دو وعده کردن غذا
«و لَهُم رِزقُهم فیها بُکرَةً و عَشِیّاءً»
ترجمه: «و برای بهشتیان، در روی زمین، روزیِ شان، (یکی) هنگام تازگی صبح و (دیگری) هنگامِ تاریکی شب است»
(مریم/۶۲)
قال ابو‌عبدالله علیه السلام: «تَغَدَّ وَتَعَشَّ، وَلاَ تَأْکُلْ بَیْنَهُمَا شَیْئاً ؛ فَإِنَّ فِیهِ فَسَادَ الْبَدَنِ، أَ مَا سَمِعْتَ اللّهَ عَزَّ وَجَلَّ یَقُولُ: «لَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیها بُکْرَةً وَعَشِیًّا»؟»
ترجمه: امام صادق علیه السلام فرمود: «در آغاز صبح بخور و در آغاز شب بخور و هیچ چیزی بین آن دو نخور زیرا که همانا در این خوردن، فساد و خرابی بدن است! آیا گفتار خدواند عز و جل را نشنیدی که می‌فرماید: « و برای بهشتیان، در روی زمین، روزیِ شان، (یکی) هنگام تازگی صبح و (دیگری) هنگام تاریکی شب است»؟»
📚منبع: کافی/جلد۱۲/باب الغداء و العشاء/ص۳۴۸
باتوجه به اهمیت زمان صرف غذا در طب اسلامی و با توجه به اینکه در اکثر نسخه های شما دستور دو وعده ای کردن داده می شود که درمان و پیشگیری حدود ۷۰ ٪ از بیماری ها نظیر فشار خون و قند خون و چربی خون و.... است، لذا لازم دانستیم تا در جهت عملی کردن آن چند نکته ای را به شما متذکر شویم:
1- وقت غذا خوردن از کیفیت مواد اولیه غذا مهمتر است. مثلا اگر شما از یک غذایی که با نمک و روغن ناسالم درست شده اما در وقت صحیح و به شکل دو وعده استفاده کنید بدنتان به مراتب سالمتر از کسی است که سه وعده میخورد اما مواد غذایی اش سالم است.
2- بهترین زمان صبحانه خوردن، بلافاصله بعد از طلوع آفتاب است و تا نیمه‌ی فاصل بین طلوع تا اذان ظهر (که به آن «بُکرة» یا «تازگی صبح» می‌گویند)، فرصت «خوردن» و «اکل» شماست و پس از این زمان، دیگر نباید چیزی بخورید اما نوشیدنی هیچ منعی ندارد. برای محاسبه‌ی «تازگی صبح» یا «بُکرِة» باید فاصله‌ی طلوع آفتاب تا اذان ظهر را حساب کرده و آن را نصف کنید و عدد حاصل را به ساعت طلوع آفتاب اضافه کنید.
به عنوان مثال اگر اذان ظهر ۱۱:۵۰ باشد و طلوع آفتاب هم ۶:۳۰ باشد آنوقت باید ۱۱:۵۰ را منهای ۶:۳۰ دقیقه کنید که عدد حاصل می‌شود ۵ ساعت و ۲۰ دقیقه. سپس آن را نصف کنید که می‌شود ۲ ساعت و ۵۵ دقیقه و سپس این عدد را به طلوع آفتاب اضافه کنید (۹:۲۵=۲:۵۵+۶:۳۰) که می‌شود ساعت ۹:۲۵. این ساعت، انتهای زمان «بُکرَة» همان روز است و پس از این ساعت دیگر نباید هیچ چیز خوردنی میل کنید اما نوشیدنی اشکالی ندارد.
3- با توجه به اینکه در نسخه های شما یک و نیم الی دو ساعت بعد صبحانه دستورات خوردنی آمده لذا باید، صبحانه را بلافاصله پس از طلوع آفتاب بخورید (در مثال بالا ساعت ۶:۳۰) تا فرصت داشته باشید که میوه یا خوردنی های دیگر را نهایتا تا اتمام همین زمان «بکرة» یا «تازگی صبح» (که در مثال بالا ساعت ۹:۲۵ شد) میل کنید.
4- بهترین وقت شام، بعد از فضیلت عشاء می باشد که حدودا مساوی است با ۵۰ دقیقه بعد از اذان مغرب. و باید تا قبل از نیمه شب شرعی شام خورده باشید اما اگر به هر دلیلی شام و خوردنی های نسخه تان را نخوردید حتما حتما تا قبل از اذان صبح میل کنید.
5- نوشیدن هر گونه نوشیدنی یا چیزهایی که در روایات با واژه «شرب» به کار برده شده مانند سویق، در بین دو وعده هیچ اشکالی ندارد. بنابراین کل دستور این چنین است: *از شب تا تازگی صبح هم «بخورید» و هم «بیاشامید» ولی از تازگی صبح تا شب فقط «بیاشامید». زیرا که وقتی آفتاب بالا می‌رود بدن انسان خصوصا معده فوق العاده ضعیف می‌شود. برای همین در گرم ترین حالت روز که از اذان ظهر تا عصر شرعی است استراحت و خواب قیلوله مستحب است است و موجب هدایت این گرما به سمت مغز و در نتیجه تقویت حافظه می‌شود.
6- بنابراین خوردن هرگونه خوردنی یعنی هرچیزی که مصداق اکل باشد در بین دو وعده جایز نیست. به خاطر نهی ای که از سوی امام صادق علیه السلام صادر شده است. البته در ابتدای شروع دو وعده ای کردن، میتوانید در بین دو وعده از میوه جات استفاده کنید.
7- وعده شام بسیار بسیار مهم و ضروری تر از وعده صبحانه است. به طوری که در روایات گفته شده اگر کسی یک شب شام نخورد چه بسا نیرویی از بدنش برود که تا چهل روز باز نگردد. یا در جای دیگر آمده شام نخوردن موجب پیری زودرس می شود. و به طور کل در روایات تاکید شدیدی بر خوردن شام شده حتی اگر شده به تکه ای نان و یا جرعه ای آب. زیرا رگی در بدن به نام «رگ شام» وجود دارد که آب و غذا را پس از فضیلت عِشاء (حدودا ۵۰ دقیقه بعد اذان مغرب) جذب میکند، که اگر در این تایم (یعنی پس از عِشاء) به آن غذا و آب نرسانید شما را نفرین کرده و می گوید: « تو مرا گشنه و تشنه داشتی خدا تو را گشنه و تشنه بدارد»
نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@
#دو وعده کردن غذا
#اهمیت کیفیت غذا
#بهترین زمان خوردن صبحانه
#بهترین زبان خوردن شام
#بهترین وقت صبحانه
#بهترین وقت شام
اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.
اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.
خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری