دعایی است كه جبرئيل وقتى حسن و حسين بيمار بودند به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله آموخت:
سيّد ابن طاووس در كتاب «مهج الدعوات ص ۸»، از ابن عباس روايت كرده: در نزد علی علیه السلام نشسته بودم که دیدم مردی بر حضرتش وارد شد در حالیکه رنگ صورتش ( از شدت بیماری ) تغییر کرده بود ٬ به حضرت گفت : ای امیرالمومنین من مردی دردمند هستم و پیوسته درد می کشم دعایی به من تعلیم کن تا بواسطه آن این بیماری دفع شود . حضرت فرمود : دعایی به تو یاد می دهم که جبرئیل به پیامبر اکرم صل الله علیه و آله برای شفای مریضی حسن و حسین یاد داد و آن دعا این است :
اِلهى كُلَّما اَنْعَمْتَ عَلَىَّ نِعْمَةً قَلَّ لَكَ عِنْدَها شُكْرى وَ كُلَّمَا ابْتَلَيْتَنى بِبَلِيَّةٍ قَلَّ لَكَ عِنْدَها صَبْرى
اى معبود من، هر زمان به من نعمت دادى سپاسگذارى ام براى تو در كنار آن نعمت اندك بود، و هر زمان مبتلاى به بلايم نمودى، صبرم براى تو نزد آن اندك بود،
فَيَامَنْ قَلَّ شُكْرى عِنْدَ نِعَمِهِ فَلَمْ يَحْرِمْنى وَ يا مَنْ قَلَّ صَبْرى عِنْدَ بَلَائِهِ فَلَمْ يَخْذُلنى
اى كه شكرم كنار نعمت هايش كم بود، ولى از نعمت محرومم نكرد، و اى كه صبرم نزد بلايش اندك بود، ولى مرا وا نگذاشت،
وَ يا مَنْ رَآنِی عَلَى الْمَعاصى فَلَمْ يَفْضَحْنى وَ يا مَنْ رَآنِی عَلَى الْخَطايا فَلَمْ يُعاقِبْنى عَلَيْها
و اى كه مرا بر گناهان ديد، ولى رسوايم نساخت و اى كه مرا بر خطاها ديد، ولى بر آنها عذابم نكرد،
صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْلى ذَنْبى وَاشْفِنى مِنْ مَرَضى اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْئٍ قَديرٌ
بر محمد و خاندان محمد درود فرست، و گناهم را بيامرز، و از بيمارى ام شفا ده، به درستى كه تو بر هرچيز توانايى.
ابن عباس می گوید بعد از یک سال آن مرد را دیدم در حالیکه رنگ صورتش خوب شده بود و ( از شدت طراوات ) کمی سرخ بود . او گفت : من هیچ گاه زمین گیر نشدم مگر آنکه با این دعا شفا یافتم و هیچ گاه مریض نشدم مگر آنکه با این دعا رفع شد و بر هیچ سلطانی که می ترسیدم وارد نشدم مگر آن که بواسطه این دعا ترسم زائل گشت
نقل شده از کانال تلگرامی داستان و سخن بزرگان به نشانی dastangram@
و موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت علیهم السلام به نشانی http://ahlolbait.com