ورلد بوک وبلاگی با مطالب جالب و کاربردی برای زندگی بهتر

غفلت از مرگ 

واقعا کسی ضمانت نداده که ما تا پيری برسيم و در جوانی نمی ميريم. کسی به ما چنين تضمينی نداده است. رابطه حضرت عزرائيل با گرفتن جان ما، يک رابطه دفعی و آنی است. ما در دنيايی زندگی می کنيم که همه چيز تدريجی است و عالم مادی همين است. وقتی می خواهد باران بيايد، قبل از آن هوا ابری می شود و صدای رعد و برق می آيد. قبل از آمدن شب و روز نشانه هايی است. ما به امور تدريجی و زمانی عادت کرده ايم و فکر می کنيم که حضرت عزرائيل هم با سر و صدا و نشانه می آيد و جان ما را می گيرد.

مثلا فکر می کنيم که اول بايد يک پيری يا بيماری بيايد بعد حضرت عزرائيل بيايد. حضرت عزرائيل موجود مجرد است نه مادی و جان ما را هم که می خواهد بگيرد مجرد است. رابطه حضرت عزرائيل با جان ما رابطه آنی و دفعی است نه تدريجی. شبيه اراده کردن شماست. برای اراده کردن که می خواهد در جان شما اتفاق بيفتد زمان برنمی دارد. همين که اراده بکنيد که آب بخوريد، اين اراده آنی است البته ممکن است برای اينکه بخواهيد حرکت کنيد و ليوان آب را برداريد زمانی طول بکشد چون بدن مادی است ولی اراده در جان شما آنی می آيد. وقتی اجل فرا برسد پير و جوان ندارد. حضرت امير در شعری می فرمايد که مرگ ناگهان می رسد. آيت الله اراکی اشک می ريخت و اين ابيات اميرالمومنين را می خواند : ای کسی که مشغول شدی و غافل شدی از مرگ، مرگ ناگهان می رسد.

کسی نبايد خودش را ايمن از مرگ بداند و بايد هميشه آماده باشد. به آيت الله شيرازی در کربلا گفتند که اگر يقين داشته باشيد که يک هفته ديگر مرگ شما فرا می رسد چه کار می کنيد ؟ گفت همان کاری که تابحال می کردم يعنی از جوانی حواسش بوده است. پس اولا کسی ايمن نيست و ثانيا جوان بايد دنبال اين مباحث باشد. برای اينکه از همان اول فرصت ها را بدست بياورد و فرصت سوزی نکند. چون وقتی سنی از او می گذرد ديگر نمی تواند کاری بکند و به گذشته اش با حسرت نگاه می کند.

از بیانات حجت الاسلام عالی

نقل شده از کانال تلگرامی عالم پس از مرگ به نشانی Pas_As_Marg@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.