✅پرسش : حسادت در منابع دینی به چه معناست و چرا مذموم است؟
✍️پاسخ: حسادت، صفتى ناشايست و بيمارى اخلاقى بسيار خطرناكى است كه باعث فساد و هلاكت روح و جسم آدمى مى شود. بى ترديد، هنگامى كه انسان مشاهده مى كند كه ديگران نعمت يا امكاناتى دارد، كه او ندارد، به طور طبيعى ملول و افسرده مى شود.
🔹در اصل اين حالت كه در تمامى انسانها كم و بيش وجود دارد، شرّ و ضد ارزش نيست آنچه در اخلاق اسلامى به عنوان «صفت مذموم و ضد ارزشى» معرفى شده است، حالت افراطى و ظهور عملى آن است. هنگامى كه فردى آرزو مى كند، نعمت و امكانات ديگران از ايشان سلب شود يا از بين برود و اين آرزو را در عملكرد خود نيز آشكار مى سازد، «حسود» و عمل چنين شخصى نيز «حَسَد يا حسادت» ناميده مى شود.
🔸البته توجه داشته باشید که رقابت با حسادت فرق دارد. رقابت باعث رشد و شكوفايى انسان مى شود. «حسادت» آن است كه انسان از نعمت ديگران ناراحت شود و آرزوى از بين رفتن آن را داشته باشد. اما در «غبطه»، انسان از نداشتن خود آزرده خاطر است نه از بهره مندى ديگران، در نتيجه آرزو يا تلاش نمى كند كه نعمت از ديگرى سلب گردد بلكه از نعمت ديگران خوشحال است و دعا و تلاش مى كند كه خود نيز به آن برسد. انسان حسود پيوسته غمگين و تنگدل و پريشان خاطر است، چنانچه در حديث آمده است: «الحسود مغموم» يعنى انسان حسود غمگين و افسرده است.
کانال تلگرامی مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی به نشانی pasokhgoo1@
🔵ارسال سوالات از طریق "اپلیکیشن پاسخگو "👇
https://cafebazaar.ir/app/ir.pasokhgoo.app
🔴ارسال سوالات از طریق "وب پاسخگو"👇
☎️پاسخگویی تلفنی : 096400
اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم