ورلد بوک وبلاگی با مطالب جالب و کاربردی برای زندگی بهتر

پاداش خواندن سوره فجر در شب های دهه اول ماه ذی الحجه

سوره فجر را از شب اول ماه ذی الحجه قرائت کنیم و ثواب آن را به مولایمان حضرت اباعبدالله الحسین و حضرت صاحب الزمان علیهم السلام تقدیم کنیم به نیت تعجیل در فرج 

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

 هرکس سوره فجر را در شب های دهه (اول ذی الحجه) قرائت کند، خداوند او را می آمرزد و کسی که در ایام دیگر بخواند، برای او در قیامت، نوری خواهد بود.

(مصباح کفعمی ص 450)

پاداش روزه یک روز از نُه روز اول ماه ذی الحجه

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: 

هر کس یک روز از دهه اول ماه ذی الحجه را روزه گیرد، خداوند به ازای هر روز، پاداش یک سال روزه را می نویسد.

 رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

روزه هر روز از دهه اول ماه ذی الحجه، معادل روزه ماه رمضان است.

(مستدرك ‏الوسائل، ج7،ص 520 و521)

نقل شده از کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم

در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) مى‏ خوانیم:

« عن أبی عبد الله (علیه السلام) قال اقرأوا سورة الفجر فی فرائضكم و نوافلكم فإنها سورة الحسین بن علی (علیه السلام) من قرأها كان مع الحسین بن علی (علیه السلام) یوم القیامة فی درجته من الجنة »

سوره فجر را در هر نماز واجب و مستحب بخوانید كه سوره حسین بن على(علیه السلام) است، هر كس آن را بخواند با حسین بن على(علیه السلام) در قیامت در درجه او از بهشت خواهد بود. 

مجمع البیان جلد 10 صفحه

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود :

اگر زن باردار
سوره فجر را بخواند،
خداوند بچه مبارکی به او عطا می کند.

 البرهان فی تفسیر القرآن،‌ج4،ص 457

 درپناه خدا قرار گرفتن 

امام صادق علیه السلام فرموده اند: هر کس هنگام طلوع فجر سوره فجر را بخواند تا فجر روز بعد در امان خدا خواهد بود

بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
وَالْفَجْرِ ﴿١﴾ وَلَیَالٍ عَشْرٍ ﴿٢﴾ وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿٣﴾ وَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ ﴿٤﴾ هَلْ فِی ذَلِکَ قَسَمٌ لِذِی حِجْرٍ ﴿٥﴾ أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ ﴿٦﴾ إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿٧﴾ الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلادِ ﴿٨﴾ وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿٩﴾ وَفِرْعَوْنَ ذِی الأوْتَادِ ﴿١٠﴾ الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلادِ ﴿١١﴾ فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ ﴿١٢﴾ فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾ إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿١٤﴾ فَأَمَّا الإنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ ﴿١٥﴾ وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ ﴿١٦﴾ کَلا بَل لا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ ﴿١٧﴾ وَلا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ ﴿١٨﴾ وَتَأْکُلُونَ التُّرَاثَ أَکْلا لَمًّا ﴿١٩﴾ وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿٢٠﴾ کَلا إِذَا دُکَّتِ الأرْضُ دَکًّا دَکًّا ﴿٢١﴾ وَجَاءَ رَبُّکَ وَالْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا ﴿٢٢﴾ وَجِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الإنْسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّکْرَى ﴿٢٣﴾ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتِی ﴿٢٤﴾ فَیَوْمَئِذٍ لا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ﴿٢٥﴾ وَلا یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ ﴿٢٦﴾ یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿٢٧﴾ ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً ﴿٢٨﴾ فَادْخُلِی فِی عِبَادِی ﴿٢٩﴾ وَادْخُلِی جَنَّتِی ﴿٣٠﴾ 

المصباح کفعمی، ص 460

منبع: کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@