یک داستان یک پند
در دروان مشروطه فردی به نام سلیمان در روستای زرآبادِ شهر خوی حاکم و والیِ روستا بود. او در حق رعایا ستم بسیار میکرد و خراجِ زیادی گرفته و برای خوش رقصی و بقای حاکمیت خود، به والی شهر میفرستاد.
مردی کوتاه قد به نام محمدحسین، که بسیار مؤمن بود و روستائیان را پناه میداد و از حقشان دفاع میکرد و هر روستایی گرسنه را اطعام میداد؛ تنها کسی بود که سلیمان از او میترسید و هرگز با او درگیر نمیشد و زمانِ رجوعش سعی در آرام کردن او داشت. سلیمان با اینکه از سوی حاکم شهر دو آجان (پلیس) همیشه در منزلش با اسلحه گرم برای دفاع از او و اجرای دستوراتش در خانه او زندگی میکردند، باز هم از محمدحسین میترسید.
چندین نفر خواستند کارهای محمدحسین را انجام دهند تا سلیمان از آنها هم حساب ببرد، سلیمان از آنها نه تنها حساب نبرد بلکه به روش سختی مجازاتشان هم کرد طوری که دیگر فکر مقاومت در برابر سلیمان برای همیشه از یادشان فراموش شد. از محمدحسین علت این کار را سؤال کردند، که چرا سلیمان از کسی جز او حساب نمیبرد و علت این کارِ سلیمان و ویژگی محمدحسین چیست؟
محمدحسین گفت: یاد دارم در کودکی گاوِ نر کم جثهای داشتیم که هیچ گاوی جرأت درگیر شدن با گاو ما را نداشت و اگر به هر گاوی در روستا حمله میکرد او را نابود میکرد. من اسم گاو را هیبت گذاشته بودم. مردم روستا در آرزوی کشته شدن هیبت بودند. آنها شاخ گاوهای خود را به طرز ناجوانمردانهای با سوهانکاری، چون نیزه تیز کردند. من هم خواستم هیبت را چنین کنم ولی پدرم مانع شد. گفت پسرم صبوری کن. من شاهد بودم با اینکه شاخ آنها سوهان شده بود باز جرأت نزدیکی به هیبت را نداشتند و از مقابل او فرار میکردند.
پدرم به من گفت: محمدحسین یادت باشد برای اینکه دشمنت از تو حساب ببرد باید قلبت شجاع و با خالق و خلایقِ مظلومش مهربان باشی، هرگز دنبال قوی کردنِ بازو برای نبرد با دشمن نرو، هر اندازه بازو قوی باشد ولی قلبت شجاع و به وعده الهی که نیکوکار را کمک خواهد کرد اگر مؤمن نباشد بدان دشمن از بازویِ قوی و صدای خشن و عربده تو از تو دور نخواهد شد. بدانید شما چون گاوهای مردم روستا بازو و نیزه خود را قوی کردهاید ولی قلبی قوی و شجاع برای ایستادن در برابر این ستم را ندارید.
【 الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج 】
نقل شده از کانال تلگرامی منتظران ظهور به نشانی montazeran313313@
اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.
اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.
خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.