ورلد بوک وبلاگی با مطالب جالب و کاربردی برای زندگی بهتر

شب اول محرم به نام غریب کوفه حضرت مسلم علیه السلام

قال رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم : أکْرِمِ الضَّیْفَ وَ لَوْ کَانَ کَافِرا
رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم میفرمایند : «مهمان را گرامی بدارید اگر چه کافر باشد»
جامع الأخبار ص84

تشنه ام تشنه ولی آب گوارایم نیست           بین این قوم کسی تشنه ی آقایم نیست
هیچ کس نیست که سرگرم تماشایم نیست  نفسم مانده و جانی به سر و پایم نیست
من که شرمنده ام ای تشنه به اندازه شهر    چشم بر راه توام بر سر ِ دروازه شهر

روز عرفه (نهم ذی الحجه) سال 60 هجری ، شهادت حضرت مسلم بن عقيل فرستاده امام حسين علیه السلام به كوفه
علامه مجلسی (ره) در جلاء‌العيون نقل می كند:
هنگامی كه حضرت «مسلم ابن عقيل» صدای پای اسبان را شنيد، دانست كه به طلب او آمده‌اند. فرمود: اِنّا لله وَانّا اِلَيْه راجِعُونَ و شمشير خود را برداشت، از خانه بيرون آمد، چون نظرش به آنها افتاد شمشير خود را كشيد و به آنها حمله كرد و جمعی از آنان را بر خاك هلاكت افكند و به هر طرف كه رو می آورد از پيش او می گريختند، تا آنكه چند نفر از آنها را به عذاب الهی واصل گردانيد، تا آنكه يكی از دشمنان ضربه‌ای بر صورت او زد و لب بالای مسلم خونين شد، اما آن شير خدا به هر سو كه رو می آورد؛ كسی در برابر او نمی ايستاد. چون از جنگ او عاجز شدند بر بام‌ها برآمدند و سنگ و چوب بر او می زدند و آتش بر نی می زدند و بر سر ايشان می ريختند، چون آن سيد مظلوم آن حالت را مشاهده نمود و از زنده ماندن خود نا اميد شد، شمشير كشيد و بر آن كافران حمله كرد و جمعی را از پا درآورد. در اين هنگام «ابن اشعث» ديد كه به آسانی دست بر او نمی توان يافت. گفت: ای مسلم! چرا خود را به كشتن می دهی! ما تو را امان می دهيم و به نزد ابن‌زياد می بريم و او اراده قتل تو ندارد، مسلم گفت قول شما كوفيان را اعتماد نشايد و از منافقان بی دين وفا نمی آيد.
سيد بن طاوس نقل می كند:
عبدالله‌ بن‌ عباس سلمی گفت: ای مسلم چرا گريه می كنی؟ آن مقصد بزرگی كه تو در نظر داری اين آزارها در تحصيل آن بسيار نيست. گفت: گريه من براي خود نيست بلكه گريه‌ام برای آن سيد مظلوم جناب امام حسين (علیه السلام ) و اهل بيت او است كه به فريب اين منافقان غدار از يار و ديار خود جدا شده‌اند و روی به اين جانب آورده‌اند. نمی دانم بر سر ايشان چه خواهد آمد....

کوفه نیا حسین جان ، کوفه وفا ندارد
کوفی بی مروّت ، شرم و حیا ندارد

منبع: کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

سفارش 10 نکته اخلاقی در باب ماه محرم

1) زیارت عاشورای هر روز این ماه ترک نشود

2) با وضو وارد شدن به روضه سیدالشهدا

3) پوشیدن لباس عزا با طهارت

4) همراه داشتن دستمال گریه برای شب اول قبر

5) تا جایی که میتوانید در دستگاه سیدالشهدا(علیه السلام ) نوکری کنید(حتی در حد برداشتن یک مانع از زمین) که در شب اول قبر و در قیامت مادرش حضرت زهرا(سلام الله علیها) جبران میکند.
البته نوکری کردن اباعبدالله یک وظیفه است!نه اینکه انتظاری از قبال اون کار داشته باشیم

6)  کمتر نوشیدن و خوردن غذاهای متنوع به احترام این ماه و سیدالشهدا(علیه السلام)

7) مهمتر از تمام اینها، خواندن نماز اول وقت است که امام حسین (علیه السلام) برای احیای امر واجبات به شهادت رسیدند.این یک ماه را نماز اول وقت بخوانیم!

8) احترام بسیار زیاد به عزاداران سیدالشهدا

9) گوش ندادن به موسیقی،حفظ حجاب و...

10) سعی در کمتر خندیدن!( زیرا عزای اشرف اولاد آدم است...)

نکته:حواسمان باشد که در این ماه صاحب الزمان عزادار است! ما دیگر با گناهانمان قلب نازنینشان را بدتر بدرد نیاوریم

اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیکَ الفَرَج

منبع: کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

مراسم عزاداری امام حسین (علیه السلام) از شعائر الهی است که همگان باید آن را عظیم بدارند و این مراسم همراه با معرفت و درک عظمت آن برگزار شود.

مقام معظم رهبری می‌فرمایند: ای مسلمانان، امروز، عاشوراست که می‌تواند دنیا را نجات دهد، به شرط آن که خوب و درست تبیین شود. فلذا مومنین باید شعائر الهی را تبیین نموده و عظیم بدارند تا به مرحله تقوای قلب برسند و مراسم‌های عاشورایی و عزاداری امام حسین (علیه السلام) به شرط آن که با معرفت و درک عظمت آن باشد از شعائر عظیم اسلامی و الهی است.

دشمن همیشه سعی دارند سلاح ایمان و تقوا را از شیعیان ستانده و ما را خلع سلاح نمایند و ما در این مورد باید آگاهانه عمل کرده و هوشیار باشیم در این ایام سوگواری برخی بدعت‌های خلاف شرع و ساختگی آمریکایی و انگلیسی در مراسمات ما رخنه پیدا نکند که این کار‌های استکبار برنامه ریزی برای آینده و نسل‌های آتی کشور می‌باشد که از همین بدعت‌های ساختگی به عنوان شبهه در صدد اختلاف افکنی‌های طرح ریزی شده استفاده خواهد کرد.
محرم و صفر موسم یادآوری قیام حسینی است که در آن تجلی اصول دین خدا صورت پذیرفته است؛ لذا بازخوانی آن عامل مهمی برای زنده نگه داشتن و حیات مستمر اسلام می‌گردد، آنجا که امام معصوم عشق به خدا را جایگزین همه دوست داشتنی‌های بی ارزش دنیایی می‌کند عملاً به توحید و وحدانیت خدا شهادت می‌دهد، و یا با ترجیح آخرت بر دنیا اهمیت معاد را نشان می‌دهد، و یا با جدا کردن حق از باطل عدالت را جلوه‌ای دوباره می‌بخشد، و قصد خود را از قیام احیای سنت جدش و مرام پدرش می‌خواند تا امر نبوت و امامت نیز تحقق و تداوم یابد، این‌ها همه و همه گوشه‌ای از تجلی اصول دین در مکتب الهی امام حسین (علیه السلام) می‌باشد.
شیطان که همه امیدش را به اغوای ادمیان بسته زنگ خطررا متوجه می‌شود ومی داند که اگر قراراست همه زحمت‌های او در اغوای فرزندان آدم به هدر رود به حرمت و ارزش گریه و عزاداری امام حسین (علیه السلام) خواهد بود.

اهمیت و فلسفه عزاداری امام حسین (علیه السلام)

برای پی بردن به اهمیت و فلسفه عزاداری امام حسین (علیه السلام) توجه به چند نکته ضروری است:

۱. قرآن بر زنده نگه داشتن فضیلت‌ها و صفات والای انسان‌های برجسته و اولیای دین در آیات گوناگون، تأکید ورزیده است.

۲. امامان بزرگوار شیعه (علیهماالسلام) درباره زنده نگه داشتن حادثه کربلا به شیوه‌های گوناگون مانند: الف) تشویق به برپایی مجالس سوگواری. ب) تشویق به گریستن و گریاندن. ج) تشویق شاعران به مرثیه سرایی. د) تشویق و ترغیب به زیارت امام حسین (علیه السلام)، تشویق کرده اند.

۳. ماه محرم، ماه پیروزی خون بر شمشیر و الهام بخش مبارزه با ستمگران است و در انتقال پیام جهانی امام حسین (علیه السلام)، نقش اساسی دارد.

۴. سوگواری عامل وحدت و رمز موفقیت برای ملت‌ها در طول تاریخ بوده است. بیشتر انقلاب‌های دنیا، از توجه به قیام حماسه سازان کربلا سرچشمه گرفته که یک نمونه از آن، آزادسازی شبه قاره هند از دست استعمار انگلیس بود و نمونه مهمتر آن انقلاب شکوهمند اسلامی ایران و نمونه اخیر آن جریان مقاومت حزب الله جنوب لبنان در برابر صهیونیست تجاوزگر، بنابراین عزاداری برای امام حسین (علیه السلام) دارای آثار فراوانی مانند: عزت و سربلندی، بقای فرهنگ دینی و اسلامی و آثار دیگری است که نشان دهنده اهمیت آن است.

برپایی مجالس سوگواری ائمه معصومین (علیه السلام)

 یکی از شیوه‌هایی که امامان (علیهماالسلام) برای زنده نگه داشتن نهضت حسینی به کار گرفته اند، برپایی مجالس سوگواری، گریستن و گریاندن برای مصیبت‌های جانسوز کربلا و یادآوری آن حادثه در زمان‌های مناسب است.
 امام سجاد (علیه السلام) در طول دوران امامتش پیوسته سوگوار قصه عاشورا بود، در این مصیبت آنقدر گریست که از «بکائین» بسیار گریه کنندگان بشمار آمد و لقب گرفت.
 علقمه حضرمی نقل می‌کند که امام باقر (علیه السلام) در روز عاشورا برای امام حسین (علیه السلام) در خانه اش اقامه عزا می‌کرد و خود آن حضرت برای جدش می‌گریست، تقیه نمی‌کرد و به کسانی که در خانه بودند می‌فرمود: برای آن حضرت سوگواری کنند و در مصیبت حسین (علیه السلام) به یکدیگر تسلیت بگویند.
 امام صادق (علیه السلام) به داود رقی فرمود: من هرگز آب سرد ننوشیدم جز این که به یاد امام حسین (علیه السلام) افتادم.
 از حضرت امام رضا (علیه السلام) روایت شده است: وقتی ماه محرم می‌شد، کسی پدرم (امام کاظم (علیه السلام)) را خندان نمی‌دید و اندوه و حزن بر وی غالب می‌شد تا روز دهم، و، چون روز عاشورا فرا می‌رسید، آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و می‌فرمود: امروز، روزی است که حسین (علیه السلام) شهید شده است.
 ائمه اطهار (علیهماالسلام) نه تنها خود در عزای سالار شهیدان می‌گریستند، بلکه همواره مودم را به گریستن بر آن حضرت تشویق و ترغیب می‌نمودند. در روایتی آمده است: هر کس بر حسین (علیه السلام) بگرید، یا (حتی) یک تن را بگریاند، پاداشش بهشت است و هر کس حالت اندوه و گریه به خود بگیرد نیز، پاداشش بهشت است.

ضرورت عزاداری از دیدگاه روایات

در عرصه روایات، رویکرد ویژه‌ای در بحث عزاداری به چشم می‌خورد که آن را امری مستحب و پرفضیلت بر شمرده و برای آن اهمیت فراوانی قائل شده است.

در اینجا برخی روایات را می‌آوریم که در چهارچوب عزاداری و گریستن آمده است:
۱. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به حضرت زهرا (سلام الله علیها) فرمود: «در روز قیامت هر چشمی گریان است مگر آن چشمی که بر حسین گریسته. چنین فردی همیشه خندان خواهد بود و به نعمت‌های بهشتی بشارت داده می‌شود».
 

۲. حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) به ابن شبیب می‌فرماید: «ای پسر شبیب! محرم، ماهی است که مردم در دوران جاهلیت ستم و قتل را در آن حرام می‌دانستند، ولی گروهی از مسلمانان، این حرمت را نشناختند، فرزند پیامبر را به قتل رساندند و زنان و فرزندانش را به اسارت بردند. اگر خواستی بر کسی بگریی، برای حسین بن علی گریه کن؛ زیرا او را مانند گوسفند ذبح کردند. هم چنین هیجده تن از اهل بیت او را که در روی زمین، کسی شبیه آنان نبود، به شهادت رسانیدند. این مصیبت چنان بزرگ است که آسمان‌ها و زمین در شهادتش گریسته اند. روز عاشورا، چشم‌های ما را خون بار کرد، دل‌های ما را سوزاند، اشک ما را روان ساخت و عزیزان ما را خوار کرد. سرزمین کربلا تا روز قیامت برای ما سختی و بلا بر جای گذاشت پس بایستی گریه کنندگان بر کسی مانند حسین گریه کنند و بدانید که گریستن بر حسین، گناهان انسان را می‌ریزد و انسان را پاک می‌کند.
 

۳. امام رضا (علیه السلام) در حدیث دیگری فرموده است: هر کس مصایبی را که بر ما روا داشته اند به یاد آورد و بر آن بگرید، در قیامت همراه با ما خواهد بود. هرکس به یاد مصایب ما بگرید و دیگران را بگریاند در روزی که همه چشم‌ها گریان است، چشمان او گریان نخواهد بود. هم چنین هر کس در جلسه‌ای بنشیند که در آن مجلس، امر ما برپا داشته می‌شود، در روزی که دل‌ها می‌میرد دل او زنده می‌شود».
 

۴. امام صادق (علیه السلام) به فرزند بزرگوارشان فرمود: «فرزندم! ۱۰ سال در ایام حج در سرزمین منی با وقف اموال و دارایی ام، مجلس عزا برای من برپا دار تا گریه کنندگان برای من بگریند».
 

۵. همچنین امام صادق (علیه السلام) به عبدالله بن حمّاد فرمود: «به من خبر رسیده است که گروه‌ها و دسته‌هایی از پیرامون کوفه و جا‌های دیگر و گروهی از زنان در نیمه شعبان، به آرام گاه جدم، حسین بن علی می‌روند و بر او نوحه سرایی می‌کنند و قرآن می‌خوانند. همچنین گروهی به بیان داستان شهادت و بعضی دیگر نیز به مرثیه سرایی می‌پردازند آیا چنین است؟»
حمّاد پاسخ داد: آری، من خود شاهد چنین مجلسی بوده ام.
حضرت فرمود: «خدای را سپاس که گروهی از مردم را علاقه‌مند قرار داد تا به مدح و ستایش ما بپردازند و برای ما عزاداری کنند. دشمنانِ ما را مورد اعتراض و طعن قرار می‌دهند و کار‌های زشت آن ستمکاران را آشکار می‌سازند».

ادامه مطلب در لینک زیر ادامه مطلب

فرامین حضرت علیّ بن موسی الرّضا علیه السلام در روز اوّل محرّم 

عَنِ الرَّيَّانِ بْنِ شَبِيبٍ قَالَ:‏ دَخَلْتُ عَلَى الرِّضَا علیه السلام فِي أَوَّلِ يَوْمٍ مِنَ الْمُحَرَّمِ فَقَالَ لِي: 
ريّان بن شبيب گفت: روز اوّل محرّم نزد حضرت رضا عليه السّلام رفتم. حضرت به من فرمود:

 
1) يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ‏ كُنْتَ‏ بَاكِياً لِشَيْ‏ءٍ فَابْكِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام فَإِنَّهُ ذُبِحَ كَمَا يُذْبَحُ الْكَبْشُ وَ قُتِلَ مَعَهُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ رَجُلاً مَا لَهُمْ فِي الْأَرْضِ شَبِيهُونَ. يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ بَكَيْتَ عَلَى الْحُسَيْنِ علیه السلام حَتَّى تَصِيرَ دُمُوعُكَ عَلَى خَدَّيْكَ، غَفَرَ اللَّهُ لَكَ كُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتَهُ، صَغِيراً كَانَ أَوْ كَبِيراً، قَلِيلاً كَانَ أَوْ كَثِيراً.
اى ابن شبيب! اگر می خواهى برای چیزی گريه كنى، بر حسين بن على ابن ابی طالب عليهما السّلام گريه كن، زيرا او را همچون گوسفند ذبح كردند و هجده نفر از بستگانش را که روى زمين نظير نداشتند، شهید کردند. اى ابن شبيب! اگر بر حسين بن علی علیه السلام گريه كنى به گونه‏ اى كه اشك هايت بر گونه ‏هايت جارى شود، خداوند هر گناهى را كه مرتكب شده باشى، چه گناه صغیره و چه گناه کبیره، چه گناه كم و چه گناه زياد، خواهد بخشيد. 
 

2) يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَلْقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا ذَنْبَ عَلَيْكَ فَزُرِ الْحُسَيْنَ علیه السلام.
اى ابن شبيب! اگر دوست دارى پاك و بدون گناه به ملاقات خدا بروى، حسين بن علی علیه السلام را زیارت کن.
 

3) يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَسْكُنَ الْغُرَفَ الْمَبْنِيَّةَ فِي الْجَنَّةِ مَعَ النَّبِيِّ وَ آلِهِ صلّی الله علیه و آله فَالْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَيْنِ.
اى ابن شبيب! اگر دوست دارى با پيامبر اكرم و آل او صلوات الله علیهم در غرفه‏ هاى بهشت همراه باشى، قاتلان حسين بن علی علیه السلام را لعنت كن.
 

4) يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ لَكَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلَ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَيْنِ علیه السلام فَقُلْ مَتَى مَا ذَكَرْتَهُ:‏ «يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً».
اى ابن شبيب! اگر دوست دارى ثوابى مانند ثواب كسانى كه همراه حسين بن علىّ عليهما السّلام شهيد شدند داشته باشى، هر گاه به ياد او افتادى بگو: «يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً» (اى كاش با آنان ‏بودم و به فوز عظيم می رسيدم).
 

5) يَا ابْنَ شَبِيبٍ! إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَكُونَ مَعَنَا فِي الدَّرَجَاتِ الْعُلَى مِنَ الْجِنَانِ فَاحْزَنْ لِحُزْنِنَا وَ افْرَحْ لِفَرَحِنَا وَ عَلَيْكَ بِوِلَايَتِنَا فَلَوْ أَنَّ رَجُلًا تَوَلَّى حَجَراً لَحَشَرَهُ اللَّهُ مَعَهُ يَوْمَ الْقِيَامَة. 
اى ابن شبيب! اگر دوست دارى با ما در درجات عالى بهشت همراه باشى، در اندوه ما اندوهگين و در خوشحالى ما، خوشحال باش، و بر تو باد به ولايت ما، زيرا اگر كسى سنگى را دوست داشته باشد، خداوند در روز قيامت او را با آن سنگ محشور خواهد كرد.

(امالی صدوق، ص129-130)

منبع: کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

محرم زمان آغاز سال جدید قمری است و در مکتب تشیع یادآور واقعه عظیم و باشکوه کربلاست که به واسطه آن حماسه‌ رشادت و بزرگمردی امام حسین(علیه السلان) در همیشه تاریخ جاودان شد.

 بدانکه این ماه، ماه حُزن اهل بیت علیهم السلام و شیعیان ایشان است و از حضرت امام رضا علیه السلام روایت است که، چون ماه محرم داخل مى شد پدرم را کسى خندان نمى دید و اندوه و حُزن پیوسته بر او غالب مى شد تا روز دهم، چون روز عاشورا مى شد آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و مى فرمود امروز روزى است که حسین علیه السلام شهید شده است.

شب اوّل سیّد در اقبال براى این شب چند نماز ذکر فرموده:

اوّل: صد رکعت در هر رکعت حمد و توحید بخواند.

دوّم: دو رکعت در رکعت اوّل حمد و انعام و در دوّم حمد و یَّس.

سوّم: دو رکعت در هر رکعت حمد و یازده قُل هُوَاللّهُ اَحَدٌ در روایت است از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله که هر که در این شب این دو رکعت نماز را بجا آورد و صبحش را که اول سال است روزه بدارد مثل کسى است که تمام سال را مُداومت به خیر کرده و در آن سال محفوظ باشد و اگر بمیرد به بهشت برود؛ و نیز سیّد براى هلال این ماه دعاء مَبْسُوطى ذکر فرموده و اگر ممکن شود احیا بدارد این شب را به دعا و نماز و خواندن قرآن روز اول.

بدانکه اول محرم اول سال است و در آن دو عمل وارد است:

اول: روزه است و در روایت رَیّان بن شبیب از حضرت امام رضا علیه السلام مرویست که هر که در این روز روزه بدارد و خدا را بخواند خداوند دعاى او را مستجاب کند چنانکه دعاى زکریا را مستجاب نمود.
 
دوم: از حضرت امام رضا علیه السلام منقولست که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله روز اول محرم دو رکعت نماز مى کرد و، چون فارغ مى شد دست‌ها را بلند مى کرد و این دعا را سه دفعه مى خواند:


اَللّهُمَّ اَنْتَ الاِْلهُ الْقَدیمُ وَهذِهِ سَنَةٌ

خدایا تویى معبود ازلى و این سال

جَدیدَةُ فَاَسْئَلُکَ فیهَاالْعِصْمَةَ مِنَالشَّیْطانِ وَالْقُوَّةَ عَلى هذِهِ النَّفْسِ

تازه است از تو خواهم در این سال نگهداریم را از شیطان و نیروى بر این نفس

الاْمّارَةِ بِالسّوَّءِ وَالاِْشْتِغالَ بِما یُقَرِّبُنى اِلَیْکَ [یاکَریمُ]یا ذَاالْجَلالِ

که پیوسته به گناه فرمان مى دهد و سرگرمى بدانچه مرا به تو نزدیک کند اى صاحب جلالت

وَالاِْکْرامِ یا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ یا ذَخیرَةَ مَنْ لا ذَخیرَةَ لَهُ یا حِرْزَ

و بزرگوارى اى تکیه گاه کسى که تکیه گاهى ندارد اى ذخیره آنکس که ذخیره ندارد اى پناهگاه

مَنْ لا حِرْزَ لَهُ یا غِیاثَ مَنْ لا غِیاثَ لَهُ یا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ یا کَنْزَ

آنکس که پناهگاهى ندارد اى فریادرس آنکس که فریادرسى ندارد اى پشتیبان آنکس که پشتیبانى ندارد اى گنج

مَنْ لا کَنْزَ لَهُ يَا حَسَنَ الْبَلاَءِ يَا عَظِيمَ الرَّجَاءِ يَا عِزَّ الضُّعَفَاءِ يَا مُنْقِذَ

آنکس که گنجى ندارد اى که آزمایشت نیکو است اى بزرگ مایه امید اى عزت بخش ناتوانان اى نجات بخش

الْغَرْقى یا مُنْجِىَ الْهَلْکى یا مُنْعِمُ یا مُجْمِلُ یا مُفْضِلُ یا مُحْسِنُ

غريقان اى خلاص كننده هالكان اى نعمت بخش اى زيباپرور اى فزون بخش اى نيكوده

اَنْتَ الَّذى سَجَدَ لَکَ سَوادُ اللَّیْلِ وَ نُورُ النَّهارِ وَضَوْءُ الْقَمَرِ وَ شُعاعُ

تویى که سجده کرد (و به کمال خضوع درآمد) برایت سیاهى شب و روشنى روز و تابش ماه و شعاع

الشَّمْسِ وَ دَوِىُّ الْمآءِ وَ حَفیفُ الشَّجَرِ یا اَللّهُ لا شَریکَ لَکَ اَللّهُمَّ

خورشید و صداى ریزش آب و بهم خوردن درخت اى خدایى که شریک ندارى خدایا

اجْعَلْنا خَیْراً مِمّا یَظُنُّونَ وَاغْفِرْ لَنا ما لا یَعْلَمُونَ وَلا تُؤاخِذْنا بِما

قرارمان ده بهتر از آنچه مردم گمان کنند و بیامرز از ما آنچه را که نمى دانند و مگیر ما را بدانچه

یَقُولُونَ حَسْبِىَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ

گویند بس است مرا خدا معبودى جز او نیست بر او توکل کنم و او است پروردگار عرش

الْعَظیمِ امَنّا بِهِ کُلُّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَما یَذَّکَّرُ اِلاّ اُولُوا الاْلْبابِ رَبَّنا

عظیم ایمان داریم به او و هرچه هست از نزد پروردگار ما است و اندرز نگیرند جز خردمندان پروردگارا

لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ اِذْ هَدَیْتَنا وَهَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً اِنَّکَ اَنْتَ الْوَهّابُ

منحرف مساز دلهاى ما را پس از آنکه هدایتمان کردى و ببخش به ما از پیش خود رحمتى که براستى تویى بخشایشگر
----------------------------------------
شیخ طوسى فرموده که مستحب است روزه دهه اول محرم و لکن روز عاشورا امساک نماید از طعام و شَراب(خوراکی نوشیدنی) تا بعد از عصر آن وقت به قدر کمى تربت تناول نماید و سیّد روایت کرده فضیلت روزه تمام ماه را و آنکه روزه او نگه میدارد صائم آن را از هر گناهى.

روز سوم روزى است که حضرت یوسف علیه السلام از زندان بیرون شده هر که آن روز را روزه دارد آسان فرماید حق تعالى بر او کارهاى مشکل را و برطرف کند از او اندوه را و در روایت نبوى صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله است که دعایش مستجاب شود.

روز نهم روز تاسوعا است از حضرت صادق علیه السلام روایت است که فرمود تاسوعا روزى بود که جناب امام حسین علیه السلام و اصحابش را در کربلا محاصره کردند و سپاه شام بر قتال آن حضرت اجتماع کردند و ابن مرجانه و عُمر سعد خوشحال شدند به سبب کثرت سپاه و بسیارى لشکر که براى آنها جمع شده بود و جناب امام حسین علیه السلام و اصحابش را ضعیف شمردند و یقین کردند که یاورى از براى آن حضرت نخواهد آمد و اهل عراق او را مَدَد نخواهند نمود پس فرمود پدرم فداى آن ضعیف غریب.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

برای دفع هر مشکلی 

برای دفع هر مشکلی بعد از نماز صبح بدون آنکه با کسی صحبت کند سوره یس را بخواند و بعد از سوره ده
مرتبه این دعا خوانده شود

بسم الله الرحمن الرحیم

 يا قَدِيمُ يَا دَائِمُ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا فَرْدُ يَا وَتْرُ يَا وَاحِدُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ
لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِينَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين 
این عمل نیز مجرب است.

