علت گریه های حضرت زهرا سلام الله علیها
گريه هاى حضرت زهرا عليهاالسلام علل و عوامل متعددى داشت. مهمترين چيزى كه روح حساس و غيور بانوى بزرگ اسلام را ناراحت میساخت اين بود كه می دید اسلام از مسير واقعى منحرف شده و با خانه نشين شدن اميرالمؤمنين عليه السلام و روى کار آمدن منافقان، انحراف در رهبرى اسلام و مسلمانان پيدا شده و زحمات بى امان و شبانه روزى پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله در طول بيست و سه سال پرتلاش همه از بين میرفت و از اسلام جز صورت و نامى بيش نمیماند و به دنبال اين انحراف صدها و هزاران انحراف غيرقابل جبران ديگرى پيش می آمد《چنانكه پيش آمد 》و اين مصيبتى بود كه نه تنها براى فاطمه عليهاالسلام، بلكه براى هيچ مسلمان مسئولى قابل تحمل نبود،
گريه و اشكها نشانه شعور و بيدارى از وقوع فاجعه اى بزرگ در فرهنگ بشريت است.
به خاطر همين مظلوميت ها بود كه گاه آه دردآلودى از عمق جان حضرت زهرا عليهاالسلام بر می آمد وگريه میکرد و میفرمود:
«كيست ياور براى على، آن يارى كننده كيست؟»
گريه هاى حضرت زهرا عليهاالسلام بر مظلوميت على عليه السلام حتى تا آخرين ساعات حيات او ادامه داشت، آنگاه كه وفات فاطمه عليهاالسلام نزديك شد، به شدت گريست و چون امام على عليه السلام از علت گريه او سؤال كرد، فرمود:
«ابكى لما تلقى بعدى»؛
بر مصيبتهايى كه پس از من بر تو خواهد باريد گريه میکنم»
مجلسى، ۱۳۷۰،ج۳،ص ۲۵۳
نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ
خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست.
----------------------------------------------
زیارت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها
در ایام فاطمیه ، هر جا و هر زمانی ، زیارت آن حضرت را زمزمه میکنیم ، تا به دختر گرامی رسول الله عرض کنیم : ما همواره با شما هستیم و ولایتتان را با جان و دل پذیرفته ایم :
يا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَكِ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكِ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَكِ فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صَابِرَةً وَ زَعَمْنَا أَنَّا لَكِ أَوْلِيَاءُ وَ مُصَدِّقُونَ وَ صَابِرُونَ لِكُلِّ مَا أَتَانَا بِهِ أَبُوكِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَتَى بِهِ وَصِيُّهُ فَإِنَّا نَسْأَلُكِ إِنْ كُنَّا صَدَّقْنَاكِ إِلا أَلْحَقْتِنَا بِتَصْدِيقِنَا لَهُمَا لِنُبَشِّرَ أَنْفُسَنَا بِأَنَّا قَدْ طَهُرْنَا بِوِلايَتِكِ.
ای آزموده شده! خدایی که تو را آفرید، پیش از آنکه تو را بیافریند، از تو امتحان گرفت و در آن امتحان، تو را سر بلند و شکیبا یافت.
ما بر این باوریم که از محبان تو هستیم و ولایتت را پذیرفته ایم ؛ و از آن چه پدر تو و جانشین او برای ما آورده اند، اطاعت میکنیم و بر آن شکیبا می‌باشیم.
پس اگر ما ولایت تو را پذیرفته ایم، فقط از تو میخواهیم به خاطر پذیرش ولایتت، ما را به پیامبر و جانشین او ملحق کنی، تا به خود مژده دهیم که به سبب ولایت تو پاک شده ایم.