مشاهدات انسان در حال مرگ
پنج چيز را به عنوان مشاهدات محتضر از روايات پراکنده می توان استخراج کرد.
1- يکی از چيزهایی که می بيند 《جايگاه خود در بهشت و يا جهنم برزخ》 است.
ما در چندين روايت داريم که اجمالاً در آن موقع می فهمد که جای او کجا است.
قرآن كريم در اين زمينه می فرمايد:
لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَذا فَكَشَفنا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ.(ق: 22)
تو از اين حالت غافل بودی و ما پرده را از چشمان تو كنار زديم و امروز چشم تو كاملاً تيزبين است.
در آن لحظه مشاهدات چنان دقيق است كه در روايات، از وقت جان دادن به «عند المعاينه» ـ هنگام ديدارها ـ ياد شده است؛ زيرا در آن لحظه باطن و حقيقت اعمال خود را به چشم ملكوتی می بيند.
(چهل حديث، ص453.)
امام صادق(علیه السلام) در اين زمينه به ابوبصير فرمود:
وقتي جان مؤمن به گلوگاه رسد و هنوز فروغ حياتش پايان نيافته و چراغ زندگی اش به كلی خاموش نشده است، منزلی را كه در بهشت دارد به او نشان می دهند. از ديدن آن به هيجان می آيد و می گويد: مرا به دنيا بازگردانيد تا خانواده ام را از آنچه مشاهده می كنم، آگاه سازم.
در پاسخش می گويند: اين كار ناشدنی است و راه بازگشت وجود ندارد.
(کافي، ج3، ص135.)
بر اين اساس، هنگام مرگ، هم مؤمنان و هم بدكاران، مشاهدات و ديدنی هايی از گذشته و آينده خود دارند. اين ديدنی ها برای انسان به صورت تجسم مال و فرزندان و عمل اوست كه با چشم برزخی می بيند.( معاد، ص48.)
ديدنی ها و شنيدنی های هنگام مرگ، برای انسان مؤمن حال خوشی می آورد و با رضايت، جان را تسليم فرشتگان می كند؛ زيرا او به مقام قرب الهی می رسد و در انتظار چنين روزی بوده است. از اين رو، لحظه جان سپردن برای او بسيار شيرين و فرح بخش است.( تسنيم، ج5، ص571.)
نقل شده از کانال تلگرامی عالم پس از مرگ به نشانی Pas_As_Marg@
اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم
