ورلد بوک وبلاگی با مطالب جالب و کاربردی برای زندگی بهتر

گریه جبرائیل بر مصائب حضرت زینب(سلام الله علیها)

روایت شده است که پس از ولادت حضرت زینب(سلام الله علیها) ، امام حسین(علیه السلام) که در آن هنگام کودک سه چهار ساله بود، به محضر رسول خدا(صلی الله علیه و آله) آمد و عرض کرد: خداوند به من خواهرى عطا کرده است. پیامبر(صلی الله علیه و آله) با شنیدن این سخن ، منقلب و اندوهگین شد و اشک از دیده فرو ریخت. حسین(علیه السلام) پرسید: براى چه اندوهگین و گریان شدى ؟

پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود: اى نور چشمم ، راز آن به زودى برایت آشکار شود. تا اینکه روزى جبرائیل نزد رسول خدا(صلی الله علیه و آله) آمد، در حالى که گریه مى کرد، رسول خدا(صلی الله علیه و آله) از علت گریه او پرسید، جبرائیل عرض کرد: این دختر (زینب) از آغاز زندگى تا پایان عمر همواره با بلا و رنج و اندوه دست به گریبان خواهد بود؛ گاهى به درد مصیبت فراق تو مبتلا شود، زمانى دستخوش ماتم مادرش حضرت زهرا(سلام الله علیها) و سپس پدرش امیر مومنان(علیه السلام) و سپس ماتم مصیبت جانسوز برادرش امام حسن(علیه السلام) گردد و از این مصایب دردناکتر و افزونتر اینکه به مصایب جانسوز کربلا گرفتار شود، به طورى که قامتش خمیده شود و موى سرش سفید گردد. پیامبر (صلی الله علیه و آله) گریان شد و صورت پر اشکش را بر صورت زینب(سلام الله علیها) نهاد و گریه سختى کرد، زهرا(سلام الله علیها) از علت آن پرسید. پیامبر(صلی الله علیه و آله) بخشى از بلاها و مصایبى را که بر زینب(سلام الله علیها) وارد مى شود، براى زهرا(سلام الله علیها) بیان کرد.

حضرت زهرا(سلام الله علیها) پرسید: اى پدر! پاداش کسى که بر مصایب دخترم زینب(سلام الله علیها) گریه کند چیست؟ پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمود: پاداش او همچون پاداش کسى است که براى مصایب حسن و حسین (علیهماالسلام) گریه مى کند. 

منبع: کتاب ۲۰۰ داستان از فضایل ، مصائب و کرامات حضرت

نقل شده از کانال تلگرامی داستان و سخن بزرگان به نشانی dastangram@

سرِّ نی در نینوا می مانْد، اگر زینب نبود

کربلا در کربلا می ماند، اگر زینب نبود

چهره سرخ حقیقت بعد از آن طوفانِ رنگ

پشت ابری از ریا می ماند، اگر زینب نبود 

سالروز وفات اسوه صبر و استقامت حضرت زینب کبری سلام الله علیها بر رهروانش تسلیت باد.

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.

هفت پل صراط

رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند:
هنگامی که روز قیامت می شود خدا امر می کند به مالک جهنم که آتش هفتگانه را شعله ور سازد و به رضوان بهشت امر می کند که بهشت های هشتگانه را زینت دهد و می گوید: 

ای میکائیل! صراط را به روی جهنم پهن کن و می گوید: 
ای جبرائیل! میزان عدل را زیر عرش نصب کن و ندا می دهد: 
ای محمد! امتت را برای حساب بیاور. سپس خداوند امر می کند: 
که بر صراط هفت پل نصب کنند که طول هر پلی هفده هزار فرسخ است. 
و هر پلی هفتادهزار ملک دارد که از زن و مرد این امت سوال می پرسند. 
بر پل اول از ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام و حب اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می پرسند پس هر کس ولایت ایشان را داشت از پل اول عبور می کند مثل رعد و کسی که محبت اهل بیت را ندارد از سر در قعر آتش جهنم سقوط می کند اگر چه از اعمال نیک عمل هفتاد صدیق را داشته باشد.

 
منابع:
مناقب آشوب ج 2 ص 152, 
الصراط المستقيم ج 1 ص 280,  
البرهان ج 4 ص 595, 
بحار الأنوار ج 7 ص 331, 
تفسير كنز الدقائق ج 11 ص 123

نقل شده از کانال تلگرامی داستان و سخن بزرگان به نشانی dastangram@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم