شناخت مختصری از زندگانی حضرت معصومه سلام الله عليها
حضرت معصومه سلام الله علیها یكی از بانوان با فضیلت و با شخصیت خاندان اهل بیت علیهم السلام میباشد. پدر بزرگوار او حضرت «موسی بن جعفر» امام هفتم شیعیان میباشد. مادر گرامی حضرت معصومه «نجمه» مادر بزرگوار امام رضا علیه السلام میباشد. نجمه از بانوان با فضیلت و از اسوه های تقوا و شرافت و از مخدرات كم نظیر تاریخ بشریت است.(1)
درباره زمان تولد و وفات فاطمه معصومه سلام الله علیها آن چه مسلم است این است كه زمان تولد آن حضرت پیش از سال یكصد و هفتاد و نه هجری بوده است زیرا بنابر نقل شیخ كلینی در شوال 179 هارون الرشید امام موسی بن جعفر علیه السلام پدر حضرت معصومه علیه السلام را از مدینه به بغداد برد و در آن جا در ماه رجب 183 از دنیا رحلت فرمود.(2)
و بنابر مدت عمر حضرت معصومه كه از 23 سال كمتر است، نمیتواند بعد از سال 179 باشد چون در آن سالها پدرش در زندان بود. پس تاریخ ولادت آن حضرت به طور دقیق مشخص نیست ولی طبق اسناد به دست آمده ولادت آن حضرت را در مدینه در سال 173 نقل میكنند.(3)
درباره تعداد فرزندان حضرت موسی بن جعفر علیه السلام و این كه چند تن از آنها فاطمه نام داشته اند اختلاف است. شیخ مفید تعداد آنان را سی و هفت تن ذكر كرده است؛ نوزده پسر و هجده دختر كه دو تن از دختران، فاطمه نام داشتند. فاطمة‌الكبری و فاطمة الصغری.(4) حضرت فاطمه معصومه بعد از امام رضا علیه السلام از دیگر فرزندان حضرت موسی بن جعفر علیه السلام فاضلتر و دارای مقامی شامخ تر میباشد.
با گذشت ایام، حضرت معصومه سلام الله علیها هم دوران خردسالی را پشت سر گذاشت. و در این سالها محل رشد آن حضرت خاندانی بود كه او را با دریایی از علم و معرفت رو به رو ساخت. ولی بیش از ده بهار از عمر شریفش نگذشته بود كه پدر بزرگوارش با زهر جفا در زندان هارون به شهادت رسید و دریایی از غم و اندوه بر قلب شریفش فرو ریخت كه در این ایام غم و تنهایی، تنها مایه تسلی او، برادرش امام رضا علیه السلام بود كه ناگهان «مأمون» وجود اقدس امام هشتم را از كانون خانواده جدا نمود و به اجبار به خراسان جلب كرد و به اقامت اجباری در خراسان وادار نموده. حضرت معصومه سلام الله علیها دوری یك ساله فراق برادر را تحمل كرد.
منابع:
1- صدوق، عیون الاخبار، ج 1، ص 14؛ طبرسی، اعلام الوری، ص 302؛ طبری، امامی، دلائل الامامت، ص 309؛ اثباة الهداة، ج 3، ص 233؛ مناقب آل ابی طالب، ج 4، ص 396.
2- اصول كافی، محمد بن یعقوب كلینی، ج 2، كتاب الحجة.
3- مستدرك سفینه، شیخ علی نمازی، ج 8، ص 257.
4- الاِرشاد، محمد بن نعمان (مفید)، ج 2، ص 242.
نقل شده از کانال تلگرامی کربلا به نشانی karballa_ir@
اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.
اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.
خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.