ورلد بوک وبلاگی با مطالب جالب و کاربردی برای زندگی بهتر

عرفه چيست؟ و در عرفه چه بايد كرد؟

فردا نهم ذی الحجه روز عرفه است. خداوند متعال در اين روز به سه مکان و سه گروه از انسانها، توجه ويژه دارد:
 
1. كربلا و زائران امام حسين (علیه السلام).
 
2. صحرای عرفات (در نزديكی مكه) و حجاج بيت الله.
 
3. هر جا از دنيا كه دستی به سوی او بلند شود و دلی بشكند.
  
 
چرا «عرفه»؟
 
ـ آنگاه که جبرئيل (علیه السلام) مناسك حج را به حضرت ابراهيم (علیه السلام) می آموخت، چون به عرفه رسيد به او گفت : «عرفت؟» يعنی «ياد گرفتی؟» و او پاسخ داد آری. لذا به اين نام خوانده شد.
 
ـ وجه ديگر اينكه مردم از اين جايگاه و در اين سرزمين به گناه خود اعتراف می كنند.
 
ـ بعضی ديگر هم آن را جهت تحمل صبر و رنجی ميدانند كه برای رسيدن به آن بايد متحمل شد ؛ چرا كه يكی از معانی «عرف» صبر و شكيبايی و تحمل است.
 
  
حضرت آدم (علیه السلام) در عرفات
 
مطابق روايتی از امام صادق (علیه السلام)، وقتی جد اعلای ما حضرت آدم (علیه السلام) از باغ بهشتی به زمين فرود آمد، چهل روز هر بامداد بر فراز كوه صفا با چشم گريان در حال سجده بود. جبرئيل (علیه السلام)، فرود آمد و پرسيد:
 
ـ چرا می گريی، ای آدم؟
 
ـ چرا نگريم در حاليكه از جوار خداوند به اين دنيا فرود آمده ام؟
 
ـ به درگاه خدا توبه كن و بسوی او بازگرد.
 
ـ چگونه؟
 
جبرئيل در روز هشتم ذيحجه آدم را به مِنی برد، آدم شب را در آنجا ماند و صبحگاهان عازم صحرای عرفات شد. جبرئيل هنگام خروج از مكه، احرام بستن و لبيك گفتن را به او آموخت و چون عصر روز عرفه فرا رسيد، آدم را به غسل فرا خواند و پس از نماز عصر، او  را به وقوف در عرفات دعوت کرد و كلماتی را كه از پروردگار دريافت كرده بود به وی تعليم داد، اين كلمات عبارت بودند از:
 
سبحانك اللهم و بحمدك
 
لا اله الا انت
 
علمت و ظلمت نفسي
 
واعترفت بذنبي
 
اغفر لي انك انت الغفور الرحيم

 يعنی:
 
جز تو خدايی نيست
 
كار بدی كردم و بر خود ظلم نمودم
 
اينك به گناه خود اعتراف می كنم
 
مرا ببخش كه تو بخشنده و مهربانی

آدم (علیه السلام) تا غروب آفتاب همچنان دعا ميکرد  و با تضرع اشك می ريخت. وقتی كه آفتاب غروب كرد همراه جبرئيل روانه مشعر شد و شب را آنجا گذراند. صبحگاهان در مشعر بپا خواست و به دعا پرداخت... تا اينكه سرانجام بخشيده شد ...
 
 
حضرت ابراهيم (علیه السلام) در عرفات
 
جبرئيل (علیه السلام) در صحرای عرفات، مناسك حج را به حضرت ابراهيم (علیه السلام) آموخت و حضرت ابراهيم (علیه السلام) در برابر او مي فرمود: عَرِفتُ، عَرِفتُ (شناختم، شناختم).
 
  
پيامبر خاتم (صلی الله علیه و آله) در عرفات
 
دامنه كوه عرفات در زمان صدر اسلام، كلاس صحرايی پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) بود و بنا به گفته برخی مفسرين آخرين سوره قرآن در صحرای عرفات بر پيغمبر (صلی الله علیه و آله) نازل شد و پيغمبر آن را به مردم و شاگردانش تعليم فرمود.
 
 رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) در چنين روزی سخنان تاريخی خود را در اجتماع عظيم و با شكوه حجاج بيان داشت:
 
... ای مردم سخنان مرا بشنويد! شايد ديگر شما را در اين مکان ملاقات نكنم. شما به زودی بسوی خدا باز می گرديد. در آن جهان به اعمال نيك و بد شما رسيدگی می شود. به شما توصيه می كنم هركس امانتی نزد اوست به صاحبش برگرداند. 
 
ای مردم بدانيد ربا در آئين اسلام ، حرام است. از پيروی شيطان بپرهيزيد. به شما سفارش می كنم كه به زنان نيكی كنيد زيرا آنها امانتهای الهی در دست شما هستند و با قوانين الهی بر شما حلال شده اند.
 
... من در ميان شما دو چيز به يادگار می گذارم كه اگر به آن دو چنگ زنيد گمراه نمی شويد، يكی كتاب خدا و ديگری سنت و (عترت) من است.
 
هر مسلمانی با مسلمان ديگر برادر است و همه مسلمانان جهان با يكديگر برادرند و چيزی از اموال مسلمانان بر مسلمانی حلال نيست مگر اينكه آن را به رضايت به دست آورده باشد...

نقل شده از کانال تلگرامی داروخانه معنوی به نشانی Manavi_2@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم وَالعَن اَعدَائَهُم اَجمَعین