 معراج العارفین ص 76و77

منبع: کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

اذکاری بسیار مجرب جهت حاجات

اگه فرزند صالح ميخوای:

رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً اِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ  
رَبِّ لَا تَذَرْنِی فَرْدًا وَ اَنْتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ  (آیه 38 سوره آل عمران،آیه 89 سوره انبیاء)

 پروردگارا از جانب خود فرزندى پاك و پسنديده به من عطا كن كه تو شنونده دعايى 

 پروردگارا مرا تنها مگذار و تو بهترين ارث برندگانى

------------------------------------------

اگه ميترسی قلبت گمراه بشه:

رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ اِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهَّابُ ( سوره آل عمران آیه8) 

 پروردگارا! دلهايمان را، بعد از آنكه ما را هدايت كردی، (از راه حق) منحرف مگردان! و از سوی خود، رحمتی بر ما ببخش، زيرا تو بخشنده‏ ای!  

--------------------------------------------

اگه غم و غصه بزرگی داری:

حَسْبِیَ اللَّهُ لَا اِلَهَ اِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ  (سوره توبه آیه 129)

بگو خدا مرا بس است هيچ معبودى جز او نيست بر او توكل كردم و او پروردگار عرش بزرگ است

---------------------------------------------------

 اگه ميخوای خودت و فرزندانت پايبند نماز باشيد:

رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِيمَ الصَّلاةِ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِی رَبَّنَا وَ تَقَبَّلْ دُعَاءِ (سوره ابراهیم آیه 40)

پروردگارا مرا برپا دارنده نماز قرار ده و از فرزندان من نيز پروردگارا و دعاى مرا بپذير 

-------------------------------

اگه ميخوای همسر و فرزندانت بهت وفادار باشن:

رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ اَزْوَاجِنَا وَ ذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ اَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ اِمَامًا (سوره فرقان آیه 74)

 پروردگارا به ما از همسران و فرزندانمان آن ده كه مايه روشنى چشمان [ما] باشد و ما را پيشواى پرهيزگاران گردان

----------------------------------

 اگه خونه خوب ميخوای:

رَبِّ اَنْزِلْنِی مُنْزَلًا مُبَارَكًا وَ اَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِين (سوره مومنون آیه 29)

پروردگارا مرا در جايى پربركت فرود آور [كه] تو نيكترين مهمان‏ نوازانى

-------------------------------

 اگه ميخوای شيطان ازت دور باشه:

رَبِّ اَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ وَ اَعُوذُ بِكَ رَبِّ اَنْ يَحْضُرُونِ  (سوره مومنون آیه 97) 

 پروردگارا از وسوسه ‏هاى شيطانها به تو پناه مى برم و پروردگارا از اينكه [آنها] به پيش من حاضر شوند به تو پناه مى برم

----------------------------------

اگه ناراحتی:

اِنَّما اَشْكُو بَثِّی وَ حُزْنِی اِلَى اللَّه (سوره یوسف آیه 86)

من شكايت غم و اندوه خود را پيش خدا مى برم

----------------------------------

منبع: کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

الیسَ الله بکافٍ عبدَه

حاج اسماعیل دولابی:

اگر یک شخص غنی که به او اطمینان و اعتماد داری به تو بگوید نگران نبـــــاش، غصه بدهی‌هایت را نخور، خیالت راحت باشد، من هستـــــم!

ببین این حرف او چقدر به تو آرامش میبخشد و راحت میشوی.

خدای مهربان که غنی و تواناست به تو گفته است:

الیسَ الله بکافٍ عبدَه

آیا خداوند برای کفایت امور بنده‌اش کافی نیست؟

یعنی ای بنده من!! برای همه کسری ها و کمبودهای دنیوی و اخرویت من هستم.

این سخن خدا چقدر انسان را راحت میکند و به او آرامش ‌میبخشد؟
که فرمود:

الا بِذکر الله تطمئنّ القلوب

یادمون نـــــره خیلی از مشکلات جزو آزمایش های الهی هستن...

صبـــــور باشیم!

منبع: کانال تلگرامی ارتباط با خدا به نشانی ertebat0bakhoda@

مولانا امیرالمؤمنین علیه‌السّلام:

لَيسَ شَیءٌ أدعى لِخَيرٍ وَ أنجى مِنْ شَرٍّ مِنْ صُحبَةِ الأَخيار

هيچ چيز بيش از همنشينى با نيكان به نيكى نمی‌کشاند و از بدى نجات نمی‌بخشد.

غررالحكم، ۷۵۱۸

منبع: کانال تلگرامی کَلَامُکُم نُور وَ اَمرُکُم رُشد به نشانی ahadisegoharbar@

اللّهُمَ صَلِ عَلی مُحَمَدٍ وَ آلِ مُحَمَدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم

گاهی خودمان نمی‌دانیم اما به یک نوع اختلال شخصیت مبتلا هستیم خواندن این مطلب شاید به شما کمک کند تا ببینید آیا ممکن است شما هم به یک نوع اختلال شخصیت مبتلا باشید؟

اختلال شخصیت نوعی اختلال روانی است که الگوی فکر، عملکرد و رفتار فرد در آن ناسالم می‌شود. فرد مبتلا به اختلال شخصیت برای درک و هم ذات پنداری با موقعیت و اشخاص به مشکل برمی‌خورد. این امر منجر به محدودیت و مشکلات جدی در روابط، فعالیت‌های اجتماعی، کار و مدرسه می‌شود. امید است نه خود و نه خانواده‌تان به هیچ‌یک از اختلالات روانپزشکی برنخورید اما شاید بد نباشد برخی از این اختلالات را بشناسید.

قبل از شناخت این اختلالات باید بدانید گاهی ممکن است متوجه نشوید که دچار اختلال شخصیت هستید چون نحوه تفکر و رفتار برای خودتان طبیعی به نظر می‌رسد و به خاطر چالشهای پیش رو دیگران را سرزنش می‌کنید.

معمولاً اختلال شخصیت در سالهای نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می‌شود. اختلال شخصیت انواع مختلفی دارد.با رسیدن سن فرد به میان‌سالی از شدت برخی از انواع اختلالات کاسته می‌شود. در مورد شخصیت شناسی بیشتر بخوانید.

قبل از شناخت این اختلالات باید بدانید گاهی ممکن است متوجه نشوید که دچار اختلال شخصیت هستید چون نحوه تفکر و رفتار برای خودتان طبیعی به نظر می‌رسد و به خاطرچالش‌های پیش رو دیگران را سرزنش می‌کنید.

علائم اختلال شخصیت
انواع اختلالات شخصیت بر اساس علائم و ویژگیهای مشابه به سه گروه دسته‌بندی می‌شود. بسیاری از افراد مبتلابه یک اختلال شخصیت علائم و نشانه‌های دست‌کم یک اختلال شخصیت دیگر را نیز از خود نشان می‌دهند. حتما نباید تمام علائم و نشانه‌های یک اختلال در فرد دیده شود تا این اختلال را در او تشخیص دهیم.

دسته اول
ویژگی این دسته رفتار یا تفکر عجیب و غیرعادی است. اختلال شخصیت پارانوید، اسکیزوئید و اسکیزوتایپی جزو این دسته هستند.

اختلال شخصیت پارانویید
بی‌اعتمادی و شک دائم به دیگران و مقاصد آنها، باور غیرمنطقی به اینکه دیگران سعی دارند او را فریب دهند یا به او آسیب برسانند
شک بیمورد به وفاداری یا قابل‌ اعتماد بودن دیگران و تردید در اعتماد به دیگران به خاطر ترس منطقی از اینکه دیگران از اطلاعات محرمانه علیه شما استفاده کنند
موقعیت‌های بی‌خطر را توهین یا حمله شخصی تلقی می‌کنند و واکنش خشونت‌آمیز یا متخاصم نسبت به رفتاری که به باورشان توهین یا تحقیر است
میل به کینه‌ ورزی
شک بی‌دلیل و مداوم به عدم وفاداری همسر یا شریک جنسی

اختلال شخصیت اسکیزوئید
ابن افراد بی‌میلی به روابط اجتماعی و فردی دارند و ترجیح می‌دهد تنها باشد، محدوده بروز احساسات این فرد کم است.
نمی‌تواند از اکثر فعالیت‌ها لذت ببرد و متوجه سرنخ‌های عادی اجتماعی نمی‌شود و ظاهر سرد یا بی‌تفاوت نسبت به دیگران هستند.
کم میلی یا بی‌میلی به برقراری رابطه جنسی یکی دیگر از علائم این شخصیت است.

اختلال شخصیت اسکیزوتایپی
لباس، افکار، باور، گفتار یا رفتار عجیب‌وغریب؛ تجربه ادراک عجیب، مثل شنیدن صدایی که نامتان را صدا میزند و خنثی بودن ازنظر عاطفی یا واکنش نامناسب عاطفی از ویژگی‌های این شخصیت است.
اضطراب اجتماعی و نداشتن رابطه صمیمانه یا راحت نبودن با برقراری روابط دوستانه و واکنش بی‌تفاوت، نامناسب یا مشکوک به دیگران از دیگر علائم این شخصیت به شمار می‌رود.
«تفکر جادویی». فرد باور دارد که با افکار خود می‌تواند روی اشخاص و رویدادها تاثیر بگذارد و باور به اینکه یک سری اتفاقات تصادفی فقط برای شخص شما پیغام به خصوصی دارد.

دسته دوم
ویژگی این دسته رفتار یا تفکر نمایشی، بیش‌ از اندازه عاطفی یا غیر قابل‌پیش‌بینی است.اختلال شخصیت ضداجتماعی، مرزی، نمایشی و خودشیفته جزو این دسته است.

ضد اجتماعی
اهمیت ندادن به نیازها و احساسات دیگران و دروغگویی مداوم و دزدی کردن از ویژگیهای این شخصیت است. این اشخاص معمولا با نام مستعار دیگران را سر کار می‌گذارند
مدام با قانون به مشکل برمی‌خورد و تخطی از حقوق دیگران کار آنها است.
رفتار پرخاشگرانه و اغلب خشونت‌آمیز و اهمیت ندادن به امنیت خود یا دیگران، رفتار بدون فکر، بی‌مسئولیتی و عدم پشیمانی از رفتار از رفتارهای قالب این شخصیت است.

مرزی
رفتار پرخطر و بدون فکر، مثل رابطه جنسی پرخطر، قمار یا پرخوری دارد. تصویری که از خود دارد متزلزل و بی‌ثبات است و روابط دشوار و بی‌ثبات دارد.

ابن شخصیت دمدمی‌مزاج، اغلب در واکنش به استرس میان فردی است و رفتار خودکشی یا تهدید به خودآزاری دارد. فرد مبتلابه شخصیت مرزی ترس شدید از تنهایی یا ترک شدن دارد و مدام احساس پوچی می‌کند.

بروز خشم به‌صورت شدید و متناوب و پارانویای مقطعی به خاطر استرس از علائم این بیماری است.

نمایشی
مدام به دنبال جلب توجه است و رفتار نمایشی، عاطفی یا جنسی از خود نشان می‌دهد تا توجه بگیرد.
نظرات قدرتمند دارد اما جزئیات یا حقایق زیادی پشت حرف‌هایش نیست و به‌راحتی تحت تأثیر دیگران قرار می‌گیرد.
احساساتش سطحی است و مدام تغییر می‌کند و نگرانی بیش‌ازحد نسبت به‌ظاهر خود دارد.
فکر می‌کند رابطه‌اش با دیگران بسیار صمیمانه است درصورتی‌که این‌طور نیست.

اگر اختلال شخصیت درمان نشود، مشکلات جدی در زندگی به وجود می‌آورد که بدون درمان بدتر خواهد شد

خودشیفته
باور به خاص و مهمتر بودن از دیگران، فانتزی قدرت، موفقیت و جذابیت، در توجه به نیاز و احساسات دیگران ناتوان است، در استعداد و دستاوردهای خود اغراق می‌کند، مدام انتظار تحسین و تمجید دارد
و تکبر دارد.
توقع غیرمنطقی برای دریافت لطف و مزیت، اغلب از دیگران سوءاستفاده می‌کند به دیگران حسادت می‌کند یا فکر می‌کند دیگران به او حسادت می‌کنند.

دسته سوم
رفتار یا تفکر مضطربانه و دلهره‌آور از ویژگیهای دسته سوم است. اختلال شخصیت اجتنابی، وابسته و وسواسی جزو این دسته قرار می‌گیرند.

اجتنابی
بسیار به انتقاد یا طرد شدن حساس است
احساس ناکافی بودن، جذاب یا مهم نبودن می‌کند
از فعالیت‌های عملی که به برقراری رابطه با دیگران نیاز دارد می‌پرهیزد
منزوی است و از موقعیتهای اجتماعی واهمه دارد، از انجام فعالیتهای جدید یا دیدار با غریبه‌ها می‌گریزد
در شرایط اجتماعی و روابط شخصی به‌شدت خجالتی
ترس از مورد تأیید واقع نشدن، شرمندگی یا مسخره شدن
وابسته
وابستگی شدید به دیگران و احساس نیاز به اینکه مورد مراقبت قرار گیرد
نسبت به دیگران رفتار مطیع یا وابسته دارد
از اینکه مواظب خودش باشد یا در صورتی‌ که تنهایی از خود دفاع کند می‌ترسد
کمبود اعتماد به‌ نفس، برای گرفتن کوچکترین تصمیمات به راهنمایی و تایید دیگران نیاز دارد
به‌ سختی می‌تواند با دیگران مخالفت کند، از مورد تایید واقع نشدن می‌ترسد
تحمل برخورد غیرمحترمانه و خشونت‌آمیز حتی وقتی گزینه دیگر وجود دارد
نیاز مبرم به شروع رابطه جدید با پایان یک رابطه صمیمی
وسواسی
دل‌مشغولی شدید به جزئیات، نظم و ترتیب
کمال‌گرایی شدید، به‌ طوری‌ که وقتی امر مطلوب به ثمر نرسد پریشان و بی‌قرار می‌شود مثلا حس می‌کند نمی‌تواند پروژه را تمام کند چون به استانداردهای مطلوب نخواهد رسید
میل به کنترل اشخاص، امور و شرایط و ناتوانی در سپردن امور به دیگران
نادیده گرفتن دوستان و فعالیت‌های لذت‌بخش چون تعهد زیادی به کار یا پروژه دارد
نمی‌تواند اشیای شکسته و خراب را دور بی اندازد
سرسخت و کله‌ شق
در برابر اخلاق یا ارزش‌ها منعطف نیست
کنترل شدید نسبت به بودجه و خرج پول
اختلال شخصیت وسواسی با اختلال وسواس فکری،عملی، که نوعی اختلال اضطراب است، یکسان نیست.

کی باید به دکتر مراجعه کنیم؟
اگر علائم و نشانه‌های اختلال شخصیت را در خود مشاهده می‌کنید، به مشاور روانشناس یا متخصص اعصاب و روان یا روان‌پزشک مراجعه کنید. اگر اختلال شخصیت درمان نشود، مشکلات جدی در زندگی به وجود می‌آورد که بدون درمان بدتر خواهد شد.

منبع: خبرگزاری آنا