دوم صفر؛ شهادت زید پسر امام سجاد که برای انتقام خون امام حسین قیام کرد.
امام‌زاده عظیم‌الشأنی که بنا به تصریح آیت‌الله بهجت قدر او نزد شیعیان مشخص نشده!
جناب زید از امام‌زادگان عظیم الشأن است که به نقل تاریخ و روایات، شخصیتی عالم و شجاع بود؛ به گونه‌ای که امام صادق به او لقب «عالم آل محمد» داده، فرمود‌ه‌اند: «او از علماى آل محمد بود، براى خدا غضب كرد و با دشمنان خدا جنگيد تا كشته شد». امام صادق در مقام زید فرمودند: «إِنَّهُ كَانَ مُؤْمِناً وَ كَانَ عَارِفاً وَ كَانَ عَالِماً وَ كَانَ صَدُوقاً» و نیز فرمودند: «وای بر آن کس که فریاد وی را بشنود و اجابتش نکند». علت شهادت زید بن علی این بود که ۱۵هزار نفر از کوفیان برای قیام به او اصرار کرده و بیعت کردند، اما هنگام قیام به جز ۳۰۰ نفر او را تنها گذاشتند.
همچنین بنا به تصریح حضرت آیت‌الله بهجت قدر او نزد شیعیان مشخص نشده! ایشان می‌فرماید:
"منقول است که بعد از شهادت زید رحمة الله، خدا به هلاکت بنی‌امیه اذن داد. پس از شهادت زید، امام صادق درباره او فرمود: «رَحِمَ اللهُ عَمی زَیداً! لَوْ ظَفَرَ، لَوَفی بِنا؛ خدا عمویم زید را رحمت کند! اگر پیروز می‌شد، قطعاً به ما وفا می‌کرد» با این حال، قدر این پدر و پسر (زید و یحیی بن زید) نزد شیعیان محفوظ و معلوم نیست. آیا شوخی است کسی را چهار سال عریان روی دار بگذارند، بعد هم پایین بیاورند و آتش بزنند؟!"
اشارۀ آیت الله بهجت به این روایت از امام صادق(علیه السلام) است: «خداوند هفت روز پس از آنكه بنى اميه پيكر زيد را سوزاندند اجازه نابودى بنى اميه را صادر كرد»
آیت الله بهجت که اهتمام ویژه‌ای به معرفی جناب زید داشته‌اند، دربارۀ معصوم بودن زید می‌فرمایند: «عصمت در نبوت و وصایت شرط است؛ اما اینکه اصلاً تحقق عصمت منحصر است به نبی و وصی، دلیلی نداریم. ما در زید بن علی احتمال عصمت می‌دهیم. همچنین، دربارۀ ابو‌الفضل، علی‌بن‌الحسینِ شهید و اصحاب سیدالشهدا احتمال عصمت می‌دهیم، بلکه بالاتر از احتمال. صحبت احتمال عصمت نیست، واقعِ عصمت در این‌ها محرز [و مسلّم] است. همچنین مقداد، سلمان و این بزرگوارها که کوه تقوا بودند، آیا می‌شود بگوییم عصمت ندارند؟!»
نقل شده از کانال تلگرامی کربلا به نشانی karballa_ir@
اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.
اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.
خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.