پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) فرمود: بها و قیمت بهشت «لا اله الا اللّه» است.
پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) فرمود: بها و قیمت بهشت «لا اله الا اللّه» است. بنابر اساس آیات و روایات، بهشت در برابر تقوا و عمل صالح به بندگان عنایت می‌شود و اتصال به حقیقتِ کلمه طیّبه، مورث تقوا و عمل صالح است، کسی که تمام وجودش را نور توحید گرفته نمی‌تواند آلوده دامن، زندگی کند و نمی‌تواند از اجرای واجبات الهی و انجام خیرات دور بماند. انسان تا در مقام یقین جای نگیرد و تا دل او با سیر در آیات آفاقی و انفسی و سیر در واقعیت‌های شرع مطهر به نور معرفت، روشن نشود و تا از تمام محرمات با کمال اراده و سرسختی کناره نگیرد و تا به واجبات و انجام اعمال صالح آراسته نشود، «لا إله إلّا اللّه» گفتن او بها و قیمت بهشت نیست.
ذکر لااله الا الله
«لا إله إلّا اللّه» به معنای پایان دادن حکومت هوای نفس در وجود و پاک کردن تمام رذایل اخلاقی از صفحه نفس است. «لا إله إلّا اللّه» به معنای بریدن از تمام مکتب‌ها و به مکتب انبیا و امامان علیهم السلام پیوستن و فهم قرآن و عمل به تمام دستور‌ها و قوانین الهی است.
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: دو چیز موجب دو چیز است: یکی مرگ با شهادت به «لا اله الا اللّه» که سبب ورود به بهشت است و دیگر، شرک که مردن با آن باعث دخول به جهنم است.
کسی که به حقیقت می‌گوید: «لا إله إلّا اللّه»، کسی که به این شعار والای همه انبیا و امامان علیهم السلام و عاشقان واقعیت قایل است، از قیمتی برخوردار است که همه عالم از آن قیمت برخوردار نیست
شرک مبارزه با خدا و حقایق است
شرک مبارزه با خدا و حقایق است، شرک مبارزه با انبیا و امامان علیهم السلام است، شرک مبارزه با حسنات و آشتی با سیّئات است، گناهی بزرگتر و پلیدتر از گناه شرک وجود ندارد، شرک ریشه کفر و نفاق و علت آلوده شدن انسان به تمام معاصی و گناهان است. امام صادق علیه السلام در روایات بسیاری، اعمال حسنه و عبادات بنی امیه و بنی عباس و پیروان آنها را به حکم صریح قرآن در بسیاری از آیات باطل اعلام کردند و به اصحاب خود فرمودند: گول این گریه‌ها و طول رکوع‌ها و سجود‌ها و روزه و حج و زکات را مخورید که اینان به خاطر قبول حکومت بنی امیه و بنی عباس مشرکند و عملی از آنان در روز قیامت پذیرفته نیست؟! «نوع این روایات در الکافی باب حجت و بحار الانوار فراوان است.»
تلقین
جابر جعفی از امام باقر علیه السلام روایت می‌کند که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: به مُردگان خود کلمه «لا إله إلّا اللّه» را تلقین نمایید؛ زیرا باعث آمرزش گناهان آنان است، عرض کردند: گفتن آن در حال صحت و سلامت چگونه است؟ سه مرتبه فرمود: بیشتر گناهان را منهدم می‌کند، برای این که کلمه طیّبه «لا إله إلّا اللّه» در زندگی و مرگ و حشر، مایه انس است. پیامبر صلی الله علیه و آله می‌فرماید: جبرئیل گفت: کاش انسانها را که در محشر دو گروهند می‌دیدی: یک گویندگان و معتقدان به «لا إله إلّا اللّه» که با روی‌های درخشان محشور می‌شوند و ذکرشان کلمه طیبه «و اللّه اکبر» است و دیگر مشرکین که با صورت‌های سیاه به محشر آمده و شیون کنان می‌گویند: ای وای بر ما، تباه شدیم و هلاک گشتیم؟! «وسائل الشیعة: ۲/ ۴۵۶، باب ۳۶، حدیث ۲۶۳۸»
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: خداوند عز و جل به موسی بن عمران فرمود: ای موسی! اگر آسمانها و تمام ساکنینش و مجموع زمین‌های هفت گانه را در پیشگاه من به یک طرف ترازو و «لا اله الا اللّه» را در طرف دیگر بگذارند، به راستی که کفّه «لا اله الا اللّه» بر آن کفه ترجیح خواهد داشت.
کسی که به حقیقت می‌گوید: «لا إله إلّا اللّه»، کسی است که به فرموده حضرت زهرا علیهاسلام و حضرت سجاد علیه السلام، گوشت و پوست و خون و رگ و پی او «لا إله إلّا اللّه» می‌گوید. او انسانی است که با تمام قدرت، تمام معبود‌های باطل درون و برون را از مملکت هستی خود زدوده و جز حضرت دوست معبودی و محبوبی و معشوقی ندارد و هرچه در زندگی بخواهد، فقط و فقط برای او می‌خواهد و بس. این توحید و این معرفت و این کفرزدایی و شرک و نفاق زدایی البته قیمتش از آسمانها و سکّان آنها و زمین، سنگین تر است.
منبع:خبرگزاری صدا و سیما