در مشکلات مختلف،باید به کدام یک از معصومین علیه السلام متوسل بشویم؟


مرحوم علامه مجلسی نقل میکند:

فردی به نام "ابوالوفای شیرازی" در زمان حکومت ابی علی الیاس زندانی و تهدید به قتل شد.

ایشان متوسل به حضرات اهل بیت علیه السلام میشود.

شب در عالم رؤیا، حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله را زیارت میکند. حضرت میفرمایند:

در حوائج دنیوی به من متوسل نشو،
به دخت گرامی ام متوسل نشو،
به حسن و حسین علیه السلام هم متوسل نشو،
بلکه در امور بلند و معنوی به این ها متوسل شو.

از امام باقر و امام صادق علیه السلام آخرت را بخواهید،
از امام زین العابدین علیه السلام، دفع شرّ سلاطین و شیاطین را بخواهید،
از امام موسی بن جعفر علیه السلام عافیت را بطلبید،
اگر در مسافرت به مشکل برخورد کردید به امام رضا علیه السلام استغاثه کنید.

آنگاه فرمودند:

ولی اگر کارد به استخوان رسید و شمشیر به گردنت رسید، یوسف زهرای اطهر فرزندم را صدا بزن و بگو:
یا صاحبَ الزَّمان اَنا مُستَغیثٌ بکَ
یا بگو:
الغَوثَ اَدرِکنی.
"مهدی جان؛من به تو پناهنده شدم. به فریادم برس؛
یا غوث حقیقی؛ به فریادم برس..."

ابوالوفا میگوید:
من این جملات را در عالم رؤیا گفتم و از خواب پریدم.

یک وقت دیدم مامورین ابی علی الیاس آمدند و ما را پیش او بردند.
وی گفت:
به چه کسی متوسل شدی؟
گفتم:
به منجی عالم بشریت، مصلح حقیقی،به فریاد درماندگان و بیچارگان!

سپس معلوم شد در خواب به ابی علی الیاس گفته بودند:
اگر دوست ما را رها نکنی نابودت میکنیم و حکومتت را بهم میریزیم...

بعد مبلغی پول و هدایا به ابوالوفا داد و آزادش کرد.

نکته: اهل بیت علیهم السلام خودشان تقسیم کار فرموده اند،این یک تقسیم کار در عرصه هستی است،
اختلاف در شأن و مقام و منزلت نیست و در مرتبه نورانیت و حقیقت هیچ اختلافی نیست

بحارالانوار،جلد 53 ،ص67

نقل شده از کانال تلگرامی عالم پس از مرگ به نشانی Pas_As_Marg@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.


خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.