راز مهلت خواستن امام حسین (علیه السلام) برای نماز
امام حسين (علیه السلام) با همه سابقه ای كه در طول عمر شريف خود در نماز و عبادت داشت، عصر تاسوعا از برادرش حضرت ابوالفضل (علیه السلام) خواست يك شب از امويان مهلت بگيرد تا در آن يك شب فقط دعا، نماز، تلاوت قرآن، استغفار و راز و نياز باخدا داشته باشد؛ «فهو يعلم أنّى كنت قد اُحبّ الصّلاة له و تلاوة كتابه و كثرة الدعاء و الاستغفار». لذا بعد از صحبت ها و اتمام حجت هايی كه با اصحاب خودش كرد به خيمه خود برگشت و تمام آن شب را به نماز و استغفار و دعا و تضرع گذراند؛ «ورجع(ع) إلي مكانه فقام ليلته كلّها يصلّى ويستغفر ويدعو ويتضرع».
چنان كه اصحاب آن حضرت نيز اين چنين بودند؛ «وقام أصحابه كذلك يصلّون ويدعون ويستغفرون». آنها در آن شب در جوار امام حسين (علیه السلام) همانند زنبور عسل، شهد شيرين شهادت را مزمزه و نام خدا را در حال ركوع و سجود و قيام و قعود زمزمه می كردند؛ «لهم دوىّ كدوىّ النحل ما بين راكع وساجد وقائم وقاعد».
در ظهر عاشورا كه تنور جنگ به شدت گرم و درگيری و نبرد به نهايت درجه شدت خود رسيده بود، وقتی صحبت از نماز شد، به فكر اقامهٴ نماز افتاد و فرمود: «ذكرت الصّلاة جعلك الله من المصلّين نعم هذا أوّل وقتها ثم قال: سلوهم أن يكفّوا عنّا حتي نصلّى»؛ نماز را به يادمان آوردی خدا تو را از نمازگزارانی قرار دهد كه به ياد او هستند، بله اكنون اول وقت آن است، از دشمنان بخواهيد كه دست از جنگ بشويند تا نمازمان را بخوانيم. و چون آنها حاضر به تعطيل كردن جنگ نشدند، سعيد بن عبدالله حنفی و زهير بن قين پاسداری از جان امام (علیه السلام) در حال نماز را به عهده گرفتند و در نهايت، اين دو شهيد سعيد فدای نماز شدند. اين نماز سه خصوصيت برجسته داشت: جماعت، اول وقت بودن، علنی بودن.
با آن كه امام حسين (علیه السلام) می توانست اين نماز را به صورت انفرادی، اندكی ديرتر و در خيمه بخواند، ولی چنين نكرد و آن را با سه خصوصيت ذكر شده بجا آورد. لذا در غالب زيارتهای آن حضرت «أشهد أنّك قدأقمت الصّلاة» به عنوان يكی از نقاط برجستهٴ زندگی آن حضرت ذكر می شود.
پی نوشت:
(برگرفته از کتاب حماسه و عرفان، آیت الله جوادی آملی، ص243)
نقل شده از کانال تلگرامی کربلا به نشانی karballa_ir@
مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی فرمودند:
اگر دیدید نمازتان به شما لذت نمیدهد؛
قبل از تکبیر و شروع نماز بگویید:
«صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین (ع)»
آن نماز دیگر عالی میشود!
رابطه علاقه به امام حسین علیه السلام و نماز
هرکس امام حسین را دوست داشته باشد و نماز نخواند عشق و علاقه او سطحی و بدون معرفت است. و این علاقه اگر همراه نماز خواندن نباشد فایده ای ندارد.
همانگونه که هر کس نماز بخواند و امام حسین را دوست نداشته باشد نماز او نماز بازی با الفاظ و نماز غافلانه است ونماز مقبول نیست. همانطور که نماز خوانهای غافل امام حسین علیه السلام را شهید کردند.
علاقه به امام حسین یعنی علاقه به نماز
علاقه به نماز یعنی علاقه به امام حسین
شرط درستی علاقه به امام حسین نماز خواندن است و شرط قبولی نماز علاقه به امام حسین علیه السلام است.
نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@
به تو از دور سلام
السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً؛ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ
سلام بر تو اى اباعبداللّه و بر جان هایى که به درگاهت فرود آمدند، از جانب من سلام خدا بر تو باد همیشه تا هستم و تا شب و روز باقى است و خدا زیارت شما را آخرین زیارت از سوى من قرار ندهد
السَّلامُ عَلَى الْحُسَیْن
سلام بر حسین
و عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْن
و بر على بن الحسین
و عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْن
و بر فرزندان حسین
و عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن
و بر یاران حسین
-------------------------------------------------
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ
خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست