رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله:
هر شب جمعه ارواح مؤمنین مقابل خانه‌هایشان می‌آیند و هر یک با آواز حزین و گریه فریاد می‌زنند:
ای اهل و اولاد من!
ای پدر و مادر من!
ای خویشان من!
به ما مهربانی کنید و با آن چه ما برای شما گذاشتیم، برای ما نیز درهمی یا قرص نانی، یا جامه و لباسی هدیه و خیرات کنید، تا خداوند از لباس‌های بهشتی به شما بپوشاند.
مفاتیح‌الجنان ص۹۰۷
شب جمعه است؛
آنهایی که مهلت دنیایشان تمام شده، در آن سوی مرزهای مرگ منتظر فاتحه‌ای از طرف من و تو هستند؛
دریغ نکن عزیز، از این که برای تمام اموات، مخصوصا آنهایی که به گردن ما حق دارند، فاتحه‌ای بخوانی!
دریغ نکن...
«اَللّهُمَّ اغْفِر لِلمُؤمِنینَ وَ المُومِنَاتِ، وَ المُسلِمینَ وَ المُسلِمَاتِ، اَلاَحیَاءِ مِنهُم وَ الاَموَاتِ، تَابِع بَینَنَا وَ بَینَهُم بِالخَیراتِ، اِنَّکَ مُجیبُ الدَّعَوَاتِ، اِنَّکَ غافِرَ الذَّنبِ وَ الخَطِیئَاتِ، اِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ، بِرَحمَتِکَ یَا اَرحَمَ الرَّاحِمِین»
نقل از کانال تلگرامی کَلَامُکُم نُور وَ اَمرُکُم رُشد به نشانی ahadisegoharbar@