سؤال مهم : چرا وعده‌های حق تعالی در جزای نیک و بد غالبا به سرای دیگر موکول شده است؟! بخش اول
برای درک این موضوع به تمثیلی روی می‌آوریم:
✍️گویند: روزی مردی مستجاب الدعوه از خداوند خواست که قوم او را، زمان گناهانشان همانجا عقوبت و زمان ثواب‌شان همانجا پاداش دهد. حق تعالی دعای او را اجابت کرد. هر کس به کسی ستم می‌کرد یا دروغی می‌گفت، همانجا خودش یا مالش دچار آسیب و نقصان می‌شد؛ و هر کس هم که کار نیکی می‌کرد، خداوند همان لحظه او را با نعمتش پاداش می‌داد. مدتی گذشت، مردم آن شهر نه تنها گناه نمی‌کردند بلکه همگی کارهای نیک انجام می‌دادند چون از عقاب سریع گناه وحشت داشتند و احساس زیان می‌کردند و از ثواب خود سریع بهره می‌بردند و تشویق به کار نیک می‌گشتند. مستجاب‌الدعوه خدا را گفت: خدایا! تو را سپاس می‌گویم که خواستۀ مرا اجابت کردی و قوم مرا مدینه فاضله ساختی و عذاب جهنم از قوم من دور و بهشت را ارزانی‌شان فرمودی. حق تعالی فرمود: ای بندۀ من! اگر در رفتار نیک و بد قوم خود بنگری می‌بینی آنان بخاطر ترس از عذابشان در دنیا گناه نمی‌کنند و برای کسب رضایت نفس‌شان در دنیا ثواب و کار نیک می‌کنند.
📌پس عنایت داشته باشیم مثال، اگر کسی بر ما فحاشی نمود بلافاصله او را نباید فحاشی کنیم و زمان به او دهیم شاید پشیمان شده و عذرخواهی کند که در صورت مجازاتِ انسان بلافاصله بعد از گناه، فرصت نعمت توبه از او سلب خواهد شد. از سوی دیگر اگر قرار بود هر کسی که در حقّ او ستم شد و مظلوم در زمان ستم که در آرزوی مجازات ظالم است، همان لحظه ظالم مجازات شود، در اینجا وعدۀ صبر خداوند بر مظلوم معنایی ندارد، چون هیچ‌گونه تلخی بر کسی به خاطر ستم در حقّش وارد نمی‌شد که نیازی به صبر داشته باشد و مظلوم از اجر صبر بهره نمی‌برد. حق تعالی می‌فرماید:
✨📖✨ فاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ (60 - روم)
⚡️پس تو صبر پیشه کن، که وعدۀ خدا البته حق و حتمی است.
💎در حقیقت صبر مخصوص کسی است که بر وعدۀ تحقّق الهی در حقّ ظالم یقین دارد و برای آن است در کلام وحی، ثوابِ صبر بیش از هر عمل دیگری ذکر شده است.
✨📖✨ إنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ (10 - زمر)
⚡️البته صابران به حد کامل و بدون حساب پاداش داده خواهند شد.
💢از سوی دیگر اگر قرار بود هر کس به اندازۀ کار نیک خود در دنیا از آن بهرمند شود، انسان ضرر می‌کرد؛ چون نعمت‌های الهی و لذت‌های آن غالبا در سرای دیگر است. (مثال، اگر کسی قرار بود زمانی که گناهی کرد، معادل گناه خود در دنیا مجازات شود، بسیاری از مردم بعد از گناه باید از دنیا می‌رفتند)
✨📖✨ ولَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍ (45 - فاطر)
⚡️و اگر خدا از کردار زشت خلق مؤاخذه کند در پشت زمین هیچ جنبنده‌ای باقی نگذارد.
✔️و اگر قرار بود کسی معادل کار نیک خود در دنیا ثواب ببرد، هر کس به اندازۀ یک خرما، یک خرما می‌گرفت، (در حالی که بر اساس احادیث جزای یک خرما برای آخرت، به اندازۀ کوه احد نزد خداوند بزرگ می‌شود) و آن زمان تمام نعمت‌ها و همه چیز در دنیا می‌ماند و انسان نه خدایی را شناخته و نه به خدایی رسیده بود؛ بلکه برای رسیدن به دنیا و دور ماندن از عذاب، در دنیا برای دنیا جهاد کرده بود.
⛔️تحقّق وعدۀ عذاب الهی بر ظالمان در سرای آخرت نشان لطف خدا به آنان نیست، چون طبق روایات کوچک‌ترین مجازات دنیوی بشر مانع و رفع کننده بزرگترین عذاب اخروی اوست. پس اگر گناهی نمی‌کنند، برای دنیایشان است و اگر ثوابی می‌کنند باز برای رسیدن به دنیایشان است. گناه نمی‌کنند تا در دنیای خود آسیب نبینند و ثواب می‌کنند تا بهرۀ کار نیک خود در دنیا ببرند. حال ای بنده! از تو می‌پرسم با این همه ترک گناه و انجام کار نیک، کسی در قوم خود می‌بینی که از خوف من گناه نکند و در خوف من باشد و برای رضای من کار نیک کند و در جستجوی رضایت من باشد؟!!!
نقل شده از کانال تلگرامی اخلاق و معرفت در قرآن و روایات به نشانی akhlaghmarefat@
اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.
اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.
خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
