا جوز بویا با نام انگلیسی Nutmeg با نام علمی Myristica fragrans درختی همیشه سبز و میوه‌دار شبیه به درخت نارنج است. این درخت بومی مناطق گرمسیر و پر بارش ازجمله کشور گرِنادا و جنوب شرق آسیا، چون شرق هندوستان و اندونزی است. کشور‌های اندونزی و گرِنادا بزرگ‌ترین تولیدکنندگان جوز هندی در دنیا هستند.

درختان جوز هندی ممکن است تا ۲۰ متر رشد کنند. آنها ۸ سال پس از کاشت میوه می‌دهند و در سن ۲۵ سالگی به اوج باردهی می‌رسند. میوه‌های درخت در ابتدا شبیه به میوه ازگیل ژاپنی یا زرد‌آلو و به رنگ زرد هستند که هسته‌ای در میان آن قرار دارد. اطراف هسته را غلافی قرمز رنگ به نام Mace پوشانده است. میوه‌های درخت را پس از رسیدن کامل به دو قسمت تقسیم می‌کنند. غلاف قرمز اطراف میوه را برای مصارف خوراکی جدا می‌کنند و هسته قهوه‌ای رنگ جوز را در معرض آفتاب می‌گذارند تا کاملا خشک شود.

با خشک شدن هسته جوز هندی دانه آن از پوسته خود جدا می‌شود. پس از شکستن هسته میوه، به مغز یا دانه کروی شکلآن دست می‌یابند. دانه و غلاف اطراف هسته جوز هندی مصارف گوناگونی دارند، اما در بیشتر مناطق دنیا به عنوان چاشنی غذا مورد استفاده قرار می‌گیرند.

کاربرد
از دانه رنده شده یا پودر شده جوز هندی برای طعم دادن به انواع گوشت، شیرینی جات، پودینگها، خوراک سیب‌زمینی، سوسیس، انواع سوپ، سس‌ها، سالاد‌ها و نوشیدنی‌ها استفاده میشود. در کشور اندونزی، از قسمت گوشتی و آبدار میوه، برای تهیه نوعی مربا و یا ترشی استفاده می‌کنند. روغن جوز هندی نیز در صنایع عطرسازی و داروسازی استفاده می‌شود. این روغن بی‌رنگ یا زرد روشن است و بو و طعم جوز هندی را دارد. استفاده خوراکی از روغن جوز هندی ممکن است موجب مسمومیت شود. همچنین عصاره این ادویه در تولید خمیر دندان کرم‌های آرایشی و شربت ضد سرفه نیز کاربرد دارد. در ایران جوز هندی را پس از رنده کردن با زردچوبه و ادویه‌های دیگر ترکیب می‌کنند تا بوی بد گوشت‌های خورشی، گوشت مرغ و ماهی را از بین ببرد.

تاریخچه
جوز هندی یکی از ادویه‌های مهم در دنیاست که برای تجارت آن جنگ‌های خونینی رخ داده است. جوز هندی در ابتدا ادویه‌ای نادر و گرانبها محسوب می‌شد. این ماده در اروپا بسیار مورد توجه اشراف و شاهان بود. امپراطور هنری ششم قبل از تاجگذاری خود دستور داد جوز هندی را در تمام خیابان‌های رم پخش کنند تا محیطی با عطر و بوی شیرین ایجاد کند. اشراف زادگان اعتقاد داشتند که جوز هندی ماده‌ای است که موجب توهم می‌شود. تنها گروه کوچکی از تجار می‌دانستند که این ادویه را از کجا می‌توانند محیا کنند.

بسیاری از دریانوردان سال‌ها در پی یافتن جزایر ادویه‌ای بودند که در آن جوز هندی پرورش داده می‌شد. تا اینکه در سال ۱۵۱۲ میلادی اسپانیایی‌ها مکانی را در جزایر باندا اندونزی یافتند که مرکز پرورش جوز هندی در آن زمان بوده است. قرن هفدهم دوره جنگ تجارت جوز هندی بین تجار هلندی و اسپانیایی‌ها بود. هلند با به دست آوردن تجارت این ادویه و انبار کردن آن برای کنترل توزیع رقیب بزرگی برای تجار کشور‌های دیگر شد. انگلیسی‌ها در زمان اشغال هند شرقی نهال‌های جوز هندی را از منطقه باندا به مناطق تحت کنترل انگلیس انتقال می‌دادند. با شروع کاشت و پرورش جوز هندی در مزارع بزرگ و فراوانی آن قیمت این ادویه کاهش یافت به طوری که امروز در سراسر دنیا جوز هندی به‌ راحتی قابل تهیه است.

ادامه مطالب در لینک زیر ادامه مطلب

یک مطالعه جدید نشان می دهد که بیماران مبتلا به سرطان سینه که در زمان تشخیص میزان کافی ویتامین D داشته باشند، با نتایج بهتر درمان روبرو هستند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از هلث دی، «سونگ یائو»، سرپرست تیم تحقیق از مرکز سرطان جامع رُزول پارک در نیویورک، در این باره می‌گوید: «یافته های جدید، مزیت مداوم برای بیمارانی که سطح کافی ویتامین D را بیش از درمان و در طول درمان سرطان سینه حفظ می‌کنند، نشان می‌دهد.»

این مطالعه همچنین نشان داد که زنان سیاه پوست کمترین میزان ویتامین D را دارند که ممکن است نتایج ضعیف‌تر درمان را در مورد آنها پس از تشخیص سرطان سینه توضیح دهد.

برخی از پزشکان معتقدند این یافته‌ها می‌تواند راهی ساده و جدید برای مبارزه با سرطان سینه را ارائه دهد.

ویتامین D در برخی مواد غذایی وجود داشته و از طریق برخورد نور خورشید به پوست انسان هم تولید می‌شود.

در این مطالعه تقریبا ۴۰۰۰ بیمار که میزان ویتامین D شان بررسی شده بود و تقریبا ۱۰ سال تحت نظر بودند، شرکت داشتند.

بیماران به سه گروه تقسیم شدند: کمبود ویتامین D (در آزمایش خون کمتر از ۲۰ نانوگرم در میلی لیتر)؛ ناکافی (۲۰ تا ۲۹ نانوگرم در میلی لیتر)؛ و کافی (۳۰ نانوگرم در میلی لیتر یا بیشتر).

یافته‌ها نشان داد زنان دارای میزان کافی ویتامین D، ۲۷ درصد با احتمال کمتر مرگ به هر دلیلی در طول ۱۰ سال و ۲۲ درصد با احتمال کمتر مرگ به دلیل سرطان سینه مواجه بودند.

این تیم همچنین دریافت که ارتباط بین سطح ویتامین D و نتایج درمان سرطان سینه بدون در نظر گرفتن گیرنده استروژن تومور (ER) مشابه بود. این ارتباط در بین بیماران با وزن پایین‌تر و کسانی که با سرطان‌های سینه پیشرفته‌تر تشخیص داده شده بودند، تا حدودی قویتر به نظر می‌رسد.

برخی گل‌ها دارای خواص فراوانی هستند که می‌توانند برای زیبایی پوست، مو و بدن شما مورد استفاده قرار گیرند.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از «ان دی تی وی»، گُل یکی از گیاهانی است که در طب باستان اهمیت فراوانی به آن داده می‌شد. گل‌ها خواص فراوانی دارند و به همین خاطر از دیرباز مورد توجه پزشکان در طب سنتی بوده اند.

گل‌ها زیبا هستند و هر کدام اندازه، نوع و رنگ متفاوتی را دارند. در روش‌های دارویی سنتی همیشه علاوه بر رایحه‌های طلسم کننده، به خواص درمانی گل‌ها نیز اهمیت زیادی می‌دهند. این بدان دلیل است که بسیاری از آنها دارای خواص باورنکردنی هستند که می‌توانند به عنوان درمان‌های طبیعی مورد استفاده قرار گیرند.

در این گزارش قصد داریم تا ۸ گل شگفت آور که از آن‌ها می‌توانید برای زیبایی پوست و مو و بدن خود استفاده کنید، نام ببریم:

۱- ترنج

ترنج مربوط به خانواده مرکبات است که به عنوان ماده‌ای مفید در درمان بسیاری از مشکلات پوستی شناخته می‌شود. ترنج دارای ویتامین C، بتاکاروتن و سایر آنتی اکسیدان‌های مغذی و مهم است. این گل خاصیت آبرسانی دارد. همه این ویژگی‌ها می‌توانند به سلامت پوست سر و موی شما کمک کنند.

یک دمنوش درست شده از گل‌های ترنج می‌تواند به عنوان تقویت کننده مو‌ها استفاده شود. بنابراین ۵۰۰ گرم از گیاه ترنج را برداشته و آن را در یک لیتر آب بجوشانید و سپس مصرف کنید.

۲- گل همیشه بهار

کالاندولا یا «گل همیشه بهار» گلی است که حتی در طول زمستان نیز در دسترس است. روغن کالاندولا به عنوان خواص ضد التهابی آن شناخته شده است. این گل وقتی به صورت خمیر در می‌آید می‌تواند برای کاهش لکه‌های پوستی استفاده شود. همچنین می‌توانید با استفاده از یک دوم فنجان گل و یک دوم فنجان آب در حال جوش، یک دمنوش غلیظ از این گیاه درست کنید.

۳- میخک 

اگر شما به شدت استرس دارید و عضلاتتان درد می‌کند، از گلبرگ‌های میخک یک سرکه معطر درست کنید. گل‌های معطر و رنگین میخک در یونان قدیم به نام «الهی» به آنها اشاره می‌شد. برای استفاده، ۱۰۰ میلی لیتر سرکه را برداشته و گلبرگ‌های ۱۰ عدد گل میخک را به آن اضافه کنید. بگذارید یک روز بماند و سپس به هنگام حمام از آن استفاده کنید.

۴- بابونه

بیشتر ما با بابونه آشنایی داریم؛ چرا که اغلب به عنوان دمنوش در کافه‌ها و فروشگاه‌ها در دسترس است. بابونه بخاطر اثرات تسکین دهنده شناخته می‌شود و به خواب کمک می‌کند. در بسیاری از درمان‌های سنتی، از این گیاه به خاطر خواص باورنکردنی آن از جمله در امر زیبایی یاد می‌شود. اگر از پف دور چشم رنج می‌برید، از دم‌کرده این گل استفاده کرده و از آن به عنوان مرهم استفاده کنید. بابونه همچنین به رفع خستگی عمومی کمک می‌کند.

۵- قاصدک

گیاه قاصدک یک ادرارآور قوی بوده و ماده مهمی برای درمان گیاهی برای بیماری‌های مختلف است. از نظر زیبایی، قاصدک پر از مواد مغذی است و برای پوست عالی است. شما می‌توانید از برگ‌ها و گل آن یک دمنوش درست کرده و از آن برای شستشوی صورت در افرادی که به خارش پوست و یا اگزما دچار هستند، استفاده کنید. شما همچنین می‌توانید گل‌ها و برگ آن را در روغن زیتون و یا بادام به مدت یک هفته قرار داده و سپس از آن برای ماساژ بدن استفاده کرده و یا در حمام از آن استفاده کنید.

۶- یاس

گل یاس که به آن یاسمن نیز می‌گویند، از گیاهانی است که بسیار شناخته شده است. به همین خاطر است که تعجبی ندارد اگر این گیاه را در ساخت محصولات آرایشی مانند کرم‌های صورت، لوسیون ها، صابون ها، روغن‌ها و .. مشاهده می‌کنیم. این گل بسیار خوشبو در صورتی که با سرکه سفید جوشانده شود، محلول مناسبی برای پوست شما به منظور استفاده در حمام است.

حتی می‌توانید اسپری گل یاس درست کنید؛ بدین صورت که گل‌های یاس را شب هنگام در آب معدنی خیس کرده و سپس آن را در یک بطری اسپری بریزید. بعد آن را در یخچال نگهداری کرده و برای یک هفته به صورت روزانه این محلول را بر روی پوست خود استفاده کنید و تفاوت را احساس کنید.

۷- بنفشه

این گل برای پوست و مو بسیار مفید است. این گل حاوی اسید سالیسیلیک است که تسکین دهنده، قابض و به عنوان یک عامل آرام کننده به حساب می‌آید. از بنفشه می‌توانید به عنوان لوسیون و یا پماد استفاده کنید. یک فنجان حاوی گل و برگ‌های این گیاه را برداشته و آن را در یک لیتر آب بجوشانید، سپس آن را صاف کرده و از ماده به دست آمده می‌توانید به صورت مرهم برای جوش‌های دردناک خود استفاده کنید.

۸- گل مریم

گل مریم گیاهی است که در صنعت عطرسازی از آن استفاده می‌شود. از گل مریم می‌توان روغن معطر برای ماساژ بدن درست کرد. ۲۰۰ میلی لیتر از روغن سبوس برنج را برداشته و ۲۰ گل مریم را در آن بخیسانید و بگذارید برای یک هفته بماند. سپس آن را صاف کرده و از آن به عنوان روغن ماساژ استفاده کنید.

امروز مطلب آموزشی ما راجع به طرز تهیه کباب مرغ یونانی است.با ما همراه باشید

کباب مرغ یونانی

مواد لازم

سینه یا ران مرغ بدون استخوان 500 گرم
سیر 1 تا 2 حبه
پودر جعفری 2 قاشق سوپخوری
پودر اورگانو 2/1 قاشق سوپخوری
آویشن 1 قاشق سوپخوری
آب لیموی تازه 2 تا 3 قاشق سوپخوری
روغن زیتون 3 تا 4 قاشق سوپخوری
نمک و فلفل سیاه مقداری
سیخ چوبی به میزان لازم

طرز تهیه

گوشت مرغ را به قطعات 2 تا 5/2 سانتی خرد می کنیم. سیر رنده شده را در کاسه گوشت مرغ ریخته و پودر جعفری، پودر اورگانو، آویشن، آب لیموی تازه، روغن زیتون و نمک و فلفل سیاه را به مدت 2 دقیقه خوب مخلوط کنید و سپس در هر سیخ چوبی 3 تا 4 تکه از گوشت مرغ را قرار داده و به مدت 8 دقیقه الی 10 دقیقه با درجه زیاد کباب پز برقی و یا مدت 5 الی 6 دقیقه برای هر طرف در تابه با حرارت متوسط با کمی روغن سرخ کردنی، سرخ نمایید و با دیپ ماست میل نمایید.این غذا را با گوشت گوسفند هم می توان طبخ نمود.

منبع:سایت تالاب

قیسی یا برگه زردآلو مانند سایر میوه‌های خشک، دارای مواد مغذی زیادی است و مصرف ۳ عدد آن انرژی حدود ۵۰ کالری را فراهم می‌آورد.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ قِیسی نوعی از زردآلو است که بسیار شیرین و مطبوع است و در بیشتر نقاط ایران یافت می‌شود. همچنین در برخی مناطق، برگه زردآلوی خشک‌شده که در مواردی حاوی مغز زردآلو نیز باشد را قیسی می‌نامند و به آن «برگه» نیز گفته می‌شود. قیسی یکی از سوغاتی‌های آذربایجان شرقی و تبریز و همچنین شاهرود می‌باشد. بخشی از قیسی تولیدی ایران به کشور‌های همسایه صادر می‌شود. قیسی آفتابی که از مرغوبیت بالایی برخوردار است بیشتر در شهر‌ها و مناطق آذربایجان تولید می‌شود. مربای قیسی آفتابی از دسر‌های مشهور تبریز است. برای تهیه قیسی پس از آماده‌کردن برگه‌ها، از خشک‌کن، فر و یا قرار دادن در زیر نور آفتاب استفاده می‌شود.

همچون سایر میوه‌های خشک، قیسی نیز حاوی مواد مغذی بسیاری همچون فیبر رژیمی، ویتامین C، ویتامین A، بتا کاروتن، آهن، پتاسیم و... است. مصرف ۳ عدد قیسی انرژی حدود ۵۰ کالری را فراهم می‌آورد. میوه جات خشک شده ماندگاری طولانی مدت دارند و در تمام سال در دسترس می‌باشند. این امر باعث گشته تا مصرف میوه‌جات خشک در بین مردم عمومیت پیدا کند.

زکریای رازی نیز خوردن قیسی را با مغز گردو به مقدار ۵۰ گرم به مدت ۷ روز توصیه می‌کند چرا که این داروی بسیار خوبی برای لوزالمعده و ورم روده محسوب می‌شود.

قیسی منبع عالی از فیبر غذایی، به ویژه پکتین و سلولز است، که این نوع فیبر در محیط آبی دستگاه گوارش ژل تشکیل داده و به اسید‌های چرب متصل گشته و باعث دفع آن‌ها می‌گردد. این ویژگی فیبر‌ها به آنها توانایی کاهش سطوح افزایش یافته LDL و کلسترول را می‌دهد. به علاوه فیبر‌ها برای پیشگیری از سرطان و دیابت نوع ۲ مفید هستند.

خواص بینظیر قیسی:

آهن
قیسی نسبت به زردآلوی تازه منبع مهمتری از آهن محسوب می‌شود. رژیم متشکل از انواع متنوعی از غذا‌های غنی از آهن، به پیشگیری از کم خونی ناشی از فقر آهن، که طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت شایعترین مشکل تغذیه‌ای در جهان است، کمک می‌کند. ابن سینا خوردن هر روز ۵۰ گرم برگه زردآلو یا قیسی را برای تقویت اعصاب و کم خونی مفید دانسته است. نصف فنجان قیسی، ۱۰ درصد از نیاز روزانه به آهن را تامین می‌کند.

سرشار از پتاسیم
زردآلوی تازه غنی از پتاسیم است، ولی قیسی محتوای بالاتری از پتاسیم نسبت به میوه تازه دارد. پتاسیم عنصر مهمی در بدن است و نقش حیاتی در متابولیسم و عملکرد بافت‌ها، ارگان‌ها و سایر سلول‌های بدن ایفا می‌کند. پتاسیم رژیمی برای سلامتی قلب و حفظ فشار خون ضروری است. این عنصر برای فعالیت الکتریکی قلب، ساختمان عضلات و رشد طبیعی بدن ضروری است. دریافت ناکافی پتاسیم با افزایش خطر پرفشاری خون مرتبط است. پتاسیم اثر ضد گرفتگی عضلانی دارد. نصف فنجان قیسی بیش از ۲۱‌درصد از نیاز روزانه به پتاسیم را فراهم می‌کند.

آنتی اکسیدان‌ها
قیسی حاوی سطوح بالای آنتی اکسیدان‌ها است. مطالعات نشان می‌دهند که میوه‌ جات رسیده نسبت به میوه جاتی که به طور کامل نرسیده‌اند، آنتی اکسیدان بالاتری دارند؛ بنابراین قبل از خشک کردن زردآلو برای تهیه قیسی، از رسیده بودن آن اطمینان حاصل کنید. آنتی اکسیدان‌ها به حذف رادیکالهای آزاد که عامل سرطان و سایر بیماری‌ها هستند، کمک می‌کنند.

حاوی ویتامین C
ویتامین C، ویتامین ضروری با فعالیت آنتی‌اکسیدانی است که سلول‌ها را از اکسیداسیون حفظ می‌کند و باعث حذف رادیکال‌های آزاد که عامل سرطانند، می‌گردد. ویتامین C برای سلامت دندان، استخوان، پوست، بافت همبند، کمک به جذب آهن و حفاظت در برابر سرماخوردگی و آنفلوآنزا مفید است.

بتا کاروتن
قیسی سرشار از کاروتنوئید‌ها (پیش‌ساز‌های ویتامین A) و سایر مواد مغذی گیاهی آنتی اکسیدان است. این آنتی اکسیدان‌ها بدن را در برابر آسیب‌های اکسیداتیو و رادیکال‌های آزاد، که باعث افزایش خطر پیشرفت سرطان و سایر بیماری‌ها می‌شوند؛ حفظ می‌کنند. قیسی سرشار از بتا کاروتن است که نقش‌های حیاتی‌ای در بدن دارد، فواید آن شامل کمک به پیشگیری و درمان آرتریت روماتوئید، بیماری قلبی، سرطان، فشارخون بالا، مشکلات پوستی، آب مروارید، بیماری وابسته به سن تحلیل ماکولار و سردرد است. نصف فنجان قیسی، ۴۷ درصد از نیاز روزانه به بتا کاروتن را فراهم می‌آورد.

سرشار از ویتامین A
این ویتامین ضروری، جزو ویتامین‌های محلول در چربی است و به عنوان آنتی اکسیدان در نظر گرفته می‌شود و باعث محافظت از سلول و حذف رادیکال‌های آزاد از بدن می‌شود. تولید رادیکال‌های آزاد در بدن نتیجه قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین مثل سرب و مصرف دخانیات است. به علاوه، سایر فواید ویتامین A شامل بهبود بینایی، تنظیم عملکرد سلولی، رشد استخوان و تقویت سیستم ایمنی و نیز پیشگیری از سرطان است.

کلسیم
این ماده معدنی برای حفظ استخوان، دندان و غضروف نیاز است. پوکی استخوان یک مشکل رایج در میان زنان مسن است. این بیماری با مصرف کلسیم طبق توصیه سفارش شده در روز قابل پیشگیری است. ۱۰۰ گرم قیسی در حدود ۴۴/۵۳ میلی گرم کلسیم تامین می‌کند.

یکی از گیاهانی که شاید اضافه کردن آن به رژیم غذایی، می‌تواند فواید فراوانی برای شما داشته باشد، اسفناج است.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از پایگاه آمریکایی «Eat This, Not That»، یکی از مواد غذایی که شاید شما هم در خصوص خواص آن بسیار شنیده باشید، اسفناج است. چه شما اسفناج را به نوشیدنی «اسموتی» خود اضافه کنید و یا در سالاد بریزید، خوردن آن راهی ساده برای برطرف کردن اهداف و خواصی است که شما با خوردن سبزیجات به دنبال آن هستید.

با این حال این سبزی خوش طعم، خواص دیگری نیز غیر از طعمی که برای ظرف غذای شما به همراه می‌آورد، دارد. این سبزی دارای مواد مغذی گوناگونی است که می‌تواند تأثیرات مهمی را برای سلامتی شما به ارمغان بیاورد.

اگر می‌خواهید زندگی طولانی‌تر و سالمتری داشته باشید، این گزارش را بخوانید تا با فواید پنهان خوردن اسفناج از دیدگاه دانشمندان و پژوهش‌های صورت گرفته آشنا شوید.

1- کاهش وزن

اگر به سختی لاغر می‌شوید، افزودن کمی اسفناج به رژیم غذایی تان ممکن است مفید باشد. بر اساس یک پژوهش که سال ۲۰۱۴ در مجله علمی «Appetite» به چاپ رسید، در میان گروهی ۳۸ نفره از زنانی که اضافه وزن داشتند، به برخی از آنها نوشیدنی حاوی عصاره اسفناج و به برخی دیگری دارونما داده شد. افرادی که اسفناج مصرف کرده بودند، تا ۹۵ درصد کاهش تمایل به غذا را تجربه کرده و ۴۳ درصد بیشتر از اعضای گروه کنترل (آنهایی که به آنها تنها دارونما داده شده بود) در طول این مطالعه وزن کم کردند.

2- کاهش فشار خون

کاهش فشار خون به میزانی که شما را سلامت‌تر کند، شاید به سادگی اضافه کردن اسفناج به رژیم غذای تان باشد. بر اساس یک پژوهش که در سال ۲۰۱۵ در مجله «Clinical Nutrition Research» (تحقیقات تغذیه بالینی) افرادی که سوپ اسفناج را در طول دوره‌ای ۷ روزه تجربه کردند، موفق شدند سفتی شریانی را کاهش داده و فشار خون سیستولیک خود را پایین آوردند.

3- کاهش خطر بیماری های قلبی

کاهش فشار خون تنها چیزی نیست که ممکن است اسفناج برای سلامت قلب و عروق شما به ارمغان آورد. بر پایه یک پژوهش که در سال جاری میلادی (۲۰۲۱) در نشریه «European Journal of Epidemiology» (مجله اروپایی اپیدمیولوژی) به چاپ رسیده است، خوردن تنها یک فنجان از سبزیجات برگ دار غنی از نیترات به مانند اسفناج، می‌تواند خطر ابتلا به بیماری سرخرگ محیطی را تا ۲۶ درصد کاهش دهد؛ همچنانکه می‌تواند خطر حمله قلبی، نارسایی قلبی و سکته مغزی را در افراد کاهش دهد. در صورتی که شما می‌خواهید قلب خود را سالم نگه دارید، با بهترین غذا‌هایی که می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی را کاهش دهدی، شروع کنید.

4- پایین آوردن خطر کاهش بینایی

والدین شما ممکن است به شما گفته باشند که هویج برای سلامت چشمان شما مفید است؛ اما شاید این اسفناج باشد که در عملکرد بینایی شما تاثیر داشته باشد. بنا بر پژوهشی که در مجله علمی «Investigative Ophthalmology & Visual Science» (IOVS) منتشر شده، در میان ۳۸۰ زن و مردی که سنینی ما بین ۶۶ تا ۷۸ سال داشتند، آنهایی که در بدنشان مقدار کمتری از ماده زاگزانتین (Zeaxanthin) را داشتند، بیشتر در معرض بیماری «تباهی لکه زرد» (یا دژنراسیون ماکولا که شایعترین علت کوری در افراد مسن است) بودند. زاگزانتین یک ماده مغذی است که در اسفناج فراوان است.

5- کاهش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ

چه شما سابقه فامیلی برای ابتلا به سرطان روده بزرگ را داشته و یا دیگر زمینه‌های ابتلا به آن را داشته باشید، اضافه کردن اسفناج به رژیم غذایی شما ممکن است اثر محافظتی در برابر سرطان روده بزرگ داشته باشد. بر اساس پژوهشی که در «American Journal of Clinical Nutrition» (مجله آمریکایی تغذیه بالینی) به چاپ رسیده است، در میان ۲ هزار و ۴۱۰ افرادی که اطلاعات آنها جمع آوری شده، افرادی در رژیم غذایی شان مصرف بالاتری از «لوتئین» ، یک آنتی اکسیدان موجود در اسفناج  را داشته اند، میزان پایین تری از سرطان روده بزرگ را تجربه کرده اند.

نمی دانم نام آیت الله شفتی را شنیده اید یا خیر؟

 
اما داستان جالب و آموزنده ای است. یکی از علمای ربانی قرن دوازدهم مرحوم سید محمد باقر شفتی رشتی معروف به حجه الاسلام شفتی است که از مجتهدین برازنده و پرهیزکار بود، او به سال 1175 ه-ق درجرزه طارم گیلان دیده به جهان گشود و به سال 1260در سن 85سالگی در اصفهان از دنیا رفت و مرقد شریفش در کنار مسجد سید اصفهان، معروف و مزار علاقمندان است.
 وی در مورد نتیجه ترحم، و فراز و نشیب زندگی خود، حکایتی شیرین دارد که در اینجا می آوریم:
حجه الاسلام شفتی در ایام تحصیل خود در نجف و اصفهان به قدری فقیر بود که غالبا لباس او از زیادی وصله به رنگهای مختلف جلوه می کرد، گاهی از شدت گرسنگی و ضعف غش می کرد، ولی فقر خود را کتمان می نمود و به کسی نمی گفت.
روزی در مدرسه علمیه اصفهان، پول نماز وحشتی بین طلاب تقسیم می کردند، وجه مختصری از این ناحیه به او رسید، چون مدتی بود گوشت نخورده بود، به بازار رفت و با آن پول جگر گوسفندی را خرید و به مدرسه بازگشت، در مسیر راه ناگاه در کنار کوچه ای چشمش به سگی افتاد که بچه های او به روی سینه او افتاده و شیر می خوردند، ولی از سگ بیش از مُشتی استخوان باقی نمانده بود و از ضعف، قدرت حرکت نداشت.
حجه الاسلام به خود خطاب کرده و گفت: اگر از روی انصاف داوری کنی، این سگ برای خوردن جگر از تو سزاوارتر است، زیرا هم خودش و هم بچه هایش گرسنه اند، از این رو جگر را قطعه قطعه کرد و جلو آن سگ انداخت.
خود حجه السلام شفتی نقل می کند: وقتی که پاره های جگر را نزد سگ انداختم گویی او را طوری یافتم که سر به آسمان بلند کرد و صدائی نمود، من دریافتم که او در حق من دعا می کند.
از این جریان چندان نگذشت که یکی از بزرگان، از زادگاه خودم شفت مبلغ دویست تومان برای من فرستاد و پیام داد که من راضی نیستم از عین این پول مصرف کنی، بلکه آن را نزد تاجری بگذار تا با آن تجارت کند و از سود تجارت، از او بگیر و مصرف کن.
من به همین سفارش عمل کردم، به قدری وضع مالی من خوب شد که از سود تجارتی آن پول، مبلغ هنگفتی بدستم آمد و با آن حدود هزار دکان و کاروانسرا خریدم و یک روستا را در اطراف محلمان بنام گروند به طور دربست خریداری نمودم، که اجاره کشاورزی آن هر سال نهصد خروار برنج می شد، دارای اهل و فرزندان شدم و قریب صد نفر از در خانه من نان می خوردند، تمام این ثروت و مکنت بر اثر ترحمی بود که من به آن سگ گرسنه نمودم، و او را برخودم ترجیح دادم.

 اقتباس از کتاب صد و یک حکایت ،ص ١۵٨

منبع : کانال تلگرامی داستان و سخن بزرگان به نشانی dastangram@

درست کردن کباب کوبیده در خانه همیشه مراسم مخصوص به خودش را دارد؛ از دعوا میان مدعیان آشپزی بر سر نحوه درست کردن کباب کوبیده گرفته تا تهیه مخلفات و در نهایت کباب‌کردنش.

در اغلب موارد اما این مراسم پایان خوشی ندارد؛ کباب روی منقل می‌ریزد و همه دست به دامن نخ می‌شوند تا دور کباب بپیچند که بیشتر از این نریزد و حداقل گرسنه نمانند. غذایی که فوت و فن مخصوص به خودش را دارد و با یک تکنیک ساده می‌تواند همه این سختی‌ها را دور بزند. تا آنجایی که تا اسم کباب کوبیده بیاید، همه خانواده بگویند فقط کباب‌کوبیده‌های فلانی را می‌خوریم!

برای تهیه کباب کوبیده باید از گوشت چرخ کرده گوسفندی یا مخلوط گوساله استفاده کنید و برای اینکه کباب کوبیده ترد و خوشمزه شود باید از گوشت چربی‌دار استفاده کنیم. گوشتی که چربی‌اش کم باشد هنگام ماساژ دادن خودش را ول می‌کند. علاوه بر این باید حتما گوشت را حداقل دو تا سه بار خیلی ریز چرخ کنید. هر چه گوشت بیشتر چرخ شود و ورز داده شود کباب‌ها یکدست‌تر می‌شود و از روی سیخ نمی‌ریزد. نکته مهم دیگر میزان پیاز و چگونگی خرد و مخلوط کردن آن و نسبتش با میزان گوشت است. علاوه بر این مدت‌زمانی که گوشت استراحت می‌کند نیز بسیار مهم است.

مواد لازم برای تهیه کباب کوبیده:

گوشت چرخ‌کرده: یک کیلوگرم

پیاز: ۲۵۰ گرم

نمک و فلفل سیاه: به میزان لازم

زعفران: در صورت دلخواه

گوجه فرنگی: به تعداد دلخواه

طرز تهیه و دستور پخت کباب کوبیده:

۱. گوشت چرخ‌کرده را در یک ظرف بریزید و پس از ریختن نمک و فلفل و زعفران آن را خوب ورز دهید. سپس آن را در یخچال بگذارید تا کمی استراحت کند.

۲. پیازها را رنده کنید و آب آن را بگیرید. گرفتن آب پیاز سبب می‌شود تا کباب کوبیده روی سیخ وا نرود و توی آتش نریزد. پیازها را به گوشت اضافه کنید و حسابی وزر بدهید. هر چه گوشت و پیاز را بیشتر ورز بدهید کباب کوبیده شما خوشمزه‌تر می‌شود.

۳. بعد از اینکه ورز دادن گوشت انجام شد بهتر است به مدت دو تا سه ساعت روی گوشت یک کیسه پلاستیکی بکشید و به مدت ۲ تا سه ساعت آن را در یخچال بگذارید.

۴. سپس گوشت را به قسمت‌های مساوی تقسیم کنید و هنگام به سیخ کشیدن کمی دستتان را تر کنید که گوشت به دستتان نچسبد. سر و ته گوشت را روی سیخ کمی بیشتر فشار دهید، تا موقع کشیدن کباب از روی سیخ به راحتی از آن جدا شود.

۵. کباب‌ها را اول روی شعله زیاد قرار دهید و وقتی گوشت خودش را گرفت شعله را کم کنید.

۶. گوجه‌ها را هم به سیخ بکشید تا کبابی شود. در صورت دلخواه می‌توانید فلفل سبز هم با گوجه‌ها به سیخ بکشید تا کباب کمی تند و لذیذتر شود.

فوت و فن:

۱. معمولا کباب کوبیده را اگر به صورت مخلوط گوشت گوسفندی و گوساله آماده کنید در خانه نتیجه بهتری می‌گیرید. گوشت قلوه‌گاه گوسفندی نیز برای کباب کوبیده بهتر است. 

۲. گرفتن آب پیاز مرحله مهمی در درست کردن کباب کوبیده است. اگر آب پیاز را نگیرید ممکن است کباب شما روی منقل یا شعله از سیخ جدا شود.

۳. بهتر است گوشتی که تهیه کرده‌اید چند بار چرخ شود، معمولا بین ۲ تا ۳ بار تا کاملا گوشت لطیف شود.

۴. ورز دادن را فراموش نکنید. این کار باعث می‌شود کباب کوبیده بهتر روی سیخ قرار بگیرد. ورز دادن را تا به حالت چسبندگی گرفتن گوشت ادامه دهید. 

۵. سعی کنید از سیخ‌های باریک استفاده نکنید. از سیخ‌های پهن مخصوص کباب کوبیده استفاده کنید. 

۶. گوشت کوبیده را وقتی روی سیخ قرار می‌دهید نباید خیلی نازک شود. 

۷. سیخ‌ها را به تناسب روی منقل برگردانید، اگر یک طرف کباب کوبیده شما روی شعله پخته شده باشد و طرف دیگر خام مانده باشد باعث می‌شود گوشت از روی سیخ بریزد.

۸. تمام گوشت را به اندازه روی سیخ پهن کنید و قطر مقدار گوشتی که روی سیخ نشسته است حدود ۲٫۵ سانتی متر کافی است.

۹.  با انگشتان شصت و سبابه روی گوشت به سیخ کشیده شده را به فاصله حدود ۱.۵ سانتی متر فشار دهید تا شیار بیفتد.

منبع: ایرنا زندگی

در این مطلب قصد داریم طرز تهیه کباب ایسلیم را آموزش دهیم

مواد لازم

برای 4 نفر

گوشت گوساله 300 گرم

بادمجان 500 گرم

پیاز 1 عدد بزرگ

گوجه فرنگی 2 عدد متوسط

رب گوجه فرنگی 2 قاشق غذاخوری

فلفل سبز کبابی 5-6 عدد

مارگارین 2 قاشق غذاخوری

روغن مایع (مخصوص سرخ کردن ) 1 لیوان

آب 2 لیوان

نمک فلفل و زرد چوبه به میزان لازم

خلال دندان 10 عدد

طرز تهیه

مارگارین را کمی داغ کنید ، گوشت ها را که از قبل به اندازه ای یک سانتی بریده اید داخل روغن سرخ کنید . گوشت را بردارید . پیاز ساطوری شده را تفت دهید تا طلایی شود . رب گوجه ، نمک فلفل و زرد چوبه بریزید ، چند دقیقه دیگر خوب هم بزنید . آب را اضافه کنید . بگذارید گوشت خوب مغز پخت شود .

بادمجان ها را راه راه پوست کنید.هر کدام را به درازی به سه یا چهار قسمت تقسیم کنید ،15 دقیقه داخل آب نمک بگذارید تا تلخی آنها از بین برود ، بعد خشکشان کنید .

داخل روغن مایع هر دو طرف آنها را سرخ کنید.دو تکه بادمجان را به صورت صلیب روی هم گذاشته در وسط آن 2-3 تکه گوشت بچینید و گوشه های بادمجان ها را یکی یکی روی گوشت جمع کنید .

گوجه فرنگی ها را حلقه حلقه و فلفل ها را نیز از وسط دو تکه ببرید.روی بادمجان و گوشت یک حلقه گوجه بعد فلفل را با کمک خلال دندان ثابت کنید. آنها را داخل یک سینی بچینید.

آب گوشت را اضافه کنید ، داخل فر در دمای 160 درجه سانتیگراد ، به مدت 15 دقیقه طبخ بدهید. اگر می خواهید بادمجانها کمتر روغن بکشند قبل از این که سرخشان کنید ، داخل ماست و آب ( 2 قاشق غذاخوری ماست و 4/1 لیوان آ ب ) بغلتانید .

منبع: سایت تالاب

بسیاری از سموم بر روی بزرگترین غده بدن یعنی کبد تاثیر می گذارند و این در حالی است که بیشتر عوارض ناشناخته کبدی منجر به مرگ خواهند شد.

کبد به دلیل مواد شیمیایی و آفت کش ها در مواد غذایی و محیط زیست، کبد به مرور زمان غرق در مسمومیت می شود. مسمومیت کبد معمولا با سردرد، سوء هاضمه، نفخ شکم، افزایش وزن، لکه های کبدی، سوزش سر دل و مشکلات کیسه صفرا همراه است.
با این حال لیستی از غذاهای گیاهی وجود دارد که مصرف روزانه آنها به سم زدایی موثر از کبد کمک می کند:

چغندر و هویج: هویج حاوی گلوتاتیون است؛ پروتئینی که به سم زدایی از کبد کمک می کند. گلوتاتیون یک مولکول ساده است که به طور طبیعی در بدن ساخته می شود. از آنجا که بدن مداوم در معرض مواد شیمیایی محیطی قرار دارد، مهم است که مواد غذایی حاوی گلوتاتیون را روزانه مصرف کنید. هویج و چغندر هر و حاوی فلاونوئیدها و بتاکاروتن بسیار بالا هستند. خوردن هویج و چغندر به تحریک و بهبود کلی عملکرد کبد کمک می کند.

گریپ فروت: یکی دیگر از منابع گلوتاتیون است. این میوه همچنین غنی از ویتامین ث و آنتی اکسیدان ها است که تمیز کننده های قدرتمند کبد محسوب می شوند. علاوه بر این، گریپ فروت شامل ترکیباتی است که در ساخت آنزیمهای موثر در سم زدایی کبد کمک کننده هستند.

سیر: حاوی ترکیبات متعددی است که آنزیم های کبدی را برای پاک کردن سموم بدن فعال می کند. دو ماده مغذی قدرتمند موجود در سیر آلیسین و سلنیوم هستند که در محافظت از کبد و سم زدایی از بدن نقش موثر دارند.

چای سبز: حاوی کاتچین است؛ آنتی اکسیدانی گیاهی که ثابت شده منجر به از بین بردن تجمع چربی در کبد می شود و از همه مهمتر، عملکرد کبد را تقویت می کند. چای سبز همچنین در حفاظت از کبد در برابر سموم موثر است.

گردو: گردو حاوی مقادیر زیادی اسیدهای چرب امگا ۳ و گلوتاتیون است که به پاک کردن کبد کمک می کند و به ویژه برای حذف آمونیاک از بدن موثر است. گردو به افزایش اکسیژن خون کمک می کند.

آرتیشو: آرتیشو یا همان کنگر فرنگی باعث تحریک ترشح صفرا می شود و به این ترتیب به دفع توکسین ها یا همان سموم انباشته شده در کبد کمک می کند.ماده موثره موجود در آرتیشو مانع انباشته شدن چربی در سلول های کبدی می شود.

آووکادو: غنی از گلوتاتیون است و مطالعات نشان داده خوردن یک تا دو عدد از آن در هفته آسیب های کبدی را تعمیر می کند.

گوجه فرنگی: گوجه فرنگی علاوه بر گلوتاتیون، دارای لیکوپن است که موجب تصفیه کبد و مقاومت بدن در برابر سرطان می شود.

روغن زیتون و آب لیمو: مخلوط یک قاشق غذاخوری روغن زیتون و یک قاشق غذاخوری آب لیمو با معده خالی قبل از صبحانه توصیه می شود. روغن زیتون دارای اثرات آنتی اکسیدانی است و توانایی تنظیم کار سلول کبد برای سرعت بخشیدن به سوخت و ساز بدن را دارد. تحقیقات جدید توسط دانشمندان هندی نشان داد که هسپریدین (بیوفلاونوئید موجود در لیمو) برای محافظت از کبد خوب است یعنی از ورود مواد سمی به کبد جلوگیری میکند.

منبع: ایرنا زندگی