حضرت سکینه(سلام الله علیها) دختر امام حسین(علیه السلام) 56 سال پس از واقعه کربلا، در شب پنجم ربیع الاول سال 117 هـ در مدینه وفات کرد.
مادر ایشان حضرت رباب(سلام الله علیها) است که با هم در واقعه کربلا حضور داشتند، و همراه با أسرا به کوفه و شام رفتند.
آن حضرت فقط با پسر عموی خود عبدالله پسر امام مجتبی(علیه السلام) ازدواج نمود و ادعاهای دیگر در این زمینه مردود است. لازم به یاد آوری است که امام مجتبی(علیه السلام) چند پسر به نام عبدالله داشته که آخرین آن ها در کربلا در قتلگاه به شهادت رسید، و این عبدالله برادر اوست.
در صبح روز رحلتش محمّد بن عبدالله (ره)چهار صد دینار عطر و عود خرید و پیرامون تابوت آن حضرت در مجمره ها سوزانید.
خالد بن عبدالملک حاکم مدینه که در نظر داشت با به تعویق افتادن تشییع جنازه بر اثر گرمی هوا به بدن مطهر جسارت شود، گفت :
«صبر کنید من برای نماز خواندن بر جنازه می آیم» ولی نیامد.
لذا جنازه مبارک آن حضرت تا شب دفن نشد. پس از آن یحیی بن حسن(علیه السلام) ، و به قولی محمد بن عبدالله(ره)، بر جنازه آن حضرت نماز خواندند و آن حضرت را با احترام به خاک سپردند.
منابع :
قلائد النحور: ج ربیع الاول، ص ۲۶.
فیض العلام: ص ۲۰۶.
مستدرک سفینه البحار: ج ۴ ص ۶۷.
مستدرکات علم رجال الحدیث: ج ۸ ص ۵۸۰.
ریاحین الشریعه: ج ۳ ص ۲۸۰.
فیض العلام: ص ۲۰۵ - ۲۰۶.
ریاحین الشریعه: ج ۳ ص ۲۸۰ - ۲۸۲
نقل شده از کانال تلگرامی داروخانه معنوی به نشانی Manavi_2@
در مصباح كفعمی نقل شده است كه بعد از شهادت حضرت اباعبدالله (علیه السلام) در كربلا چون حضرت سكينه بدن بی سر پدر بزرگوارشان را در آغوش گرفتند در آن حال از پدر شنيدند كه می فرمود:
شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی
شیعیان من! هنگامی که آب گوارا نوشیدید، مرا یاد کنید.
اَوْ سَمِعْتُم بِغَریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی
و یا هنگامی که از غریبی یا شهیدی خبری شنیدید، برمن ندبه کنید
فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُرمٍ قَتِلُونی
من، نواده پیامبر هستم که مرا بی گناه کشتند
وَ بِجَرد الخَیْل بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی
و پس از آن از روی عمد، مرا پایمال سم اسبان کردند.
لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشـورا جميعا تَنْظُرونی
ای کاش، همگی در روز عاشورا بودید و می‌دیدید.
کَیْفَ اِسْتَسْقی لطفلي فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی
که چگونه برای کودک خردسالم، آب خواستم و آنان رحم نکردند
و صلي الله علي الباكين علي الحسين
نقل شده از کانال تلگرامی مصباح به نشانی misbah110@
misbah110_en@
اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.
اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.
خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.