اگر بگویند فردا خواهی مُرد، چه می‌کنی؟
ثروت و ساختمان‌های یک شهر را به تو ببخشند آیا خوشحال می‌شوی؟
اگر تو را حاکم آن مملکت قرار دهند آیا قبول می‌کنی؟
اگر بهترین لحظات و خوش‌ترین برنامه‌ها را اجرا کنند شاد می‌شوی؟
اگر بهترین غذا و خوردنی‌ها را برایت آماده کنند می‌خوری؟
اگر بهترین فیلم و موسیقی را بیاورند گوش می‌دهی؟
اگر بهترین سیما و چهره را به تو عطا کنند در آینه به آن می‌نگری؟
گمان کن مُرده ای، اهل و فرزندان بر تو گریه می‌کنند.
گمان کن در غسالخانه مُرده شور تو را غسل می‌دهد.
گمان کن بر تو سدر و کافور می‌ریزند و تو را خوشبو می‌کنند.
گمان کن لباس‌های تنت را کنده و کفن سفید بر تو انداخته‌اند.
گمان کن تو را در تابوت گذاشته و چهار طرف آن را گرفته و به سوی قبرستان می‌برند.
گمان کن امام بر تو نماز میت می‌خواند و آخرین تکبیرات را ادا می‌کند.
گمان کن تو را در قبر گذاشته و خشت بر دروازه آن می‌گذارند.
گمان کن بر تو خاک می‌ریزند.
گمان کن اینک در قبر تنها و بی‌کس در تاریکی آن مکان دراز کشیده‌ای.
گمان کن اینک نکیر و منکر از تو سؤال می‌کنند.
یقین کن که این سلسله کارها و عملیات را روزی تجربه خواهی کرد همان گونه که دوستان تو جلوتر از تو و پادشاهان و قدرتمندان تجربه کردند و ما هر روز به این اصل مکتوب نزدیکتر می‌شویم.
قدم به قدم، سال به سال، ماه به ماه، هفته به هفته، ساعت به ساعت و ثانیه به ثانیه به مرگ نزدیکتر می شویم.
﴿قُل إِنَّ ٱلمَوتَ ٱلَّذِي تَفِرُّونَ مِنهُ فَإِنَّهُۥ مُلَٰقِيكُم﴾
(سوره جمعة: 8)
نقل شده از کانال تلگرامی عالم پس از مرگ به نشانی Pas_As_Marg@
آنگاه که مرگ فرا رسد، گوید:
پروردگارا! مرا بازگردان تا کارهایی که ترک کردم را به جا آورم
اما به او گفته شود: هرگز!
سوره مبارکه مومنون آیه ۹۹_۱۰۰
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ
خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست