امیر مؤمنان علی (علیه‌السلام)، مردی را دید که از روی نوشته ، دعایی طولانی می خواند. به او فرمود : «ای مرد ! آن که زیاد را می شنود ، اندک را هم پاسخ می دهد». مرد گفت : سَرورم! پس چه کنم ؟ فرمود :
«بگو: اَلْحَـــــمْـــدُ للهِ عَـــــــلَی کُــــــلِّ نِــــــعْـــمَـــــةٍ وَ أَسْــــــــأَلُ اللهَ مِـــــــنْ کُـــــــــلِّ خَــــــــیْـــــرٍ وَ أَعُــــــــوذُ بِـــــــــاللهِ مِـــــــنْ کُــــــــــلِّ شَــــــــــرٍّ وَ أَسْــــــــتَغْـــــــفِرُ اللهَ مِــــــــنْ کُــــــــلِّ ذَنْــــــــبٍ»
یعنی : ستایش خدای را بر هر نعمتی ، و هر خوبی را از خدا می خواهم، و از هر بدی به خدا پناه می برم، و از هر گناهی از خدا آمرزش می‌طلبم.
بحارالأنوار ج ۹۱،ص۲۴۲
نقل از کانال تلگرامی کَلَامُکُم نُور وَ اَمرُکُم رُشد به نشانی ahadisegoharbar@