ورلد بوک وبلاگی با مطالب جالب و کاربردی برای زندگی بهتر

ورلد بوک وبلاگی با مطالب جالب و کاربردی برای زندگی بهتر

امام علی(ع) : آدم عاقل کسی است که حتی یک نَفَس از عُمر خود را در چیزی که برایش سودی ندارد به هَدَر نمی دهد.هر روزی که بگذرد قسمتی از وجود تو را با خود میبرد

علاقه امام زمان (عج الله تعالی فجه الشریف) به حضرت عباس (علیه السلام) 

امام زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) در فرازی از زیارت ناحیه مقدسه می فرماید:
«سلام بر عباس فرزند امیرمومنان که جان خویش را در راه برادرش داد از دیروزش برای فردایش توشه برگرفت، در راه برادر جانبازی کرد و خود را فدایش کرد، از او حفاظت و خود را سپر بلایش کرد، برای او آب آورد، دست هایش قطع شد. خداوند قاتلانش یزیدبن وقاد و حکیم بن طفیل طائی را لعنت کند.»

دلیل علاقه امام زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) به حضرت عباس (علیه السلام) چیست؟

۱_ معرفت و بصیرت حضرت عباس؛ امام صادق (علیه‌السلام) در باره این خصوصیت حضرت عباس (علیه السلام) فرموده‌اند: «عموی ما عباس (علیه السلام) بصیرتی دقیق و ایمانی محکم داشت و در کنار حضرت ابی عبدالله (علیه السلام) با دشمنان خدا نبرد کرد و امتحان خوبی پس داد و به مقام شهادت نایل گشت.»

۲_ بندگی و تسلیم [الهی] و ولایتمداری؛ آن بزرگوار کوچکترین حرکتی خارج از مسیر بندگی خدا نداشته و تمام اعمال و رفتار و سخنان آن حضرت مطابق رضایت اهل بیت علیهم السلام بوده است. در زیارت آن حضرت می‌خوانیم: سلام بر تو اى بنده شايسته حق و مطيع امر خدا و رسول خدا و مطيع اميرالمؤمنين و حضرت حسن و حسين صلوات الله و سلامه عليهم.

۳_ فدایی امام زمان خود شدن؛ در زیارت ناحیه امام عصر (عج الله تعالی فرجه الشریف) خطاب به حضرت ابوالفضل می فرماید: «سلام بر ابوالفضل العباس فرزند امیرمومنان که با بذل جان خویش فداکارانه و ایثارگرانه از برادرش حسین دفاع کرد و امروز دنیایش را ره توشه ی آخرت ساخت.

او فدایی و نگهبان پرشور برادر بود و در آب رسانی و سقایت حرم، کوشش فراوان کرد و دو دستش در نبرد با دشمن جدا شد.

۴_ ادب حضور در محضر امام زمان خویش؛ نقل نموده اند که هیچ گاه در محضر امام حسین علیه‌السلام بدون اجازه نمی نشست و اگر با اجازه حضرت می‌خواست بنشیند در نهایت ادب، دو زانو در مقابل برادر خویش می نشست و یکی از زیباترین خصوصیات آن حضرت این است که با اینکه امام حسین (علیه السلام) برادرشان بود ولی از روی ادب همواره برادر خویش را با عناوینی چون «سیدی و مولای» آقای من و... صدا می کرد. مگر در لحظات آخر عمر شریفشان که فرمود «برادر برادرت را دریاب».

۵_ عصمت؛ ایشان همچون بانوی کربلا زینب سلام‌الله علیها است. با اینکه جزو معصومین علیهم السلام  محسوب نمی‌شوند، اما به جهت اجتناب از گناهان و حتی مکروهات عصمت از گناه داشتند. از همین رو ایشان را مطیع خدا، رسول خدا و اهل بیت علیهم‌السلام می‌خوانیم.

۶_ وفاداری؛ بارزترین ویژگی حضرت عباس (علیه السلام) وفاداری ایشان است. [در شب عاشورا در رأس کسانی بود که اعلام وفاداری کرد و پیش از آن در عصر تاسوعا، امان نامه شمر را که برای وی و برادرانش آورده بود رد کرد و شمر را با شرمساری برگرداند.]

در زیارت آن جناب عرض می کنیم « خداوند به بهترین پاداش را عطا کند، همان پاداشی که به اهل وفا می دهد، به آن کسانی که به بیعت خویش با امام زمانشان وفا کردند و ندای یاری خواهی او را اجابت نمودند و از ولی امر خویش اطاعت نمودند.

همچنین است غیرت، شجاعت، شرح صدر، علم و فضیلت و... در وجود مقدس حضرت ابوالفضل العباس(علیه السلام). (حکایاتی از ارتباط امام زمان و حضرت عباس سلام الله علیه صص52-36)

 تأکید امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بر توسل به حضرت عباس (علیه السلام)

در کتاب «مسجد جمکران میعادگاه دیدار» مطلبی به نقل از آیت الله العظمی مرعشی نجفی (ره) نقل شده است که فرموده اند: یکی از علمای نجف اشرف که مدتی به قم آمده بود، برای من چنین نقل کرد که: من مشکلی داشتم به مسجد جمکران رفتم و درد دل خود را به محضر حضرت بقیة الله حجّة ابن الحسن العسکری امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) عرضه داشتم و از وی خواستم که نزد خدا شفاعت کند تا مشکلم حل شود.

برای این منظور، مکرر به مسجد جمکران رفتم ولی نتیجه ای ندیدم. روزی هنگام نماز دلم شکست و عرض کردم: مولا جان! آیا جایز است که در محضر شما و منزل شما باشم و به دیگری متوسّل شوم؟شما امام زمان من می باشید آیا زشت نیست با وجود امام حتی به علمدار کربلا قمر بنی هاشم (علیه السلام) متوسل شوم و او را نزد خدا شفیع قرار دهم؟!

از شدت تأثر بین خواب و بیداری قرار گرفته بودم. ناگهان با چهره نورانی قطب عالم امکان حضرت حجة ابن الحسن العسکری (عجل الله تعالی فرجه الشریف) مواجه شدم.

بدون تأمل به حضرتش سلام عرض کردم، حضرت با محبت و بزرگواری جوابم را دادند و فرمودند: «نه تنها زشت نیست و نه تنها ناراحت نمی شوم که به علمدار کربلا متوسل شوی، بلکه شما را راهنمایی هم می کنم که به حضرتش چه بگویی. چون خواستی از حضرت ابوالفضل (علیه السلام) حاجت بخواهی، این چنین بگو: «یا ابالغوث ادرکنی؛ ای آقا پناهم بده».

نقل شده از کانال تلگرامی داروخانه معنوی به نشانی Manavi_2@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم وَالعَن اَعدَائَهُم اَجمَعین

ذخر الحسین کیست؟ 

جنگ صفین بود و نوجوانی سیزده ساله... 
امیرالمومنین (علیه السلام) نقاب به چهره قمر بنی هاشم زدند و او را روانه میدان کردند. 
معاویه ابوشعتاء دلاور معروف عرب را پیش فرستاد 
ابوشعتاء گفت اهل شام مرا حریف هزار اسب میدانند، در شأن من نیست، یکی از پسران من برای او کافیست. 
۹ پسر را به جنگ فرستاد و یکی پس از دیگری به دست قمر منیر بنی هاشم به درک واصل شدند. 
خودش عصبانی به قصد انتقام خون پسرانش به میدان آمد و او نیز با ضربتی به درک واصل شد... 
جنگ مغلوبه شده بود... همه در حیرتند که این نوجوان کیست که چنین جنگاوری میکند... 
امیرالمومنین (علیه السلام) به عباس گفتند برگرد پسرم... 
سپاهیان گفتند یا امیرالمومنین اجازه بده تا کار را یکسره کند اما حضرت اجازه ندادند... 
فرمودند: اِنّهُ ذُخرُ الحسین... 
او ذخیره برای حسین است... 

السلام علیک یا قمر العشیره یا ابالفضل العباس

منبع: مالى طوسى، ص275

ولادت حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام مبارک

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

پی نوشت: در برخی روایات سن حضرت عباس علیه السلام را در جنگ صفین 15 و 17 سال هم گفته اند

----------------------------------------------------------------------

روزى اُم البنين سلام الله علیها امير مؤمنان علیه السلام را مشاهده كرد كه عباس ارواحنا فداه را در آغوش گرفته و بر دستانش بوسه مى‌زند و مى‌گريد؛
چون آن بانوى با فضيلت اين‌گونه ديد، دچار نگرانى و ناگوارى شد!
پس سبب را از حضرت پرسيد؛
حضرت او را نسبت به حقيقتى كه در آينده اتفاق خواهد افتاد، آگاه كرد و فرمود: دستان فرزندش در راه مدد رسانى به امام حسين عليه السلام قطع مى‌شود!
با شنيدن اين خبر غيبى، صداى فرياد و شيون آن مادر دلسوخته از خانه على عليه السلام بلند شد و اهل منزل نيز به نوحه‌گرى پرداختند؛
حضرت افزود: اى ام البنين! نور ديده‌ات نزد خداوند منزلتى بزرگ دارد و پروردگار در عوض دو دست بريده‌اش، دو بال به او مرحمت خواهد كرد كه با ملائكه در بهشت به پرواز در مى‌آيد، همان گونه كه از قبل، اين لطف را به جعفر بن ابى طالب عنايت نموده است؛
اُم البنين با شنيدن اين بشارت ابدى و سعادت جاودانه، مسرور گرديد.

منبع: سفينة البحار ج۲ ص۱۵۵

نقل شده از کانال تلگرامی کَلَامُکُم نُور وَ اَمرُکُم رُشد به نشانی ahadisegoharbar@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.


خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.

نام حضرت عباس را که می‌شنویم، بیش از هر چیز به یاد وفاداری و بصیرت او نسبت به امامش می‌افتیم.

چهارمین روز از ماه شعبان به میلاد با سعادت قمر بنی هاشم، حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) مزین است. در این روز بار دیگر خانه کوچک حضرت علی (علیه السلام) ستاره باران شد و تحفه‌ای دیگر از سوی پروردگار بزرگ به ایشان ارزانی گشت. حضرت عباس (علیه السلام) پسر امّ البنین علیهاالسلام بانوی فداکار حضرت علی علیه السلام است.

عباس (علیه السلام) آمد تا حسین (علیه السلام) تنها نباشد. آمد تا درس جوان مردی به جهانیان بیاموزد. آمد تا برادری را معنا کند، وفا را شرح دهد، ایثار را الگو باشد، شجاعت را تفسیر کند و دلاوری را مصداقی والا گردد. عباس آمد تا یاد و خاطره پدر را برای همیشه در اذهان مردم زنده نگه دارد؛ دلاوری علی و حمایت او را از دین، سال‌ها بعد از پدر احیا کند. عباس آمد تا یار و همراهِ حسین علیه السلام گردد و در کنار او بماند. عباس یعنی عشق، فداکاری، برادری و برادر یعنی عبّاس.

حضرت ابوالفضل (علیه السلام) نخستین فرزند از بانویى با معرفت و حق شناس با نام امّ البنین علیهاالسلام بود. این نوزاد بسیار زیبا بود به طورى که وى را قمر بنى هاشم نامیده اند و به ماه شب چهارده تشبیه نموده اند و حضرت علی وى را به نام عباس نام نهاد. به این علت که عباس هم به معناى شیر شرزه و خشمگین و هم به معناى عبوس و چهره گرفته است؛ زیرا که ایشان نسبت به ظالمان چهره اى خشمگین داشتند.

سه ویژگی حضرت ابوالفضل (علیه السلام) که باید الگوی ما باشند

محمدعلی فیض‌آبادی کارشناس مذهبی، درباره حضرت عباس (علیه السلام) می‌گوید: وفاداری، ولایت‌پذیری و ادب ایشان در مقابل امام حسین (علیه السلام) بسیار مهم بوده و باید مورد الگو و توجه ما باشد. روایت داریم که حضرت عباس علیه‌السلام، به برادرشان مولا می‌گفتند و فقط در روز عاشورا امام حسین را آن هم در هنگام شهادت «برادر» صدا زدند.

همچنین در نقل‌ها آمده است، در شب عاشورا، دشمن امان‌نامه نوشت و فرستاد برای حضرت عباس مبنی بر اینکه فرمانداری و هرچه خواستی به تو می‌دهیم، تو فقط دست از حسین بکش. حضرت عباس به خوبی می‌دانست که شهید خواهد شد؛ ولی امام حسین علیه‌السلام را تنها نگذاشت و تا پای جان به پای امام و مولای زمانه خود ایستاد.

بصیرت حضرت عباس در روز تاسوعا و عاشورا

رهبر انقلاب در بخشی از صحبت های خود در سال 79 فرموده اند، بصیرت اباالفضل العبّاس کجاست؟ همه یاران حسینی، صاحبان بصیرت بودند؛ اما او بصیرت را بیشتر نشان داد. در روز تاسوعا، وقتی که فرصتی پیدا شد که او خود را از این بلا نجات دهد؛ آمدند به او پیشنهاد تسلیم و امان‌نامه کردند و گفتند ما تو را امان می دهیم؛ چنان برخورد جوانمردانه‌ای کرد که دشمن را پشیمان نمود. گفت: من از حسین جدا شوم؟! وای بر شما! اف بر شما و امان‌نامه شما! نمونه دیگرِ بصیرت او این بود که به سه نفر از برادرانش هم که با او بودند، دستور داد که قبل از او به میدان بروند و مجاهدت کنند؛ تا اینکه به شهادت رسیدند. میدانید که آنها چهار برادر از یک مادر بودند: اباالفضل العبّاس - برادر بزرگتر - جعفر، عبداللَّه و عثمان. انسان برادرانش را در مقابل چشم خود برای حسین‌ بن‌ علی قربانی کند؛ به فکر مادر داغدارش هم نباشد که بگوید یکی از برادران برود تا اینکه مادرم دلخوش باشد؛ به فکر سرپرستی فرزندان صغیر خودش هم نباشد که در مدینه هستند؛ این همان بصیرت است.

حضرت عباس در کلام امام سجاد علیه السلام

بزرگی و عظمت مقام عباس بن علی علیه السلام به گونه‌ای است که امامان معصوم علیهم السلام در موارد متعدد بر فداکاری ها، جانبازی‌ها و عظمت شخصیت آن بزرگوار تأکید فرموده اند. امام سجاد علیه السلام که خود در کربلا حضور داشت و شاهد فداکاری‌های عمویش بود، درباره‌ی حضرت عباس علیه السلام می‌فرماید: «خداوند، عمویم عباس را رحمت کند که با ایثار و جانبازی، در راه برادرش جانبازی کرد تا آن که دست هایش قطع شد و خداوند به جای آن، دو بال به او داد که با آنها به همراه فرشتگان در بهشت پرواز کند؛ همان گونه که برای جعفر بن ابوطالب قرار داده شد. عباس را در پیشگاه خداوند منزلتی است که در روز قیامت، همه‌ شهدا به آن غبطه می‌خورند».

مقام والای شفاعت باب الحوائج (علیه السلام)

حجت الاسلام و المسلمین مهدی آذرطوسی کارشناس مذهبی و استاد دانشگاه هم در پاسخ به سوال خبرنگار ما درباره عظمت جایگاه حضرت عباس می‌گوید:

همه تمجید‌ها از اصحاب یک طرف آن مدح و ثنایی که از حضرت عباس (علیه السلام) شده است، طرف دیگر. در کتاب شریف «معالی السبطین فی احوال الحسن و الحسین (علیه السلام)» آمده است که امام علی (علیه السلام) فرمودند، چشم من در روز قیامت به تو (حضرت عباس) روشن خواهد شد. حالا این روشنی چگونه می‌آید. در روایت آمده است که حضرت زهرا (سلام الله علیها) شفیعه عالم، در قیامت حاضر می‌شوند و افرادی را که قابلیت شفاعت دارند، از میانه جمعیت جدا می‌کنند. از جانب پیامبر (صلی الله علیه و آله) خطاب می‌رسد یا علی (علیه السلام)؛ به زهرا (سلام الله علیها) بگو برای شفاعت و نجات امت چه آوردی؟ فاطمه (سلام الله علیها) می‌فرمایند که به عنوان مایه شفاعت در روز قیامت دو دست بریده فرزندم ابوالفضل (علیه السلام) کفایت می‌کند. شفاعت یک امر گزافه نیست. شفاعت برای کسانی است که خدا از آنها رضایت داشته باشد. این روایت جایگاه والای حضرت عباس (علیه السلام) را نشان می‌دهد.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

پوسترها از پایگاه اینترنتی ضیاءالصالحین به نشانی https://www.ziaossalehin.ir/fa

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم