ورلد بوک وبلاگی با مطالب جالب و کاربردی برای زندگی بهتر

ورلد بوک وبلاگی با مطالب جالب و کاربردی برای زندگی بهتر

امام علی(ع) : آدم عاقل کسی است که حتی یک نَفَس از عُمر خود را در چیزی که برایش سودی ندارد به هَدَر نمی دهد.هر روزی که بگذرد قسمتی از وجود تو را با خود میبرد

یک روانشناس اجتماعی گفت: اشتباهات تربیتی والدین یکی از عوامل به وجود آمدن احساس خجالت در کودک است.

علیرضا شریفی روانشناس اجتماعی گفت: خجالتی بودن در دوره‌هایی از زندگی امری طبیعی است و کودکان زیادی با این احساس مواجه می‌شوند، ولی گاهی احساس شرمساری تا بزرگسالی با او همراه است. این امر می‌تواند جنبه‌های مثبت و منفی همراه داشته باشد. از پیامد‌های منفی احساس خجالت می توان به اضطراب، احساس تنهایی و انزوا اشاره کرد.

وی در ادامه افزود: خجالتی بودن سبب می‌شود تا کودک توانمندی‌های خود را به دلیل ترس از قضاوت دیگران و تمسخر، نادیده گرفته و احساس شکست کند.

شریفی به پیامد‌های مثبت خجالتی بودن نیز اشاره کرد و گفت: مراقبت از کودکان خجالتی راحت‌تر است، زیرا آنان از رفتار‌های پرخطر دوری می‌کنند. هم‌چنین حرف شنوی کودک خجالتی از والدین بیشتر است.

 شریفی در مورد دلایل خجالتی بودن گفت: شرایط ژنتیکی مانند احساساتی بودن کودک و هم‌چنین مسائل اکتسابی در خجالتی بودن کودک موثر هستند. کودکی که توسط افراد مهم زندگی خود مورد انتقاد شدید قرار گرفته و یا بالعکس، حمایت فراوانی را از جانب خانواده دریافت می‌کند، احساس شرمساری در آنها بیشتر است. هم‌چنین کاهش تعاملات اجتماعی و سرزنش خود به خجالتی بودن منجر می‌شود.

شریفی در پایان به راهکار‌ها اشاره کرد و گفت:

۱. والدین از اشتباهات تربیتی مانند داد زدن، تنبیه کودک و تحقیر پرهیز کنند.

۲. احساس اعتماد به نفس را در کودک افزایش دهند.

۳. کودک را مورد انتقاد و تمسخر قرار نداده و با او همدلی و همراهی کنیم.

۴. در مورد احساس خجالت با کودک گفت وگو کنیم و برای او توضیح دهیم که این امر، طبیعی است تا اضطراب کودک کاهش یابد.

۵. الگوی مناسبی برای کودک بوده و تعاملات اجتماعی خود را تقویت کنیم.

۶. رفتار‌های خوب کودک را تحسین کنیم.

۷. از مقایسه کودک با دیگران پرهیز کرده و به او حس رقابت را القا نکنیم.

۸. مشارکت کودک در کار‌های گروهی مانند تیم‌های ورزشی و ... موجب تقویت مهارت‌های اجتماعی او می‌شود.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.


خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.

مغز کودکان نمونه مینیاتوری مغز بزرگسالان نیست. مغزی در دست ساخت است که خود را به دنیا متصل می‌کند.

به والدین بستگی دارد که دنیایی فیزیکی و اجتماعی برای فرزندشان ایجاد کنند که مملو از دستورالعمل‌هایی برای ایجاد اتصالات بیشتر باشد و فرزندانی با ذهن منعطف تربیت کنند. سال‌ها تحقیق در زمینه علوم اعصاب و روانشناسی در هفت اصل خلاصه شده است که در ادامه به آنها می پردازیم.

۱. باغبان باشید نه یک نجار

نجار‌ها چوب را به فرم دلخواه خود شکل می‌دهند. اما باغبان‌ها با بارور ساختن یک زمین حاصل خیر کمک می‌کنند یک گیاه خودش رشد کند.

به همین ترتیب، والدین می‌توانند فرزند خود را به یک شخص خاص مثلا یک ویولن نواز تبدیل کنند یا اینکه محیطی فراهم آورند که ضامن رشد سالم کودک در مسیر دلخواه خودش باشد. مجبور کردن کودکان به طی یک مسیر خاص می‌تواند برخلاف تصور والدین او را از موسیقی بیزار کند.

اما در رویکرد باغبان، انواعی از موسیقی گوشه و کنار خانه پخش می‌شود تا ببینید کدام یک علاقه و توجه او را جلب می‌کند. به محض اینکه بدانید چه چیزی پرورش می‌دهید می‌توانید خاک را متناسب با آن تغذیه کنید تا ریشه دوانده و شکوفا شود.

۲. با کودکتان صحبت کنید برای او بسیار کتاب بخوانید

تحقیقات نشان می‌دهد حتی وقتی کودکان تنها چند ماه سن دارند و معنای کلمات را نمی‌فهمند، مغزشان هنوز از آنها استفاده می‌کند.

این امر باعث ایجاد یک بنیاد نورونی برای یادگیری در آینده می‌شود؛ بنابراین هرچه کلمات بیشتری بشنوند، تاثیر بزرگتری بر آنها خواهد داشت. همچنین دایره لغت و درک مطلب بهتری خواهند داشت. این یکی از فایده‌های کتاب خواندن برای کودکان است.

آموزش کلمات عاطفی (یعنی غمگین، خوشحال، کسل و غیره) بسیار مفید خواهد بود. هرچه کلمات بیشتری بدانند با انعطاف بیشتری پاسخ خواهند داد.

۳. برای کودکتان توضیح دهید

شاید برایتان کلافه‌کننده باشد که کودکتان مدام بپرسد چرا؟ اما وقتی چیزی را برایشان توضیح می‌دهید، یک تکه جدید از دنیا را برداشته برایشان قابل پیش‌بینی ساخته‌اید. وقتی مغز بتواند به خوبی پیش‌بینی کند، بهتر عمل می‌کند.

برای داشتن فرزندانی با ذهن منعطف، در جواب چرا؟ نگویید، چون من اینطور میگم. بچه‌هایی که دلیل رفتار به شیوه خاصی را می‌فهمند بهتر می‌توانند اعمالشان را قانونمند کنند. مثلا برایش توضیح دهید نباید تمام کلوچه‌ها را بخورد، چون دل‌درد می‌گیرد و خواهر برادرش ناراحت می‌شوند چیزی برایشان نماند.


۴. فعالیت را توصیف کنید، نه فرد را

وقتی پسرتان توی سر دخترتان می‌زند، به او نگویید پسر بد. دقیق‌تر بگویید. مثلا بگویید: توی سر خواهرت نزن. دردش می‌گیره. ازش معذرت‌خواهی کن.

هنگام تعریف کردن هم همین کار را انجام دهید. دخترتان را دختر خوب صدا نکنید. در مورد کارش نظر دهید کار خوبی کردی که تو هم برادرتو نزدی. این نوع حرف زدن به مغز کمک می‌کند در مورد اعمال و خود فرد مفاهیم مفید‌تری بسازد. یک پیشنهاد دیگر توصیف اعمال شخصیت‌های کتاب داستان‌ها است.

۵. به کودکتان کمک کنید از شما تقلید کند

تا به حال دقت کرده اید که بعضی فعالیت‌های روزمره برای شما (مثل تمیز کردن خانه یا از بین بردن علف‌های هرز باغچه) می‌تواند برای یک کودک بازی باشد.

بچه‌ها ذاتا با تماشا کردن، بازی کردن، و مهم‌تر از همه با تقلید از بزرگتر‌ها یاد می‌گیرند. این شیوه حس مهارت را به آن‌ها می‌دهد؛ بنابراین یک جاروی کوچک دستشان دهید و اجازه دهید از شما تقلید کنند. والدین باید احتیاط کنند، زیرا بچه‌های کوچک ممکن است رفتار‌های بد والدین را هم تقلید کنند.

۶. کودکتان را (با رعایت ایمنی) با افراد زیادی مواجه کنید

به جز افرادی که کودک شما معمولا ملاقات می‌کند پدربزرگ یا مادربزرگ، عمه‌ها و عموها، دایی‌ها و خاله‌ها، دوستان، و دیگر کودکان سعی کنید او را با تنوع بیشتری از افراد رو به رو کنید، به خصوص در دوران نوزادی.

براساس یک تحقیق، نوزادانی که دائما با گویندگانی از زبان‌های مختلف تعامل دارند می‌توانند یک اتصال مغزی مهم کسب کنند که در آینده در یادگیری زبان‌های دیگر به آن‌ها کمک می‌کند.

بعلاوه نوزادانی که چهره‌های متنوع‌تری را می‌بینند خود را برای تشخیص و یادآوری بهتر انواع چهره‌ها در آینده آماده می‌سازند. شاید این ساده‌ترین قدم ضد نژادپرستی باشد که می‌توانید بردارید.

۷. عاملیت را تشویق کنید

بچه‌ها عاشق امتحان کردن چیز‌های مختلف به تنهایی و بدون کمک هستند. مثل لباس پوشیدن یا درست کردن پازل. این یک نکته مثبت است و حس عاملیت را به آنها می‌بخشد.

حتی کار‌هایی که بدرفتاری تلقی می‌شود ممکن است تلاش کودک برای فهمیدن تاثیر آنها بر دنیا باشد. وقتی کودک دوساله شما غلات صبحانه‌اش را روی زمین می‌ریزد و منتظر می‌شود آن را جمع کنید، شما را اذیت نمی‌کند. احتمالا سعی دارد چیزی در مورد جاذبه بفهمد. همچنین می‌فهمد کارهایش تاثیری روی دنیای اطراف دارد.

گاهی کنار بایسیتید و اجازه دهید فرزندتان خودش رشد کند و یاد گیرد. با این کار انعطاف‌پذیریشان افزایش می‌یابد و عواقب اعمالشان را درک می‌کنند.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.


خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.