گاهی در زندگی مشترک دو نفر یکدیگر را بسیار دوست دارند، اما دائما در حال دعوا هستند و دعوا می‌تواند یک رابطه را به ورطه نابودی بکشد.
به باور کارشناسان تفاوتهای شخصیتی، ازدواج‌های عجولانه، اختلاف فرهنگی، فشار اقتصادی و عدم مهارت عشق ورزیدن از مهم‌ترین دلایل افزایش طلاق در جامعه امروز ایران است، اما به نظر می‌رسد یکی از بهترین راهکار‌ها برای پایداری زندگی مشترک که در آموزه‌های دینی هم بسیار بر آن تأکید شده است، صبوری کردن است.
آیا عشق برای ادامه یک رابطه کافی است؟ گاهی دو نفر یکدیگر را بسیار دوست دارند، اما خود را دائما در حال دعوا می‌بینند. دعوا می‌تواند یک رابطه را به ورطه نابودی بکشد. برای مراقبت از رابطه و عشق خود باید کمی صبورتر باشید. صبر و ازخودگذشتگی بهترین هدیه در یک رابطه است، اما سؤال اینجاست که چگونه می‌توان در یک رابطه دونفره صبورتر بود؟
عصبانی نشوید
اگر همسرتان برای آماده شدن کلی وقت تلف می‌کند، عصبانی نشوید، به این فکر کنید که او تلاش می‌کند بهترین ظاهرش را برای شما درست کند. اگر عصبانی شوید، از مهمانی هم نمی‌توانید خاطره خوبی داشته باشید و شادی گرفتن دست‌های همسرتان را در طول مهمانی از دست خواهید داد.
شما یک تیم هستید
سعی نکنید همسر خود را تغییر دهید. ممکن است از فکر کردن به کار‌هایی که همسرتان در آنها به‌خوبی شما نیست، عصبانی شوید. مثلا او مثل شما در مسیریابی، تصمیم‌گیری سریع یا منظم بودن خوب نیست؟ آیا عصبانیت و پرخاشگری و یادآوری این مسائل به وی باعث تغییر در موضوع می‌شود؟ البته که نه! پس این تفاوت را قبول کنید و شاد به زندگی خود ادامه دهید. همسرتان قرار نیست بی‌نقص باشد، قرار است شما در کنار هم یکدیگر را تکمیل کنید. به‌جای تمرکز بر نقاط ضعف یکدیگر به نقاط قوت همدیگر فکر کنید. شما آلان یک تیم هستید.
هر کسی شخصیت خودش را دارد
هنر «موافقت با مخالفت» را یاد بگیرید. شما هر دو عاشق همدیگر هستید، اما هر دو فردی منحصر به فرد هستید. انتظار نداشته باشید که مثل هم فکر کنید. دو نفر می‌توانند به دو صورت متفاوت فکر کنند و هر دو هم حق داشته باشند. اینکه همسرتان جور دیگری درباره یک موضوع فکر می‌کند نباید باعث خشم شما شود. هیچ چیز ارزش عصبانیت شما از همسرتان را ندارد.
مصالحه کنید
ارتباط برقرار کنید. شما هم فکر می‌کنید برخی از عادات همسرتان آزاردهنده است، اما سعی می‌کنید به آنها بی‌توجه باشید؟ مطمئنا نمی‌توانید تا آخر عمر تحمل‌کنید. یک‌عمر زمانی طولانی است و نمی‌توانید تا ابد همه‌چیز را نادیده بگیرید؛ بنابراین پیش همسرتان بروید و با او در این مورد صحبت کنید. البته کلمات خود را با دقت و ملایمت انتخاب کنید. با او در مورد امری که شما را ناراحت می‌کند صحبت کنید و به راهی برای مصالحه برسید. به یاد داشته باشید که لازم نیست از همسرتان بخواهید عادت خود را تغییر دهد، فقط به شکل درستی مسئله را با او در میان بگذارید. او خود پیام را می‌گیرد.
به سلامتی خود اهمیت دهید
برخی تصور می‌کنند که صبر یعنی اینکه دست روی دست بگذاریم و به انتظار بنشینیم تا مشکلمان حل شود. درحالی‌که چنین نیست. در زندگی مشترک خشونت خانگی را تحمل نکنید. مهم نیست که چقدر طرف مقابل را دوست دارید، مهم نیست چقدر صبور هستید، خشونت خانگی یک جرم جدی است و هیچ‌کس نباید آن را به هیچ قیمتی تحمل کند. اگر این مشکل برای شما اتفاق افتاد بلافاصله محل را ترک کنید و به‌جای امنی بروید. فقدان صبر و شکیبایی در همسرتان هرگز بهانه‌ای برای اعمال خشونت نیست و این امر در واقع نشانه‌ای از عدم تمایل وی برای تغییر است. این وضعیت دست شما نیست و در درجه اول باید به فکر سلامتی خود باشید.
منبع: تبیان