ورلد بوک وبلاگی با مطالب جالب و کاربردی برای زندگی بهتر

چه کسی در قيامت حسرت نميخورد؟ 

از امام صادق (علیه السلام ) پرسیدند؛
 روز حسرت، کدام روز است که خدا ميفرمايد:
 انذرهم يوم الحسرة اذ قضي الامر"        ايشان را از روز حسرت بترسان (سوره مريم، آیه۳۹)
 حضرت جواب دادند: 
 آن روز قیامت است که حتی نیکوکاران هم حسرت می خوردند که چرا بیشتر نیکی نکردند.
پرسيدند:
 آیا کسی هست که در آن روز حسرت نداشته باشد؟
حضرت فرمودند: 
  آری 
کسی که در این دنیا مدام بر رسول خدا صلوات فرستاده باشد.

منبع: وسائل الشیعه/ج۷/ص۱۹۸

نقل شده از کانال تلگرامی عالم پس از مرگ به نشانی Pas_As_Marg@

پی نوشت : پس تا می توانیم صلوات بفرستیم و زبانمون بیکار نباشه. در اکثریت جاها و کارها مثل مترو، اتوبوس و... در حال قدم زدن، در حال آشپزی و رانندگی تا می توانیم صلوات بفرستیم و کفه حسناتمون رو سنگین کنیم و روز قیامت این صلوات ها به حول و قوه الهی دستمان را خواهد گرفت.صلوات های زیر رو هر روز تا می توانید بفرستید.

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم

------------------------------------------

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم وَالعَن اَعدَائَهُم اَجمَعین

------------------------------------------

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.

--------------------------------------------------

احسن القصص
داستانهای بحارالانوار
زن بی گناه!

بشار مکاری می گوید:
در کوفه خدمت امام صادق عليه‌السلام مشرف شدم. حضرت مشغول خوردن خرما بودند. فرمود:
بشار! بنشین با ما خرما بخور!
عرض کردم!
فدایت شوم! در راه که می آمدم منظره ای دیدم که سخت دلم را به درد آورد و نمی توانم از ناراحتی چیزی بخورم!
فرمودند:
در راه چه مشاهده کردی؟
من از راه می آمدم که دیدم که یکی از مأمورین، زنی را می زند و او را به سوی زندان می برد. هر قدر استغاثه نمود، کسی به فریادش نرسید!
مگر آن زن چه کرده بود؟
مردم می گفتند: وقتی آن زن پایش لغزید و به زمین خورد، در آن حال، گفت: لعن الله ظالمیک یا فاطمه.
امام عليه‌السلام به محض شنیدن این قضیه شروع به گریه کرد، طوری که دستمال و محاسن مبارک و سینه شریفش تر شد.
فرمودند:
بشار! برخیز برویم مسجد سهله برای نجات آن زن دعا کنیم. کسی را نیز فرستاد، تا از دربار سلطان خبری از آن زن بیاورد. بشار گوید:
وارد مسجد سهله شدیم و دو رکعت نماز خواندیم. حضرت برای نجات آن زن دعا کرد و به سجده رفت، سر از سجده برداشت، فرمودند:
حرکت کن برویم! او را آزاد کردند!
از مسجد خارج شدیم، مرد فرستاده شد، از دربار سلطان برگشت و در بین راه به حضرت عرض کرد:

او را آزاد کردند. امام پرسیدند:
چگونه آزاد شد؟
مرد: نمی دانم ولی هنگامی که رفتم به دربار، دیدم زن را از حبس خارج نموده، پیش سلطان آوردند. وی از زن پرسید:

چه کردی که تو را مأمور دستگیر کرد؟ زن ماجرا را تعریف کرد.
حاکم دویست درهم به آن زن داد، ولی او قبول نکرد، حاکم گفت:
ما را حلال کن، این دراهم را بردار! آن زن دراهم را برنداشت، ولی آزاد شد.

حضرت فرمودند:
آن دویست درهم را نگرفت؟
عرض کردم:
نه، به خدا قسم! امام صادق عليه‌السلام فرمودند:
بشار! این هفت دینار را به او بدهید زیرا سخت به این پول نیازمند است. سلام مرا نیز به وی برسانید.

وقتی که هفت دینار را به زن دادم و سلام امام عليه‌السلام را به او رساندم، با خوشحالی پرسید:
امام به من سلام رساند؟ گفتم:

بلی!
زن از شادی افتاد و غش کرد. به هوش آمد دوباره گفت:
آیا امام به من سلام رساند؟
بلی!

و سه مرتبه این سؤال و جواب تکرار شد. آن گاه زن درخواست نمود سلامش را به امام صادق عليه‌السلام برسانم و بگویم که او کنیز ایشان است و محتاج دعای حضرت.

پس از برگشت، ماجرا را به عرض امام صادق عليه‌السلام رساندم، آن حضرت به سخنان ما گوش داده و در حالی که می گریستند برایش دعا کردند.

نقل شده از کانال تلگرامی داروخانه معنوی به نشانی Manavi_2@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.

امام جعفر صادق (عليه ‏السلام):

پدرم مرا به سه چيز ادب آموخت  
و از سه چيز نهی فرمود.

سه نكته ادب اين بود كه فرمود:
- فرزندم هر كس با دوست بد بنشيند
سالم نمى ماند

- و هر كس گفتارش را كنترل نكند
پشيمان مى شود 

- و هر كس به جايگاه هاى بد وارد شود
مورد بدگمانى قرار مى گيرد

و آن سه چيز كه مرا از آن نهى فرمود:

- دوستى با كسى كه چشم ديدن
نعمت كسى را ندارد

-️ و با كسى كه از مصيبت ديگران 
شاد مى شود 

- و دوستی با سخن چين

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم وَالعَن اَعدَائَهُم اَجمَعین

تدبیر امام صادق(علیه السلام) در زمان تنگدستی و سختی معیشت برای گشایش مالی!

به نقل از هارون‌ بن‌ عیسى: امام صادق(علیه السلام) به فرزند خود محمّد فرمود: فرزندم! از آن خرجى، چقدر اضافه آمده است؟
عرض کرد: چهل دینار.
فرمود: برو و آنها را صدقه بده.
عرض کرد: فقط همین چهل دینار باقى مانده است.
حضرت فرمود: آنها را صدقه بده؛ زیرا خداوند عزّوجلّ عوضش را مى‏‌دهد. مگر نمى‏‌دانى که هر چیزى کلیدى دارد و کلید روزى، صدقه‏‌ دادن است، پس آن چهل دینار را صدقه بده.
محمّد چنین کرد، و ده روز بیشتر بر امام صادق(علیه السلام) نگذشت که از جایى چهارهزار دینار به ایشان رسید.
سپس فرمود: ای پسرم ما در راه خدا چهل دینار بخشیدیم و خداوند به ما چهار هزار دینار بخشید.

منبع:کافی: ج 4، ص 10
استاد پناهیان

پیامبر رحمت صلی الله علیه و آله : بی چشمداشت، صدقه بدهید؛ زیرا چشمداشت، اجر را از بین می برد.

نقل شده از کانال تلگرامی درمان با آیه های نورالــہــے به نشانی shamimerezvan@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.

آیا حضرت مهدی (عج الله تعالی فرجه الشریف) از زمان ظهورش آگاهی دارد؟

با توجه به اين مسئله که امامان معصوم (عليهم السلام) از عالم غيبت خبر دارند و در مواقع نياز و ضرورت مطالب و حقايقى را دريافت مى کنند، مى توان گفت که خداوند از اين طريق هنگامه ظهور را به مهدى موعود (عج الله تعالی فرجه الشریف) الهام مى فرمايد: چنانکه امام صادق (علیه السلام) فرمود: امامى از ما غايب مى شود، پس چون خداوند اراده کند که او را آشکار و ظاهر گرداند، اثرى در دل وى پديد مى آيد، پس به اين گونه به امر پروردگار ظاهر مى گردد.(۱) علاوه بر اين؛ در روايتى از امام صادق (علیه السلام) آمده است: خداوند، قبل از وفات پيغمبر (صلی الله علیه و آله) مکتوبى بر او نازل کرد و فرمود: اى محمد! اين است وصيت من به سوى نجيبان و برگزيدگان از خاندانت. 

پيغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) گفت: اى جبرئيل! نجيبان چه کسانى هستند؟ فرمود: على بن ابيطالب و اولادش عليهم السلام. بر آن مکتوب چند مهر از طلا بود، پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) آن را به امير المؤمنين (علیه السلام) داد و دستور فرمود: که يک مهر آن را بگشايد و به آنچه در آن است عمل کند، امير المؤمنين (علیه السلام) يک مهر را گشود و به آن عمل کرد، سپس آن را به پسرش حسن (علیه السلام) داد، او هم يک مهر را گشود، و به آن عمل کرد، و... و همچنين امام موسى بن جعفر (علیه السلام) به امام بعد از خود مى دهد، و تا قيام حضرت مهدى (عج الله تعالی فرجه الشریف) اين چنين ادامه دارد. (2)

از اين جهت بعيد نيست که امام غايب (عج الله تعالی فرجه الشریف) زمان وقت ظهور خويش را توسط اين وصيت مکتوبى که به عنوان دستور العمل نزد ايشان است مطلع شود. و اى بسا از جانب پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و امامان معصوم عليهم السلام، علايمى را براى حضرتش معين کرده باشند و با ظهور آن علايم، امام به وقت ظهورش آگاه شود. چنان که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرموده است: هنگامى که موقع ظهور مهدى (عج الله تعالی فرجه الشریف) شود، خداى تعالى، شمشير و پرچم او را به صدا درآورده و مى گويند: اى دوست خدا! به پا خيز و دشمنان خدا را به قتل برسان).(۳)

منابع :
 ۱-مهدى موعود، ترجمه ونگارش على دوانى، ص۲۶۲
 ۲-اصول کافى مرحوم کلينى، ج۱، ص۲۸۰
 ۳-بحار الانوار، علامه مجلسى، ج۵۲، ص۳۱۱

اللّهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم 

برزخ

آن چيزی که از اهل بيت به ما رسيده و ما به غير از اين سند ديگری نداريم اين است که بعد از مرگ زندگی برزخی به اين شکل شروع می شود که روح که تا به حال با اين بدن سنگين، خاکی و گوشتی و استخوانی کار می کرد، زندگی خود را با يک بدن سبک آغاز می کند. بدن سبک همان بدن برزخی است که به آن بدن مثالی هم می گويند. چون شکل و مثل اين بدن است. 

از امام صادق (علیه السلام) پرسيدند که بعد از مرگ چطور زندگی می کنيم؟ حضرت فرمودند: در يک بدن هايی مثل بدن های دنيايی. بهترين مثال شبيه همان چيزی است که در خواب می بينيم. در خواب بدن گوشتی زير لحاف است و هيچ تحرکی ندارد ، اما آن بدن را می بينيم که کاملاً فعال است ، حرکت می کند، می فهمد، می خورد، می آشامد ، درد می کشد و لذت می برد. البته بدنی که با آن در برزخ هستيم اين بدن که ما در خواب می بينيم نيست. هزاران بار متکامل تر از اين بدن است چون بدن در خواب هنوز متعلق به عالم دنيا است.

 در روايت ديگری امام صادق(علیه السلام) فرمود که وقتی بعد از مرگ ما وارد عالم برزخ می شويم در يک شکل و قالبی مانند همين قالب دنيا هستيم. پس شکل و صورت دارد اما جرم و سنگينی ندارد. بدن برزخی می خورد ، می آشامد ، لذت می برد و درک و فهم دارد. لذت و عذاب او يا درک و فهم او به مراتب قویتر از درک و فهم و لذت و عذاب هايی است که در عالم دنيا می برد چون کاملتر بوده و حجاب های دنيايی برداشته شده است.
 

حجت الاسلام عالی

نقل شده از کانال تلگرامی عالم پس از مرگ به نشانی Pas_As_Marg@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم وَالعَن اَعدَائَهُم اَجمَعین

انسی با امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف

عن يونس بن عبد الرحمن قال: دخلت على موسى بن جعفر عليهما السلام...ثم قال: طُوبَى لِشِيعَتِنَا الْمُتَمَسِّكِينَ بِحَبْلِنَا فِي غَيْبَةِ قَائِمِنَا الثَّابِتِينَ عَلَى مُوَالاتِنَا وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِنَا أُولَئِكَ مِنَّا وَ نَحْنُ مِنْهُم‏

حضرت امام موسی بن جعفر عليهما السلام فرمودند:
خوشا به حال شیعیان ما که به ریسمان ما در زمان غیبت قائم ما (عجل الله تعالی فرجه الشريف) تمسّک جسته‌اند و بر موالات ما و برائت و بیزاری از دشمنان ما ثابت‌قدم مانده‌اند. آنان از ما هستند و ما از ایشانیم.

كمال الدين و تمام النعمة شيخ صدوق، ج۲، ص۳۶۱

خدمت پدر گرامی ایشان، حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) عرض شد: فلان شخص از مواليان شماست ولی در برائت و بيزاری از دشمنان شما ضعيف است؛
حضرت فرمودند:
فقال: هيهات كذب من ادعى محبتنا ولم يتبرأ من عدونا

هرگز چنين نيست! دروغ می گويد هر كس كه ادعای محبت ما را دارد و از دشمنان ما بيزاری نمی جويد.

بحارالانوار علامه مجلسی، ج٢٧، ص٥٧

نقل شده از کانال تلگرامی مصباح به نشانی
misbah110@
misbah110_en@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم