گزیده بیانات آیت‌الله یثربی در همایش پیشواز محرم

- بنا بر روایات، کسانی‌ که پرچم و مجلس حزن و عزای حضرت اباعبدالله الحسین عليه‌السلام را اقامه کنند، روز قیامت موعد شادی و سرور آنان خواهد بود و چشم‌شان به جمال اهل بیت علیهم‌السلام روشن خواهد بود.

- ذکر و یاد نام حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام باید در تمام ایام سال فراموش نشود. این‌که در پنج وعده نماز بر تربت امام حسین علیه‌السلام سجده می‌کنیم، این‌که نماز مسافر در کربلا کامل است، این‌که برای ذکر با تسبیح تربت کربلا ثواب و پاداش در نظر گرفته می‌شود و حتی در دست داشتن چنان تسبیحی ثواب ذکر را دارد، این‌که هنگام نوشیدن آب شایسته است بر آن حضرت سلام عرضه شود این‌که روایت است کام طفل را با تربت کربلا باز کنید، این‌که شایسته است گونه‌ی میت بر تربت نهاده شود، همه و همه از مصادیق و اسرار الهیِ زنده بودن یاد و نام و حضور حضرت اباعبدالله الحسین عليه‌السلام در سراسر زندگی همه ماست.

- عزاداری و سوگواری بر مظلومیت سیدالشهداء عليه‌السلام، هیچ‌گاه نباید تعطیل شود. در دو سال گذشته و هنگام شیوع کرونا که اکثر تجمعات تعطیل بود، پرچم‌هایی که برافراشته شد و عزاداری‌هایی که با رعایت اصول بهداشت همراه شد حقیقتا عزت‌بخش بود.

- سنت عزاداری بر شهادت مظلومانه حضرت اباعبدالله الحسین عليه‌السلام از همان زمان امام سجاد علیه‌السلام وجود داشت. در مجالس، عزاداران را مخصوصا در تاسوعا و عاشورا اطعام کنید چرا که سنت امام زین‌العابدین علیه‌السلام است زیرا خود ایشان در تدارک تهیه اطعام مجلس سوگواری شهادت پدر بزرگوارشان بودند.

- خداوند اگر فلاح و رستگاری بنده‌ای را طالب باشد، دوست داشتن و محبت حضرت امام حسین علیه‌السلام را در بطن و دل او قرار می‌دهد، نه فقط تنها دوست داشتن، بلکه خداوند، چنان تقدیر می‌کند که شوق زیارت حضرت اباعبدالله الحسین عليه‌السلام در دل آن بنده قرارگیرد.

- حضرت امام صادق علیه‌السلام در توصیف زائر حضرت اباعبدالله الحسین عليه‌السلام، او را به عنوان کسی که برای رسیدن به ما صرف مال می‌کند، جسم و جان خویش را به خطر می‌اندازد، طالب شادی جد ما حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله است و می‌خواهد غیظ و خشم دشمنان ما را افزون کند. می‌ستایند.
در روایتی دیگر معاویه بن وهب از اصحاب حضرت امام صادق علیه‌السلام نقل می‌کند، روزی بر آن حضرت وارد شدم و در حالی که پس از نماز، اشک بر صورت ایشان جاری بود، در دعا از خداوند می‌خواستند بر آن زائر و عزادار جدم که سختی‌ها را تحمل می‌کند و اشک او با شنیدن نام ما جاری می‌شود و کسانی که با یاد ما ضجه می‌زنند و بی‌تاب می‌شوند، رحمت فرماید و در ادامه آن زائر را به خداوند می‌سپارد تا خود آن حضرت در قیامت،آنها را ملاقات کند.

- گریه بر شهادت حضرت اباعبدالله علیه‌السلام، گناهان بزرگ را از بین می‌برد افزودند: این نه تشویق به استمرار گناه‌ کردن، بلکه به معنی آن است که ارزش گریه و اشک بر مظلومیت حضرت سیدالشهداء عليه‌السلام چنان است که عزادار مخلص آن حضرت، پس از آن گرد گناه نمی‌رود.

- متولیان و دست اندرکاران استفاده از خطبای بادانش و مطلع و همچنین «اخلاص» در عزاداری را در نظر داشته باشند. مجلس روضه حضرت اباعبدالله الحسین عليه‌السلام نباید محل خودنمایی و چشم و هم‌چشمی و ابزار تفرقه و جدایی بین شیعیان و محبین اهل بیت باشد، بلکه باید وسیله وحدت شیعیان قرار گیرد.

- قرن‌ها تلاش شد تا اصل سوگواری بر سالار شهیدان علیه‌السلام را از ما بگیرند و بر آن خاتمه دهند اما تاکنون نتوانسته‌اند.
اگر بر این مهم موفق نشوند تلاش خواهند کرد تا اصل این عزدارای ها از محتوا و اصالت خارج شود و با بدعت‌ها، آلودگی‌ها، کفرگویی‌ها به نام ارادت به ائمه اطهار علیهم‌السلام، هوکشیدن‌ها و حرمت‌شکنی‌هایی که اخیرا با ورود ساز و آواز در حرم اهل بیت علیهم‌السلام نیز شاهدش بودیم، مسیر آن را عوض کنند، اما باید تلاش شود این تفکر آسیب زا و خطرناک به خیمه های عزای حضرت أباعبدالله علیه‌السلام راه نیابد. 

نقل شده از کانال تلگرامی آیت الله یثربی به نشانی ayatollahyasrebi@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.