مرگ در حال مستی
سكْرَه به حالت مستی گفته می‌شود و مُسکِر یعنی مست کننده و مسکرات به شراب و آب جو و ... گفته می‌شود.
در سوره قاف نام ديگر لحظه جان كندن، سَكْرَه یا همان حالت مستی و گیجی بیان شده است:
و جاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ (ق 19)
سرانجام مستی مرگ فرا میرسد.
اما چرا لحظه مردن انسان، به حالت مستی نامگذاری شده؟
جواب این است که انسان در لحظات آخر زندگی و هنگام جان دادن حالتی به او دست می‌دهد که گویا مست و گیج شده است،
- هول ورود به دنیایی غیر از این دنیا،
- دیدن صحنه‌هایی که پیش از این ندیده بود،
- ملاقات با ملائکه قبض روح،
- بسته شدن زبان و رفتن قوا از اندامها،
- غم جدایی از اهل و عیال و نزدیکان،
- غم جدا شدن از تمام سرمایه‌ای که عمر خود را صرف آنها کرده،
- تمام شدن فرصت جبران اشتباهات، و....
اینها انسان را به حالت مستی در می‌آورد.
و خوشا به حال کسانی که در لحظات مرگ نه تنها گیج و مست نمیشوند، بلکه با دیدن لبخند اهل بیت (علیهم السلام) به هوشیاری کامل میرسند.
نقل شده از کانال تلگرامی عالم پس از مرگ به نشانی Pas_As_Marg@
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ
خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست