ورلد بوک وبلاگی با مطالب جالب و کاربردی برای زندگی بهتر

ورلد بوک وبلاگی با مطالب جالب و کاربردی برای زندگی بهتر

امام علی(ع) : آدم عاقل کسی است که حتی یک نَفَس از عُمر خود را در چیزی که برایش سودی ندارد به هَدَر نمی دهد.هر روزی که بگذرد قسمتی از وجود تو را با خود میبرد

جملاتی زیبا از حضرت علی علیه السلام

1. مردم را با لقب صدا نکنید.
2. روزانه از خدا معذرت خواهی کنید.
3. خدا را همیشه ناظر خود ببینید.
4. لذت گناه را فانی و رنج آن را طولانی بدانید.
5.بدون تحقیق قضاوت نکنید.
6. اجازه ندهید نزد شما از کسی غیبت شود.
7. صدقه دهید،چشم به جیب مردم ندوزید.
8. شجاع باشید،مرگ یکبار به سراغتان می آید.
9. سعی کنید بعد از خود،نام نیک بجای بگذارید.
10. دین را زیاد سخت نگیرید.
11. با علما و دانشمندان با عمل ارتباط برقرار کنید.
12. انتقادپذیر باشید.
13. مکار و حیله گر نباشید.
14. حامی مستضعفان باشید.
15. اگر میدانید کسی به شما وام نمیدهد،از او تقاضا نکنید.
16. نیکوکار بمیرید.
17. خود را نماینده خدا در امر دین بدانید.
18. فحاش و بذله گو نباشید.
19. بیشتر از طاقت خود عبادت نکنید.
20. رحم دل باشید.
21. با قرآن آشنا شوید.
22. تا میتوانید بدنبال حل گره مردم باشید.
23. گریه نکردن از سختی دل است.
24. سختی دل از گناه زیاد است.
25. گناه زیاد از آرزوهای زیاد است.
26. آرزوی زیاد از فراموشی مرگ است.
27. فراموشی مرگ از محبت به مال دنیاست.
28. محبت به مال دنیا سرآغاز همه خطاهاست
( نهج البلاغه)

از امام علی (علیه السلام) پرسیدند واجب و واجبتر چیست؟
نزدیك و نزدیكتر كدامند؟ عجیب و عجیبتر چیست؟ سخت و سخت تر چیست؟ فرمود : واجب اطاعت از الله و واجبتر از آن ترك گناه است. نزدیك قیامت و نزدیكتر از آن مرگ است. عجیب دنیا وعجیبتر ازآن محبت دنیاست. سخت قبر است وسخت تر از آن دست خالی رفتن به قبر است.

اگر دوست داشتی در این ایام لیالی قدر این کلام امیرالمومنین رو برای چند نفری بفرست معجزه نداره ولی ثواب داره.

شهادت مولای متقیان امام علی (علیه السلام) تسلیت

نقل شده از کانال تلگرامی کربلا به نشانی karballa_ir@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.


خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.

راز شیرین شدن عسل زنبور عسل 

23:52 1401/01/26 - یوری بویکا

💠راز شیرین شدن عسل زنبور عسل 

✍🏻یک روز حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) و امیرالمؤمنین على (علیه السلام)، در میان نخلستانها نشسته بودند. که یک
 وقت سر و کله زنبورِ عسلى ظاهر شد، و شروع کرد دور پیغمبر اکرم چرخیدن. پیغمبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: یا على ! مى دانى این زنبور چه مى گوید. حضرت على (علیه السلام ) فرمود:
 بفرما یا رسول الله.

پیامبر فرمودند: این زنبور امروز ما را مهمانى کرده و مى گوید: یک مقدار عسل در فلان محل گذاشته ام ، آقا امیرالمؤمنین را بفرستید، تا آن را
 از آن محل بیاورد.

حضرت على (علیه السلام) بلند شدند و آن عسل را از آن محل آوردند. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: اى زنبور، غذاى شما که از شکوفه گل تلخ است. به چه علتى آن شکوفه به عسل شیرین تبدیل مى شود؟

زنبور گفت : یا رسول اللّه ، شیرینى این عسل، از برکت ذکر وجود مقدس شما، و (آل) شماست.چون هر وقت مقدارى از شکوفه استفاده مى کنیم ، همان لحظه به ما الهام مى شود که سه بار بر شما صلوات بفرستیم .وقتى که مى گوئیم : اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد به برکت صلوات بر شما، عسل ما شیرین مى شود...

از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: از کشتن زنبور بپرهیزید، زیرا خداوند ارجمند به او وحی نمود و نه از شمار جنیان است و نه در زمره ی انسانها

منبع: کنزالعمال،۱ ، ۲۲۱۹

نقل شده از کانال تلگرامی عالم پس از مرگ به نشانی Pas_As_Marg@

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ

خداوندا به مقدار علمِ بی پایانت بر فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او قرار داده شده، صلوات و درود بفرست

احسن القصص
داستانهای بحارالانوار

 

وقتی عمر از علی عليه‌السلام می گوید!

ابووائل نقل می کند، روزی همراه عمر بن خطاب بودم، عمر برگشت ترسناک به عقب نگاه کرد.

گفتم: چرا ترسیدی؟

گفت:

وای بر تو! مگر شیر درنده، انسان بخشنده، شکافنده صفوف شجاعان و کوبنده طغیان گران و ستم پیشگان را نمی بینی؟

گفتم:

او علی بن ابی طالب است.

گفت: شما او را به خوبی نشناخته ای! نزدیک بیا از شجاعت و قهرمانی علی برای تو بگویم، نزدیک رفتم، گفت:

در جنگ احد، با پیامبر پیمان بستیم که فرار نکنیم و هر کس از ما فرار کند، او گمراه است و هر کدام از ما کشته شود، او شهید است و پیامبر (صلى‌الله‌عليه‌ و آله) سرپرست اوست. هنگامی که آتش جنگ شعله ور شد، هر دو لشکر به یکدیگر هجوم بردند ناگهان! صد فرمانده دلاور، که هر کدام صد نفر جنگجو در اختیار داشتند، دسته دسته به ما حمله کردند، به طوری که توان جنگی را از دست دادیم و با کمال آشفتگی از میدان فرار کردیم. در میان جنگ تنها ایشان ماند. ناگاه! علی را دیدم، که مانند شیر پنجه افکن، راه را بر ما بست، مقداری ماسه از زمین بر داشت به صورت ما پاشید، چشمان همه ما از ماسه صدمه دید، خشمگینانه فریاد زد! زشت و سیاه باد روی شما، به کجا فرار می کنید؟ آیا به سوی جهنم می گریزید؟

ما به میدان برنگشتیم. بار دیگر بر ما حمله کرد و این بار در دستش اسلحه بود که از آن خون می چکید! فریاد زد:

شما بیعت کردید و بیعت را شکستید، سوگند به خدا! شما سزاوارتر از کافران به کشته شدن هستید.

به چشم هایش نگاه کردم، گویی مانند دو مشعل زیتون بودند که آتش از آن شعله می کشید و یا شبیه دو پیاله پر از خون. یقین کردم به طرف ما می آید و همه ما را می کشد! من از همه اصحاب زودتر به سویش شتافتم و گفتم:

ای ابوالحسن! خدا را! خدا را! عرب ها در جنگ گاهی فرار می کنند و گاهی حمله می آورند، و حمله جدید خسارت فرار را جبران می کند.

گویا خود را کنترل کرد و چهره اش را از من برگردانید. از آن وقت تاکنون همواره آن وحشتی که آن روز از هیبت علی عليه‌السلام بر دلم نشسته، هرگز فراموش نکرده ام.  
 

نقل شده از کانال تلگرامی داروخانه معنوی به نشانی Manavi_2@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّـل فَـرَجَهُم

آخرین سخنان هر انسان بزرگی در آخرین لحظات زندگی خاکی، قطعا چکیده تجربیات عمر او خواهد بود. طبیعی است که هر انسان خردمندی در آن لحظات، عمیق‌ترین و ارزشمندترین یافته‌های خود را برای عزیزانش به ارث می‌گذارد.

حال اگر این آخرین گفتار، کلام امام معصوم و آن هم امیرالمومنین(علیه السلام) باشد که دوست و دشمن بر بی‌نظیربودن ایاشن در علم و عمل و دیانت معترفتند؛ اهمیت و اعتبار آن کلام روشنتر می‌شود.
امیرالمومنین در نامه ۴۷ نهج‌البلاغه پس از آنکه به دست ابن‌ ملجم ملعون ضربت خرده‌اند در وصیتشان به امام حسن و امام حسین علیهماالسلام می‌فرمایند: شما و فرزندان و خاندانم و هر که را نوشته‌ام به او می‌رسد، به تقوای الهی، نظم در کارها و اصلاح میان مسلمانان وصیت می‌کنم.

قبل از آنکه به محتوای نامه بپردازیم توجه به این نکته مهم است که وصیت حضرت، تنها خطاب به فرزندان بزرگوارشان نیست بلکه هرکس این نامه به او می‌رسد مخاطب ایشان است. بنابراین، توصیه و سفارشِ امیرالمومنین عمومیت دارد و نسخه‌ای همگانی است برای امت اسلام و هر انسان آزاده‌ای که سخنان آن حضرت را می‌خواند.

توصیه به رعایت تقوا و نظم
امام علی علیه‌السلام وصیت خود را توصیه به تقوای الهی آغاز می‌کند و چند سطر بعد مجددا به نظم و تقوا در کنار هم توصیه می‌کند. تقوا در لغت، از ماده «وقی» به معنای قراردادن خویش در پناهگاه است و در اصطلاح شرع، به معنای خویشتن‌داری در برابر گناه که این معنا نیز شاید دور از معنای لغوی آن نباشد چرا که دوری از گناه جز قرار دادن خویشتن در پناهگاه امن نیست! و نظم، یعنی هر چیزی را در جای حقیقی خود قرار دادن، بر مقتضای عقل و بدون اختلاف در ترتیب.
به نظر می‌رسد به این ترتیب تقوا و نظم دارای رابطه‌ای نزدیک هستند و بر همدیگر اثرگذارند. شاید سفارش به تقوا و نظم توامان، به این معنا باشد که نظم مطلوب باید از تقوا سرچشمه گرفته و همسو با آن باشد. از طرفی دیگر اگر نظم در امور انجام دادن آنها در وقت خود و نظم در اشیاء قراردادن آنها در جای خود باشد، نظم در روح و شخصیت آدمی نیز به نوعی با تقوا معنا می‌شود، به نحوی که در زندگی توأم با تقواست که روح و شخصیت فرد در جایگاه حقیقی خود قرار می‌گیرد.
 
وجود تقوا آثار مختلفی را در زندگی انسان به جا می‌گذارد که از آن جمله می‌توان به انسان‌سازی اشاره کرد. همانطور که امیر مومنان(علیه السلام) می‌فرماید: «تقوا یک خصلت روحی و یک تربیت معنوی است که در پرتو آن جان انسان ساخته و پرداخته می‌شود.» همچنین طبیعی است که فرد با تقوا از آنجا که بار مسئولیت وظایف شرعی را عهده‌دار می‌شود و سختی‌های این راه را برای خود هموار می‌کند بنابراین مسئولیت‌پذیری با شخصیت او عجین می‌شود. همچنین مولای متقیان علی(علیه السلام) می‌فرماید: «ای بندگان خدا بدانید که تقوا دژی مستحکم و غیرقابل نفوذ است.» تقوا شاخه‌های مختلفی دارد مانند تقوای مالی، تقوای جنسی، اخلاقی، سیاسی و طبیعی است انسان با تقوا، در تمام این ابعاد جانب تقوا را رعایت می‌کند.

البته نظم نیز ابعاد گسترده‌ای دارد. از نظم در خلقت عالم و جریانات حوادثش تا مصادیق آن در زندگی خصوصی و شخصی فرد، رفتار و گفتار او و نظم در نظام اجتماعی. امام صادق(علیه السلام) در معنای نظم می‌فرماید: «نظم؛ تدبیر، حکمت، اندازه‌گیری و هماهنگی در اشیایی است که عقل را به حیرت وا می‌دارد.»و امام رضا(علیه السلام) نیز می‌فرماید: «اختلال که به هم خوردگی نظم است، نمی‌گذارد که اعصاب وظیفه خود را طبیعی و کامل انجام دهد، افکاری که از مغز آلوده و اعصاب غیرمنظم پدید می‌آید، آلوده و غیرمنظم است.»

بر اساس کلام معصومین مشخص است که نه تنها نظم و تقوا لازم و ملزوم یکدیگر هستند، بلکه این دو نقش جدی و موثری برای موفقیت انسان در زندگی ایفا می‌کنند. وقتی کسی در زندگی شخصی خود منظم نباشد در انجام امور دنیوی با اختلال روبرو می‌شود و بالطبع در عمل به فرایض و تکالیف دینی نیز شانه خالی می‌کند. در مقابل، انسان منظم، می‌تواند زندگی و امور خود را مدیریت کرده در نظم و ثبات اجتماع نیز موثر باشد. امام باقر(علیه السلام) می‌فرماید: «من کسی را که در امور دنیوی کسل، تنبل و سس باشد دوست ندارم، و کسی که در امور دنیوی کسل و سست باشد، در امور اخروی سست‌تر خواهد بود.»

اثرات نظم در کنار تاثیراتی که تقوا در سبک زندگی انسان می‌گذارد، می‌تواند شخصیت او را به نحوی شکل دهد که در عرصه‌های مختلف زندگی شخصی، اجتماعی و دینی عملکردی صحیح و موفق داشته باشد.

هر ویژگی که در کودکی کسب می‌شود همچون اثری که بر سنگ حکاکی شده باشد در شخصیت او ماندگار می‌شود.  اثرگذارترین و نزدیک‌ترین مربی برای هر کودک والدین او و بویژه مادر است، که مسلما مدیر فضای خانه نیز هست. مادری که خود را به سلاح تقوا و نظم مجهز می‌کند در واقع با تیری دو نشان را هدف قرار می‌دهد: نخست آنکه به مدد این دو ابزار قدرتمند، مدیریت امور خانه و فرزندان را به نحو احسنت پیش می‌برد و دوم، با اقدام عملی بهترین آموزش را برای آینده فرزندانش به آنها ارزانی می‌دارد. به این ترتیب، فرزندان کاملا سیستماتیک در بستر مدیریت مناسب مادر، آرامش امروز و موفقیت فردایشان را کسب می‌کنند.

منبع: شبکه الکوثر

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم وَالعَن اَعدَائَهُم اَجمَعین ​​​​​​​

شناخت کامل دنیا از زبان امیرالمومنین علیه السلام!

حضرت علی علیه السلام :

هيچ انسانى در دنيا به شادى اى نرسيد، مگر اين كه در پى آن، دنيا به او اشك [ و اندوه ] داد. 

و از خوشى هاى دنيا به نوايى نرسيد، مگر اين كه دنيا از سختى هايش به او چشانيد.

و در آن، بارانى از آسايش ، او را تر نكرد، مگر اين كه ابر رنج بر او فرو باريد. 

اين ، رسم دنياست كه هر گاه صبحگاهان ياور انسان شود،
 شامگاهان به دشمن بدل مى گردد،

و اگر بخشى از آن گوارا و شيرين باشد، بخش ديگرش تلخ و ناگوار است.

هيچ كس از خوشى هاى آن به مرادى نمى رسد، مگر آن كه دنيا با مصيبت هاى خود، او را به ستوه مى آورد، 

و [ هيچ كس] روز را با آسودگى خيال ، به شب نمى رساند ، 
مگر آن كه شب را بر بال هاى ترس به روز مى رساند.

پیوست: اگر به اطمینان برسیم که خاصیت دنیا اینه،دیگه کمتر غم و غصه میخوریم.

بحار الانوار : ج 73 ص 97 ح 82

نقل شده از کانال تلگرامی کربلا به نشانی karballa_ir@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.

اَللهُمَّ بَارِک عَلی مُحَمَّدٍ وَّ عَلی آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکتَ عَلی اِبراهیمَ وَ عَلی آلِ اِبراهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَّجِیدٌ.


خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.
خداوندا بر محمد و آل محمد برکت نازل فرما، همان گونه که بر ابراهیم و آل ابراهیم برکت نازل فرمودی، به راستی که تو ستوده شده و بزرگواری.

حضرت علی علیه السلام در گذر از قبرستان 

ای ساکنان خانه های وحشت زا و محله های خالی و گورهای تاریک!ای خفتگان در خاک!ای غریبان!ای اهل تنهایی!ای اهل وحشت!شما پیش از ما رفتید و ما به دنبال شما، به شما می پیوندیم.

اما در خانه هایتان دیگران سکونت کردند، و اما زنانتان با دیگران ازدواج کردند، و اموالتان در میان دیگران تقسیم شد!این خبر ما هست، شما چه خبری دارید؟

سپس رو به اصحاب فرمود: بدانید که اگر اجازه سخن گفتن داشتند، به شما خبر می دادند که؛« بهترین_توشه_تقوا_است....»

نقل شده از کانال تلگرامی عالم پس از مرگ به نشانی Pas_As_Marg@

اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم وَالعَن اَعدَائَهُم اَجمَعین